Sinds zondag hebben we al heel wat meegemaakt. Op dag 1 kregen we de kindjes te zien en mochten we een sessie Sherborne, Shantala massage en snoezelen meevolgen. In de namiddag kregen we de opdracht om hierover informatie op te zoeken. Weliswaar helemaal evidence based (in Polen kennen ze dit amper). In de late namiddag verkenden we Jaszkotle: een korte wandeling want Jaszkotle bestaat uit 3 straten. Meer dan wat mist, de instelling, een kerk en een 10-tal huizen hebben we niet gezien.

Op dag 2 kregen we te horen dat we aan Poolse ergostudenten moeten gaan lesgeven op den unief. Hoe ergotherapie in België is en wat onze kijk hierop is. Say Whut?? Vol stress begonnen we ’s avonds aan de voorbereidingen.

We wouden wel wat meer zien dan de volle 3 straten van Jaszkotle. We namen voor de eerste keer de Anitabus  (de bus maar dan de grootte van een bestelwagen) richting Wroclaw. Lore: “Hmm pasta, daar heb ik nu eens zin in”. En toen kwamen we tot de conclusie dat we beiden verzot waren op pasta. Boterhammen met kaas of pasta, de keuze was snel gemaakt. Hup wij naar de Lidl om pasta!!

Op stage komt de wijsheid al eens bovendrijven. (Letterlijk en figuurlijk)

Jonas sukkelt al enkele maanden met de wijsheidstanden (die er in december uitgaan). Als we dan toch naar de Lidl gaan, toch eens uitkijken naar de apteka. Dan sta je in de apteka. Aja mondspoeling, hoe zegde dat weeral int Pools of Engels? Tooth brushing? Na vele gebaren waren we toch een medicijn en een ervaring rijker in een apteka.

Na een verblijf van 3 dagen, hemels zo een bord pasta!

Na 3 avonden tussen 4 muren gezeten te hebben, waren we intens gelukkig om eens buiten Jaszkotle te komen en pasta te eten. Geluk zit hem in de kleine dingen!!

Morgen is het zover… Dagen, weken, maanden hebben we ons voorbereid op deze dag, en het aftellen is bijna gedaan. De laatste spullen worden ingepakt, de laatste afspraken worden gemaakt, er wordt afscheid genomen van vrienden en familie. De hond van Lore is nog niet helemaal klaar om afscheid te nemen en zou het liefst van al stiekem meegaan in haar koffer 😉

De valiezen staan klaar, boekjes met informatie over onze bestemming zijn klaar om voor de honderdste keer doorbladerd te worden. Nog één nachtje slapen en weg zijn we, we hebben er zin in!