Hallo allemaal,

We hebben reeds iets gepost op onze blog in verband met onze tweede week, maar dit verhaal wouden we jullie toch niet onthouden. Vandaag hadden we besloten om onze kamer eens een grondige poetsbeurt te geven. We dachten op een uur zijn we hier wel mee rond, maar dat was toch wel verkeerd gedacht. We hebben er hier een echt beestenboel van gemaakt! Ons avontuur begon al bij het wegnemen van de doeken die we voor de achterdeur hadden gelegd. Kimberly deed de tweede doek opzij en gaf een gil omdat er een schorpioen onder zat. Terwijl zij deze tegenhield met een borstel ben ik in mijn schoenen gesprongen om iemand te gaan halen. Dat was het moment waarop ik Alakin vond…hij is echt onze held geworden! Alakin is meteen met mij mee gegaan om de schorpioen te doden. Wij met een bang hartje op de gang en Alakin al kloppend met een stok in de kamer…de schorpioen heeft het niet overleeft. Na de schorpioen hebben we al onze moed bijeen geraapt en gevraagd of hij eens achter de deur wilde kijken want gedurende twee weken zat daar steeds iets op de deur te krabben. Wij wilden nu echt wel weten wat het was. Bij het openen van de deur troffen we op ons terrasje een hoop dode reusachtige kevers aan en twee grote hagedissen. Wij stonden op de gang toen hij ons kwam zeggen dat we de deur moesten dichtdoen omdat 1 hagedis onze kamer was binnengelopen. Achter de deur hoorden we Alakin kloppen met zijn stok terwijl op de achtergrond onze muziek van dimitri vegas & like mike speelde. Dit vonden we wel ontzettend grappig. Terwijl Alakin de kevers bijeen veegde, zei hij ons dat we veilig waren. Maar ik dacht hier toch wel anders over. Onder aan de hoek van de deur zag ik iets dat op een poot leek. Aangezien ik doodsbang ben voor spinnen dacht ik dat het weer een reusachtige spin ging zijn. Toen ik dit aan kimberly zei zag ze de zogezegde poot niet maar hoorde ze wel nog steeds het gekrab aan de deur. Conclusie: er zat een beest IN de deur! Alakin zei ons dat we best op de gang gingen staan en dat hij het beest eruit ging trekken. Opnieuw veel geklop met een westere beat op de achtergrond…5min later kwam hij ons vertellen dat er 4 salamanders in de deur zaten. Het was dus geen spinnenpoot die ik gezien had maar de staart van een salamander. Nu waren we wel veilig. Op ons terrasje was het echt een slagveld van dode kever en dode salamanders. En alsof Alakin ons nog niet genoeg geholpen had…heeft hij ook nog eens de spinnenwebben van onder ons bed gehaald en kregen we van hem nadien nog 4 papaya’s. Zoals ik dus al zei: “Hij is onze held!” Echt een lieve man die ons altijd wil helpen. Hij wil er ook niks voor terug, maar wij stiekeme Belgjes zullen wel voor een verrassing zorgen op het einde van onze stage.

Groetjes

Elise & Kimberly

Hallo allemaal!!

Af en toe is er ook tijd voor ‘ontspanning’. Vorig weekend zijn we op vrijdagavond gaan eten met de dokter, twee studenten geneeskunde uit Leuven en een student van Benin zelf. De dokter wou met ons samen iets gaan eten omdat de twee studenten van Leuven daarna zouden vertrekken naar Boko om daar hun stage verder te zetten. Hij heeft ons dan ook allemaal getrakteerd! Het was een zeer gezellige avond.

Op zaterdag zijn we dan voor het eerst naar de markt van Parakou gegaan om inkopen te doen voor de rest van de week. Aangezien het onze eerste keer was, zijn de jongens met ons meegegaan om ons wat rond te leiden en te tonen hoe je moet afbieden, want aan de blanken durven ze weleens meer geld vragen. Om naar Parakou te gaan en terug nemen we de taxi brousse. Dit zijn auto’s die in België al lang niet meer op de weg zouden mogen en waar je met ongeveer 9 personen ingepropt wordt. Dit was een heel avontuur!

