Hier in deze Spaanstalige omgeving is het een ware uitdaging. Iedereen spreekt Spaans, en sommigen spreken ook Quechua, de taal van het inheemse volk, maar Engels lijkt een zeldzaamheid te zijn. Gelukkig waren we voorbereid dankzij de Spaanse lessen van meneer Le Roy, het kijken van Spaanse films en series, en het gebruik van taalapps zoals Duolingo en Babbel+.
Toen we hier aankwamen, konden we al redelijk communiceren met ons gastgezin en onze stagementor. Maar we wilden meer dan alleen ‘overleven’ in het Spaans. Daarom zijn we in week 1 begonnen met het volgen van Spaanse lessen om ons niveau te verbeteren. Helaas bleek de eerste lerares niet de juiste match voor ons te zijn, dus na een paar lessen hebben we besloten om onze samenwerking te beëindigen.
Gelukkig kwam er hulp vanuit een onverwachte hoek: op onze stage is er een vroedvrouw uit Japan, zij gaf ons de gegevens van Coco, een ervaren Spaanse leraar. Sindsdien hebben we twee keer per week anderhalf uur les met hem, en de lessen zijn geweldig. We steken veel werk en energie in het leerproces, maar we halen er ook veel voldoening uit. We hadden ook door dat het heel vermoeiend was voor ons brein om continu in een nieuwe taal bezig te zijn, ondertussen zijn we er wel al meer aan gewend.
Op onze stageplek is het iets moeilijker omdat sommige mensen zowel Spaans als Quechua spreken. Dit vergt wat aanpassing van onze kant, en we moeten vaak vragen om langzamer te praten of te herhalen. Maar de communicatie lukt wel altijd.
Elke dag boeken we vooruitgang in het Spaans, en elke interactie is een leermoment voor ons. Al bij al is het leven en leren in een Spaanstalige context een avontuur dat we met plezier aangaan.