Laatste 3 stageweken

Hallo allemaal,

Eerst en vooral onze excuses dat we al een tijdje niet meer van ons hebben laten horen. Wij hebben gisteren onze stage in het ziekenhuis van Papané afgerond. In de voorbije drie weken hebben we stage gelopen en gewerkt voor school in het weekend. Uitstapjes of speciale activiteiten zaten er in de afgelopen weken even niet meer bij. Tijdens onze laatste 3 weken stage hebben we elk nog twee bevallingen gedaan. Bij Kimberly was het zelfs een tweeling, waarvan eentje in stuitligging. Verder hebben we hier nog enkele complicaties gezien zoals een zwangere met eclampsie. Dit is een zwangerschapsvergiftiging waarbij de patiënt begint te stuipen. Verder hebben we ook nog een cervixruptuur gezien. Deze vrouw was in een zorgcentrum beginnen persen vooraleer ze 10cm ontsluiting had. Hierdoor is de cervix (= baarmoederhals) gescheurd.
Vanaf vandaag resten er ons nog enkele dagen in Papané die we zullen gebruiken om nog wat voor school te werken, onze valiezen te pakken en vooral om afscheid te nemen van de mensen in het ziekenhuis. Er zijn een aantal mensen die ons nauw aan het hart zijn gaan liggen en die mensen zullen we zeker en vast missen als we terug in België zijn. Donderdag komen de ouders van Kimberly nog op bezoek. Met hen gaan we nog een rondreis doorheen Benin maken vooraleer we op 1 februari het vliegtuig nemen naar België.
Heel veel zonnige en vooral warme groetjes,
Elise en Kimberly

Week 7 – vakantie!

Hey allemaal!

Vorige week hadden wij een weekje vakantie samen met de ouders van Elise. Wij hebben Benin helemaal doorgereisd van noord naar zuid en tussendoor hebben we halt gehouden om zaken te bezoeken. Zo zijn we op safari geweest in park Pendjari. Een park in het uiterste noorden van het land. Hier hebben we heel wat beestjes gezien zoals everzwijnen, buffels, vogels, krokodillen, antilopen, apen, nijlpaarden, olifanten en leeuwen. Het waren twee prachtige dagen. In het park hadden we helemaal geen netwerkverbinding. Dit doen ze expres, ook worden er naar het park geen dieren overgebracht die normaal niet in Benin leven, er worden geen kweekprogramma’s opgestart om meer dieren te hebben…de natuur gaat gewoon zijn gang. Na de safari zijn we in Abomey het palais royaux gaan bezoeken. Hier leefden de vroegere koningen. Deze koningen waren wel een beetje loco want ze hadden allerlei speciale, gekke gewoonten/rituelen die oa. heel veel mensenlevens hebben gekost. Daarnaast verkochten ze ook slaven aan de blanken in ruil voor westerse goederen. Na palais royaux zijn we helemaal naar het zuiden gereden, naar Cotonou. Niet ver van Cotonou ligt Ouidah, een stad waar we een bezoekje brachten aan de Pythontempel (Een hele ervaring hoor zo plots een Python in je nek) en waar we ook de route des esclaves hebben bezocht met de porte de non-retour. Zoals de namen het al een beetje zeggen was dit de route die de slaven moesten afleggen van de slavenmarkt tot aan de kust waar ze door de porte de non-retour gingen om met een schip naar het westen te gaan. Daar werden ze dan als slaven aan de bevolking verkocht. Tenslotte zijn we nog naar Ganvie geweest. Dit is een palendorp op water. Ze noemen het ook wel het Venetië van Afrika. Hier hebben we gezien hoe de mensen in hun paalwoningen leven en hoe ze met hun houten bootjes uit vissen gaan of helemaal naar het vaste land gaan om op de markt goederen te kopen en verkopen.
Na Ganvie zat onze fantastische week vakantie er weer op. Vrijdag namen we met traantjes afscheid en vertrokken we opnieuw naar Papané voor de 3 laatste weken van onze stage.

Hierbij willen wij jullie allemaal van harte een GELUKKIGE NIEUWJAAR wensen!

Vele groetjes!

