Na een week hard werken in Jaszkotle, was het tijd om opnieuw een vleugje cultuur op te snuiven van Polen. We namen vrijdagavond de Polskibus vanuit Wroclaw richting Krakau. Na een rit van bijna 300km (4u), kwamen we aan in Krakau. Hier hadden we een appartementje gehuurd voor 4 nachten. Na een hele dag werken en een lange busrit maakten we nog een kleine wandeling doorheen de stad.

Op zaterdagochtend namen we om 8u (ja, 8u op een zaterdag is vroeg!) de Anitabus (je weet wel, een bestelwagen in busvorm) richting Wieliczka. Dit dorpje ligt net buiten Krakau en staat op de Unesco werelderfgoedlijst. Hier bezochten we de zoutmijnen van Wieliczka. We daalden met de trap 64m naar beneden om de eerste ‘kamer’ te zien. De buitentemperatuur bedroeg op dat moment -1°C. In de zoutmijnen zelf bedraagt de temperatuur gemiddeld 14°C, een heel verschil dus. Doorheen de zoutmijn volgden we onze gids gedurende 2u. Zeer indrukwekkend, vooral toen de gids vertelde dat we maar 1% van heel de zoutmijn gingen zien. Na het afdalen door verschillende gangen en kamers, bereikten we een diepte van 135m. Daar aangekomen, gingen we met de lift terug naar boven en zagen we na enkele uren weer daglicht.

Op zaterdagavond trokken we de historische binnenstad in van Krakau. Een hapje eten, een wandeling over de kerstmarkt en onze kaars was uit na een lange, koude en zware maar wel heel toffe dag.

Zondagochtend wat langer slapen en van ons uitgebreid ontbijt genieten was aan de orde. Om 10u00 begon onze eerste rondleiding doorheen de Joodse wijk van Krakau. Na een toer van 2u30 namen we een korte pauze om alweer een rondleiding te volgen, nu in de historische binnenstad van Krakau. Deze toer bracht ons tot de mooiste plekjes van de binnenstad. Deze twee begeleide tours volgden we opnieuw met ‘free walking tour’ (remember de tour in Wroclaw). ’s Avonds nog snel iets gaan eten en vroeg naar bed.

Enkele uren later ging de wekker af. Om 6u wakker worden: “Ge gaat hard of ge gaat ni!” De deur opentrekken en ja hoor, daar was de eerste sneeuw die we te zien kregen in Polen. Na een busrit van 1u30 kwamen we aan in Auschwitz I. Hier boekten we een rondleiding met een gids van 6u. Koud (-2°C), sneeuw en veel wind. Het was koud, maar niet enkel door de lage temperatuur. Voor de 3 uur durende rondleiding waren geen woorden voor. De weersomstandigheden op deze dag maakten de realiteit nog afschuwelijker. De afgenomen bezittingen (valiezen, brillen, kookpotten,…), de gebouwen, de verschrikkelijke levensomstandigheden, slaapkamers, gaskamers,… alles kregen we te zien. Na een korte middagpauze vertrokken we met een shuttle bus richting Birkenau (= Auschwitz II). Hier werd onze rondleiding verdergezet. De gebouwen, slaapzalen, gaskamers… ook hier was de verbazing onbeschrijfelijk. We waren allebei zwaar onder de indruk.

Na het bezoek aan Auschwitz namen we terug de bus richting Krakau. Na een koude dag, was een warme bus zeer welkom. We zaten net op de bus, toen er een vriendelijke Brit naast Lore kwam zitten. Na een busrit van 1u30 weet Lore nu alles over de Brexit, gezondheidszorg, politiek,… van Groot-Brittannië. Lore werd helemaal uit haar comfortzone getrokken door het lange gesprek met de Brit, en dat nog op eigen initiatief ook!

Nadien gingen we nog even uitrusten in ons appartementje. De keuze was (alweer) snel gemaakt over het avondeten. Rararara wat gaan we eten vanavond? Juist ja, een lekker pasta’ke. En wij op zoek naar een goed Italiaans restaurantje. Onze laatste avond in Krakau sloten we  rustig af in een gezellige Pub (alles aan €1!).

Op dinsdag wat langer slapen en gaan genieten van ons ontbijt. Nog wat wandelen  in Krakau, het shoppingcenter eens verkennen en terug de Polskibus op richting Wroclaw. Hier namen we meteen de Anitabus richting Jaszkotle. Een geslaagd weekend Krakau, maar tegelijk begint het besef stilaan te komen dat onze internationale ervaring er bijna opzit. Nu hebben we nog 1 doel: de laatste 2 dagen het beste van onszelf geven in Jaszkotle!

Lesgeven in het Engels op een Poolse Unief, ’t is nekeer iets anders!

Goed voorbereid en vol zenuwen namen we de taxi naar de universiteit van Wroclaw. Daar aangekomen, zat er een 40-tal Poolse studenten op ons te wachten. We gaven hen uitleg over hoe ergotherapie eruit ziet in België, antwoordden op hun vragen en kregen een rondleiding van de prof op de universiteit. Na een gezellige babbel op zijn kantoor, wees hij de weg naar het historische gedeelte van Wroclaw.

In heel de stad bevinden zich symbolische kabouters. Aan de universiteit kwamen we de eerste tegen. Dit was niet kabouter Wesley, maar kabouter Therapie. Beter gezegd: “Kabouter Ergotherapie”.

When we are in Poland, wij steken een McDo’ke! 11 euro voor ons beiden en ons buikske stak vol. Dat hadden we wel verdiend na een stressy presentatie op den unief.

Dit krachtvoer hadden we nodig om onze toer verder te zetten in Wroclaw.

We liepen op goed geluk rond in de stad en hebben al enkele mooie plaatsjes ontdekt!

Een probleem, als we terugkomen in België gaan we constant gebogen rondlopen op zoek naar verstopte kabouters. Ergonomie is iets anders!

Wroclaw is alvast goedgekeurd!!