Een blog bijhouden is intensief, ik ben er eventjes niet toe gekomen. En er is veel veranderd intussen: witte sneeuwtapijten zijn nu drassige regenpoeltjes, slapeloze nachten hebben zich laten opvullen door intense dromen, een behoorlijk onrustige nachtravende huisgenote is teruggekeerd naar haar Kroatische thuis, de zon zet haar schouders recht, de eerste bloemetjes schieten als paddestoelen uit de grond.. en op de stageplaats is de observatiefase onopmerkzaam overgeschakeld naar de uitvoeringsfase.
Ik geef nu zelfstandig therapieën: sensibiliteit testen, mobilisaties toepassen, creatieve projecten begeleiden, samenspel coachen, PANat, … een beetje vanalles eigenlijk, zoals ook de symptomen van de verschillende fysieke aandoeningen waar de gebruikers van ETAC mee worstelen. Het bleef voor mij lange tijd alleen maar erg verwonderlijk dat in dit centrum zeer veel aandacht gaat naar de wensen van de gebruikers. Maar mijn stagementor lichtte dit onlangs toe:
ETAC is een unieke instelling, waarvan er slechts één bestaat in Denemarken. Hier komen geen mensen die een behandeling voorgeschreven krijgen door een arts of specialist. De mensen die nà hun reguliere behandeling in het ziekenhuis, of de daaraan verbonden revalidatiecentra, op eigen initiatief toch nog een verdere behandeling wensen, komen zich inschrijven in ETAC. Er zijn als gevolg geen artsen die bepalen wat deze mensen nodig hebben; ze bepalen gewoon zelf wat ze willen verbeteren of in stand houden. De medewerkers bedenken samen met hen de doelen waarnaar ze willen toe werken. De medewerkers (fysiotherapeuten, ergotherapeuten, sociale zorgmedewerkers) bekijken dan ook voor welke activiteiten ze in aanmerking komen: sociale activiteit, spelletjesteam, muziekteam, zangteam, mensenclub, fitness, houtbewerking, … B.O.E.I.E.N.D. !
polyvalente ruimte
ontspanning
fitness