Vijfde week

Hallo allemaal,

hier even een update van onze vijfde week. Wij hebben deze week veel zelf kunnen doen en deden elk drie bevallingen! Deze waren niet allemaal in even gemakkelijke omstandigheden, maar uiteindelijk stelden moeder en kind het steeds goed! Elise is een hele ervaring rijker met het uitvoeren van een bevalling op een brancard in de gang van het operatiekwartier. Er was beslist dat deze vrouw een keizersnede zou krijgen omdat het kindje te groot zou zijn, maar er was nog een operatie bezig waardoor we moesten wachten in de gang. Het kindje had echter niet zoveel geduld en is dan maar langs de gewone weg ter wereld gekomen. Elise spurtte de operatiezaal binnen om aan handschoenen te geraken en zette op die manier een gezond meisje op de wereld van 4 kilo, genaamd Laure-Anne! Moeder en kind blij en gezond, het operatiekwartier iets minder blij omdat ze even zonder handschoenen zaten…achja “het leven is aan de rappe” zeggen ze wel eens bij ons

Ik daarentegen heb geleerd dat de kochers in Afrika niet altijd even goed werken en dat je daardoor een heel bloedbad kan veroorzaken. De kocher die op de navelstreng was geplaatst werkte niet goed meer waardoor deze had gelost en al het bloed uit de navelstreng spoot (gelukkig was dit de kocher die op het stukje navelstreng zat dat aan de placenta vast hing en niet aan de baby!). Ik zag dit en kneep hem zo vlug mogelijk dicht terwijl ik riep naar de vroedvrouw om mij een andere kocher te brengen.

In het weekend zijn wij samen met de tuinman vanop een berg naar de zonsopgang gaan kijken. Dit was wel eens mooi om te zien. Verder hebben wij van de gelegenheid gebruik gemaakt om in het weekend nog wat voor school te werken. Wij hopen dat deze week even productief mag zijn!

Groetjes
Elise en Kimberly

Vierde week

Hallo allemaal!

Hier even een update van hoe onze vierde week verlopen is.  Wij deden deze week elk 1 bevalling. De rest van de tijd kunnen we hier de prenatale consultaties uitvoeren of meevolgen met de patiëntentour.

In het weekend zijn we op hotel gegaan voor mijn (Kimberly) verjaardag. Hier hebben we nog eens lekker kunnen eten en hadden we de mogelijkheid om even te ontspannen aan het zwembad. Ook deheerlijke warme douche heeft ons veel deugd gedaan! ’s Avonds regelde Elise dat ik een kaarsje op mijn stuk taart kreeg. Toen we zondag terug aankwamen in het ziekenhuis, bleek dat de tuinman nog een verrassing had voor mij. Ik kreeg van hem een Afrikaanse outfit. Ook Elise was hij niet vergeten, want zij kreeg een mooie rok. Alsof dat nog niet genoeg was, heeft hij ook nog heerlijk gekookt voor ons! Het was zeker en vast een geslaagd weekend.

Groetjes
Elise en Kimberly

Derde week

Hallo allemaal,
Het is al even geleden dat we nog eens iets gepost hebben op onze blog dus willen we jullie graag nog een update geven over de afgelopen week. Aangezien het in Papané niet goed lukt om bevallingen te doen, zijn we vorige week naar het centre de santé van Tchaourou gegaan om daar al enkele dagen stage te lopen. Daar hebben we tot hier toe elk een bevalling kunnen doen.

Dit weekend hebben we echt een hele leuke tijd gehad met Alakin en zijn gezin, de jongens van Leuven en Eric die in de buaderie werkt. Zelfs de Sint kwam dit weekend even langs hier in Papané. Zaterdag heeft Alakin heerlijke ignamfrites voor ons gemaakt en ’s avonds gaven de jongens uit Leuven hier nog een feestje. Het was echt gezellig en we hebben veel gelachen en gedanst. Zondag wilden we zelf ignampilé leren maken op de echte ambachtelijke wijze. Dit is echt wel een zwaar werkje hebben we uiteindelijk ingezien, maar we zijn heel blij dat Alakin ons dit heeft willen leren. Achteraf hebben we er een groot ignampilé festijn van gemaakt en alles met zen allen met veel smaak opgegeten. Ignampilé is een echte aanrader als je ooit eens naar Benin zou gaan … mmmm

Groetes Kimberly en Elise!