Onze tweede stageweek zit er intussen ook op. Wij hebben al enkele dingen kunnen bijleren zoals het uitvoeren van een speculumonderzoek, maar we hebben jammer genoeg nog steeds geen bevalling kunnen doen. We hebben gehoord dat we volgende week naar een kleiner dorpje mogen gaan waar we dan hopelijk meer bevallingen kunnen doen. Wij hopen snel een bericht te kunnen posten over onze eerste zelfgedane bevalling hier in Benin!

Gisteren zijn we weer terug gegaan naar Parakou waar we dan ook afgesproken hadden met de jongens die intussen in Boko stage lopen. Zij toonden ons een restaurantje waar je wel goed kan eten. Om naar Parakou te gaan namen we alweer de taxi brousse waarvan je hieronder een foto kan zien. Om terug te keren namen we de taxi tot in Tchaourou om daar dan de zem te nemen richting het ziekenhuis. Dit is een brommer waar wij samen met twee op zaten. Hiervan hebben we jammer genoeg nog geen foto’s kunnen nemen. Deze volgen zeker nog!

Groetjes Elise en Kimberly

Tot snel!

Hallo allemaal!

Intussen zijn we al bezig aan onze tweede week stage. Wij zijn vorige week zondagavond toegekomen in Cotonou – Benin. Aangezien het zeven uur rijden is naar Papané – het dorpje waar wij stage lopen – hebben wij één overnachting gehad bij AMCES. Dit is een medische organisatie die samenwerkt met het ziekenhuis. Zij zijn ons komen halen op de luchthaven en toonden ons onze kamer voor die nacht. De volgende ochtend konden we daar eerst nog ontbijten waarna onze rit naar Papané begon. Normaal gezien doe je deze rit met een bus, maar de chauffeur van het ziekenhuis was daar ook en hij stelde ons voor om met hem met de auto mee te gaan. Wij vonden dit natuurlijk oke en zo vertrokken we richting Papané. Tijdens de middag stopten we even in een restaurantje langs de baan om vlug iets te eten. Wij hebben het toen voorlopig bij onze sandwiches met babybelletjes gehouden die Elise nog mee had genomen vanuit België. Na onze maaltijd gingen we verder richting Papané. Na nog ongeveer twee uurtjes rijden kwamen we aan in het ziekenhuis. Daar kregen we meteen de sleutel van onze kamer. Beiden onder de indruk van de cultuurshock met België installeerden we ons op onze kamer. Daarna zijn wij al even kennis gaan maken met de gynaecoloog en de vroedvrouwen/verpleegkundigen die op de materniteit en het verloskwartier werken. Het was een aangename kennismaking.

De volgende dag vertrokken we vol spanning naar de dienst. De infrastructuur en de manier van omgang met de patiënten was even wennen voor ons. Intussen zit onze eerste stageweek er op. Wij hebben jammer genoeg nog geen bevallingen gezien en dus ook nog geen kunnen doen. Hopelijk komt hier snel verandering in zodat we beiden onze aantallen kunnen halen… Wij hebben wel al enkele andere dingen kunnen leren zoals het uitvoeren van een vaginaal onderzoek, de eerste zorgen van de pasgeborene, het onderzoek van mama en baby in het postpartum, het uitvoeren van een prenatale consultatie,… Het zijn dus enkel onze bevallingen die achter blijven voorlopig.

Op zaterdag zijn we gaan eten met de gynaecoloog en twee dokter stagiairs uit Leuven in een lokale bar omdat zij na het weekend zouden vertrekken richting Boko om daar nog vijf weken stage te lopen. Dit was een heel gezellige avond. Op zondag namen de studenten ons mee naar Parakou – de tweede grootste stad van Benin – om ons rond te leiden op de markt en om ons te leren hoe je daar voor zo weinig mogelijk geld je eten kan kopen. Zij toonden ons vooral dat we ons niet mogen laten doen omdat ze meer geld proberen te vragen omdat we blank zijn. We zijn hen heel dankbaar voor de hulp die zij ons deze week geboden hebben. Na deze dag gingen zij verder richting Boko en wij keerden terug richting Papané.

Het blijft voor ons nog wat wennen dat de mensen ons vaak aanstaren omdat we blank zijn. Er zijn zelfs mensen die foto’s van ons nemen! Intussen zijn wij vol goede moed begonnen aan onze tweede stageweek!

Vele groetjes,

Elise en Kimberly