Dag allemaal,

De weken vliegen hier voorbij. We zitten nu ongeveer in de helft van onze buitenlandse ervaring. Op cultureel vlak hebben we deze week wel een typisch toeristisch bezienswaardigheid bezocht, de Brandenburg Tor. Maar door het minder goede weer zijn we er eigenlijk niet naartoe gelopen maar hebben we op een afstand een paar foto’s genomen. Als het wat beter weer is gaan we toch is proberen om dichter te gaan. Dat waren onze culturele hoogtepunten, dan nu een beetje over de stage.

Op sociaal vlak is onze vriendenkring hier een beetje uitgebreid. We hebben hier enkele Belgen leren kennen die hier ook op stage zijn. Samen spreken we in de weekends af om iets te bezoeken of om eens een goeie koffie/chocomelk/… met een taartje te verorberen op café. Gezelligheid alom en natuurlijk doet het ook nog eens deugd om Nederlands te spreken.

Wannes: Op de stageplaats krijg ik iets meer patiënten toegewezen elke morgen. De therapie die ik geef is vooral “einzeltherapie” (één op één therapie). Zoals bijvoorbeeld oefeningen voor de bovenarmen (kracht te verhogen), cognitieve oefeningen,… Hierdoor gaan de dagen wel sneller voorbij maar zijn ze ook iets vermoeiender. Wat wel leuk is, is dat de stagebegeleiders mij bij zoveel mogelijk dingen proberen te betrekken (ik heb het gevoel dat ik meer bij deze zaken wordt betrokken dan de Duitse praktikanten). Ik heb hier al een aantal zaken geleerd maar ik denk dat de manier van werken ongeveer dezelfde is als in België.

Gerben: Op de stageplaats krijg ik elke dag meer en meer vertrouwen van de therapeuten. Ze komen mij vragen of een van hun patiënten bij mij op individuele therapie mogen komen. Dit is een hele eer, wetende dat de meeste therapieën in groep doorgaan. Ik krijg ook elke dag positieve feedback over mijn therapieën en mijn verbetering in de taal. De therapeuten en dokters zijn zeer vriendelijk, en donderdag mag ik beginnen met een groep die ik zelf leid. Ik zal zo 7 patiënten begeleiden in een maskergroep waarover later meer informatie volgt.

Rozen zijn rood, knackwursten zijn niet blauw, jullie horen ons gauw. ~ Gerben en Wannes 2016