Beestenboel

Hallo allemaal,

We hebben reeds iets gepost op onze blog in verband met onze tweede week, maar dit verhaal wouden we jullie toch niet onthouden. Vandaag hadden we besloten om onze kamer eens een grondige poetsbeurt te geven. We dachten op een uur zijn we hier wel mee rond, maar dat was toch wel verkeerd gedacht. We hebben er hier een echt beestenboel van gemaakt! Ons avontuur begon al bij het wegnemen van de doeken die we voor de achterdeur hadden gelegd. Kimberly deed de tweede doek opzij en gaf een gil omdat er een schorpioen onder zat. Terwijl zij deze tegenhield met een borstel ben ik in mijn schoenen gesprongen om iemand te gaan halen. Dat was het moment waarop ik Alakin vond…hij is echt onze held geworden! Alakin is meteen met mij mee gegaan om de schorpioen te doden. Wij met een bang hartje op de gang en Alakin al kloppend met een stok in de kamer…de schorpioen heeft het niet overleeft. Na de schorpioen hebben we al onze moed bijeen geraapt en gevraagd of hij eens achter de deur wilde kijken want gedurende twee weken zat daar steeds iets op de deur te krabben. Wij wilden nu echt wel weten wat het was. Bij het openen van de deur troffen we op ons terrasje een hoop dode reusachtige kevers aan en twee grote hagedissen. Wij stonden op de gang toen hij ons kwam zeggen dat we de deur moesten dichtdoen omdat 1 hagedis onze kamer was binnengelopen. Achter de deur hoorden we Alakin kloppen met zijn stok terwijl op de achtergrond onze muziek van dimitri vegas & like mike speelde. Dit vonden we wel ontzettend grappig. Terwijl Alakin de kevers bijeen veegde, zei hij ons dat we veilig waren. Maar ik dacht hier toch wel anders over. Onder aan de hoek van de deur zag ik iets dat op een poot leek. Aangezien ik doodsbang ben voor spinnen dacht ik dat het weer een reusachtige spin ging zijn. Toen ik dit aan kimberly zei zag ze de zogezegde poot niet maar hoorde ze wel nog steeds het gekrab aan de deur. Conclusie: er zat een beest IN de deur! Alakin zei ons dat we best op de gang gingen staan en dat hij het beest eruit ging trekken. Opnieuw veel geklop met een westere beat op de achtergrond…5min later kwam hij ons vertellen dat er 4 salamanders in de deur zaten. Het was dus geen spinnenpoot die ik gezien had maar de staart van een salamander. Nu waren we wel veilig. Op ons terrasje was het echt een slagveld van dode kever en dode salamanders. En alsof Alakin ons nog niet genoeg geholpen had…heeft hij ook nog eens de spinnenwebben van onder ons bed gehaald en kregen we van hem nadien nog 4 papaya’s. Zoals ik dus al zei: “Hij is onze held!” Echt een lieve man die ons altijd wil helpen. Hij wil er ook niks voor terug, maar wij stiekeme Belgjes zullen wel voor een verrassing zorgen op het einde van onze stage.

Groetjes

Elise & Kimberly

Tweede week

Hallo allemaal!!

Af en toe is er ook tijd voor ‘ontspanning’. Vorig weekend zijn we op vrijdagavond gaan eten met de dokter, twee studenten geneeskunde uit Leuven en een student van Benin zelf. De dokter wou met ons samen iets gaan eten omdat de twee studenten van Leuven daarna zouden vertrekken naar Boko om daar hun stage verder te zetten. Hij heeft ons dan ook allemaal getrakteerd! Het was een zeer gezellige avond.

Op zaterdag zijn we dan voor het eerst naar de markt van Parakou gegaan om inkopen te doen voor de rest van de week. Aangezien het onze eerste keer was, zijn de jongens met ons meegegaan om ons wat rond te leiden en te tonen hoe je moet afbieden, want aan de blanken durven ze weleens meer geld vragen. Om naar Parakou te gaan en terug nemen we de taxi brousse. Dit zijn auto’s die in België al lang niet meer op de weg zouden mogen en waar je met ongeveer 9 personen ingepropt wordt. Dit was een heel avontuur!

