Zoals reeds gedacht, trokken we de rest van de week met bank, stoel en doos materiaal in de hand van het ene lokaal naar het andere:

– Woensdag = lucky day: Claudia moest niet in haar bureau zijn, bijgevolg werd dit het tijdelijke ergolokaal
– Donderdag: gezien de logo op woensdag en vrijdag langskomt, maakten we hiervan gebruik om s’morgens dit lokaal in te palmen
– Vrijdag: poging om dit opnieuw te doen (nog voor de logo er was) mislukte tot onze grote spijt –> dan maar opnieuw bij Claudia geprobeerd (zij was niet aanwezig tot 9u30) –> gelukt!

Aangezien we de testen (KOEK voor schrijven en een handelingsassessment voor rekenen) nog ‘samen’ afnemen, zodat we elk een beeld kunnen vormen van de kinderen, bleek ons lokaalprobleem snel opgelost te raken. Vanaf volgende week beslissen we wie welke kinderen zal begeleiden waardoor we ook elk apart van start gaan. Dat wordt nog puzzelen met het lokaalgebrek, de speelplaats zal onze enige optie zijn…

Vanaf nu zijn Lore en Jolien geen juffen, maar ‘juffie’s’ (zo noemen de juffen hier :-D). Ook leerkrachten onderling spreken over ‘juffie’. Juffie Lore, juffie Jolien en meester Glenn zijn er alvast klaar voor. Na deze eerste week merken we dat de kinderen ons meer en meer gewoon worden. s’ Morgens worden we meteen ingepalmd op de speelplaats. Benieuwd hoe lang dit nog zal duren eens we met de therapieën van start gaan, want ook bij ons zullen ze moeten werken. 😉

Samen met juffie Karen, staan we in voor de organisatie van het carnavalsfeest op school. Eens benieuwd hoe dit er hier zal uitzien! 😀 We vragen ons af of er op deze dag ook vuurwerk zal worden afgeschoten. s’ Avonds horen en zien we regelmatig vuurwerk in onze omgeving (elke gelegenheid wordt hiermee zeker gevierd?). Het zal hier dus waarschijnlijk legaal zijn (moeten eens bekijken of dit ook bij De Chinees af te halen is :-p). Zo werden we s’avonds eens opgeschrikt door een harde knal die leek uit onze tuin afkomstig te zijn (zo dicht dus!). Niet fijn wanneer je zachtjes aan het indommelen bent. 😉

Zoals we al gezegd hadden, start de school met een kleine ochtendgymnastiek (met de nadruk op klein). Iedere dag is er een andere leerling hiervoor verantwoordelijk en komt die voor de groep te staan. Bijgevolg is de beweging ‘appels plukken’ zeer populair (vrij ironisch als je weet dat hier geen appels groeien ;-)). Naast deze fysieke inspanning (wat je inspanning kan noemen), krijgen de kinderen ook één keer per week gym op vrijdag. Met het sardienenbusje trekken ze naar de sporthal (3 straten verder). Na wat gerend te hebben en een mini-oefening, was het al tijd om terug te keren (klein misverstandje: te laat vertrokken). Ook deze les verliep nogal choatisch en zonder materiaal, waardoor je het niet echt gymmen kon noemen. Hier proberen we volgende week verandering in te brengen (lang leve de chiro-spelletjes!).

Onze planning voor vrijdag viel lichtjes in het water aangezien de juf van groep 3 later kwam opdagen. Bij deze werden we gepromoveerd tot juffie’s en meester van groep 3. Dan maar wat improviseren (gelukt :-)). Eens juffie D. aankwam, maakte ze meteen rechtsomkeer. Even later kwam ze opnieuw binnengewandeld, waarop we besloten onze plannen verder te zetten. Dit leek precies de normaalste zaak van de wereld te zijn (toch even wennen).

We sloten onze eerste stageweek af met de verjaardag van twee juffie’s (waaronder die van Karen). Met het hele team aten we heerlijke röti (gemaakt door twee andere juffie’s). Mmmmmm! Een verjaardag wordt hier toch veel grootser aangepakt dan bij ons (zowel door de leerkrachten als de leerlingen). Van een gezellige bende gesproken!