Boefers…zo voelen we ons wel na dit weekend! Het begon allemaal vrijdagavond in t’Vat. Daar wij geen zin hadden om te koken en om 19u30 op het verjaardagsfeestje van Karen moesten zijn, gingen we uit eten. Op die manier konden we weer wat kennis maken met de Surinaamse keuken, die vooral bestaat uit bami, nasi, kip en kousenband (heel lange bonen ;-)), afgewerkt met sambal (heet in de mond!). Na onze maagjes rijkelijk gevuld te hebben, reden we door naar Sid en Karen. Waren we toch niet even vergeten dat Surinaamse families (Sid is van Marrokaans-Indische afkomst) zeer gastvrij zijn, waardoor er ook een berg eten aanwezig was. Van zoete lekkernijen tot een volledige maaltijd met bami, nasi, kousenband, kip en pindasambal (klinkt ons bekend in de oren ;-)). We konden dan ook niet anders dan hiervan eens te proeven (ooh zo lekker allemaal!). Naast het vele eten, bleef ook ons glas steeds gevuld (drinken en eten à volenté dus ;-)). We kwamen ook wat meer te weten over de Surinaamse gewoontes op feestelijke gelegenheden. Zo draait een feestje vooral rond eten, het belangrijkste is dat de gasten met een gevulde maag naar huis trekken. Ook gebeurt het vaak dat de gasten eten mee naar huis nemen, wat blijkbaar ook een normaliteit is in restaurants (handig om weten gezien de grote porties ;-)). We genoten van een gezellige avond met de familie van Sid en Karen, de juffie’s en stagiaires van Gouden Hart. Zo konden we ook hun wat beter leren kennen. Met opgeblazen buikjes en een open broek (in Lore haar geval :-p) fietsten we weer huiswaarts (wat duidelijk trager ging dan anders :-p).

Na zaterdag wat gewerkt te hebben voor school en enkele huishoudelijke taken afgewerkt te hebben, besloten we s’avonds iets te gaan drinken. Een eerste stop bij de ZusEnZo werd niet zo’n succes wat betreft cocktails (nogal zielig om aanzien ;-)), dus gingen we verder naar onze vertrouwde cocktailbar. Ook nu weer werden we verrast door de heerlijke smaken (mmmmm!!).

Vlak voor ons vertrek bij Karen en Sid vrijdag, werden we uitgenodigd door de mama van Sid om zondag een viering in de moskee bij te wonen. Met ‘we’ bedoelen we ‘Lore en Jolien’ (aangezien mannen hier niet toegelaten zijn). Zondagochtend kwam Sid ons ophalen en zette ons af bij de moskee. We kregen elk een hoofddoek die we gedurende de viering droegen. Zoals we reeds verwacht hadden, kregen we ook hier eten en drinken. Deze keer waren we echter wel wat beter voorbereid (amper ontbeten ;-)). Bij aanvang kregen we een doosje met typische lekkernijen (bara, soesje, …), alsook op het einde eentje met bami, kip, kousenband en sambal (verassing :-p). Gelukkig dat we dit zeer lekker vinden (anders zouden we met een probleem zitten! ;-)). Verder kregen we ook champagne (zonder alcohol weliswaar) en frisdrank (om die sambal door te spoelen :-p). Tijdens de viering luisterden we naar verschillende zusters die gebeden kwamen opzeggen (eerder zingen dus) in het Ordoe. Wanneer de mama van Sid (zij blijkt een belangrijke rol te hebben in de moskee) aan het woord kwam, zorgde ze voor de nodige vertaling en extra uitleg voor ons, waardoor we ons helemaal welkom voelden. Ook de andere vrouwen in de moskee waren zeer vriendelijk en gastvrij naar ons toe. Onze eerste ervaring met een islamitische viering was dus zeker geslaagd!

Eens thuisgekomen, bleven we hier de rest van de dag hangen. We probeerden een eerste planning op te maken rond stage – uitstappen (moeten hierbinnen toch een mooi evenwicht zien te vinden ;-)) en brainstormden wat over therapiemogelijkheden met de kinderen in Gouden Hart. Na nog niet voldoende gegeten te hebben, gingen we pannenkoeken bakken. Het deeg was zo gemaakt (home-made! :-D), het bakken duurde toch wat langer (lees dus: ongeveer 2u). De oorzaak hiervan zijn de te trage vuurtjes en het gebrek aan een tweede pan (en de enige pan heeft dan nog is zijn gebreken ;-)). Al bij al kregen we wel een geslaagd resultaat. Voor herhaling vatbaar, mits wat meer geduld. Omdat het de moeite niet was om er te blijven bijstaan (dus wij weer met heel wat andere dingen bezig waren), resulteerde dit in twee aangebrande pannenkoeken (goed bezig! :-D).

Na een GEVULD 😉 weekend kruipen we onder de lakens om morgen weer fris aan een nieuwe stageweek te beginnen!

Slaapwel!