Onze tweede stageweek zit er intussen ook op. Wij hebben al enkele dingen kunnen bijleren zoals het uitvoeren van een speculumonderzoek, maar we hebben jammer genoeg nog steeds geen bevalling kunnen doen. We hebben gehoord dat we volgende week naar een kleiner dorpje mogen gaan waar we dan hopelijk meer bevallingen kunnen doen. Wij hopen snel een bericht te kunnen posten over onze eerste zelfgedane bevalling hier in Benin!

Gisteren zijn we weer terug gegaan naar Parakou waar we dan ook afgesproken hadden met de jongens die intussen in Boko stage lopen. Zij toonden ons een restaurantje waar je wel goed kan eten. Om naar Parakou te gaan namen we alweer de taxi brousse waarvan je hieronder een foto kan zien. Om terug te keren namen we de taxi tot in Tchaourou om daar dan de zem te nemen richting het ziekenhuis. Dit is een brommer waar wij samen met twee op zaten. Hiervan hebben we jammer genoeg nog geen foto’s kunnen nemen. Deze volgen zeker nog!

Groetjes Elise en Kimberly

Tot snel!

Eerste week

Hallo allemaal!

Intussen zijn we al bezig aan onze tweede week stage. Wij zijn vorige week zondagavond toegekomen in Cotonou – Benin. Aangezien het zeven uur rijden is naar Papané – het dorpje waar wij stage lopen – hebben wij één overnachting gehad bij AMCES. Dit is een medische organisatie die samenwerkt met het ziekenhuis. Zij zijn ons komen halen op de luchthaven en toonden ons onze kamer voor die nacht. De volgende ochtend konden we daar eerst nog ontbijten waarna onze rit naar Papané begon. Normaal gezien doe je deze rit met een bus, maar de chauffeur van het ziekenhuis was daar ook en hij stelde ons voor om met hem met de auto mee te gaan. Wij vonden dit natuurlijk oke en zo vertrokken we richting Papané. Tijdens de middag stopten we even in een restaurantje langs de baan om vlug iets te eten. Wij hebben het toen voorlopig bij onze sandwiches met babybelletjes gehouden die Elise nog mee had genomen vanuit België. Na onze maaltijd gingen we verder richting Papané. Na nog ongeveer twee uurtjes rijden kwamen we aan in het ziekenhuis. Daar kregen we meteen de sleutel van onze kamer. Beiden onder de indruk van de cultuurshock met België installeerden we ons op onze kamer. Daarna zijn wij al even kennis gaan maken met de gynaecoloog en de vroedvrouwen/verpleegkundigen die op de materniteit en het verloskwartier werken. Het was een aangename kennismaking.

De volgende dag vertrokken we vol spanning naar de dienst. De infrastructuur en de manier van omgang met de patiënten was even wennen voor ons. Intussen zit onze eerste stageweek er op. Wij hebben jammer genoeg nog geen bevallingen gezien en dus ook nog geen kunnen doen. Hopelijk komt hier snel verandering in zodat we beiden onze aantallen kunnen halen… Wij hebben wel al enkele andere dingen kunnen leren zoals het uitvoeren van een vaginaal onderzoek, de eerste zorgen van de pasgeborene, het onderzoek van mama en baby in het postpartum, het uitvoeren van een prenatale consultatie,… Het zijn dus enkel onze bevallingen die achter blijven voorlopig.

Op zaterdag zijn we gaan eten met de gynaecoloog en twee dokter stagiairs uit Leuven in een lokale bar omdat zij na het weekend zouden vertrekken richting Boko om daar nog vijf weken stage te lopen. Dit was een heel gezellige avond. Op zondag namen de studenten ons mee naar Parakou – de tweede grootste stad van Benin – om ons rond te leiden op de markt en om ons te leren hoe je daar voor zo weinig mogelijk geld je eten kan kopen. Zij toonden ons vooral dat we ons niet mogen laten doen omdat ze meer geld proberen te vragen omdat we blank zijn. We zijn hen heel dankbaar voor de hulp die zij ons deze week geboden hebben. Na deze dag gingen zij verder richting Boko en wij keerden terug richting Papané.

Het blijft voor ons nog wat wennen dat de mensen ons vaak aanstaren omdat we blank zijn. Er zijn zelfs mensen die foto’s van ons nemen! Intussen zijn wij vol goede moed begonnen aan onze tweede stageweek!

Vele groetjes,

Elise en Kimberly