De eerste echte drukke dag

Vandaag was, zoals de titel het zegt, een drukke dag. Ook een sportieve dag want we hebben toch wat kilometers afgelegd. De dag begon met een uitstapje naar de winkel die hier, in tegenstelling tot bij ons, heel dichtbij is en dus te voet te doen is. Het nadeel aan te voet naar de winkel gaan is dat we alles ook moeten dragen en dat was deze keer heel veel aangezien we vanalles moesten kopen. Zwaar beladen toegekomen op het appartement moesten we snel alles een plaatsje geven en vertrekken richting campus de la salud.

We hadden de weg zondagavond opgezocht en besloten het te voet te doen aangezien het toch maar 21 minuten stappen was. Natuurlijk liep de eerste keer de weg zoeken niet zoals gepland en deden we er dubbel zolang over. Na een goed stuk stappen zijn we uiteindelijk juist op tijd op de campus geraakt voor onze afspraak met Ana Labor, de coördinator van ergotherapie.

Gelukkig waren de 2 studenten die we in Leuven hadden ontmoet ook op de afspraak. Zij waren eigenlijk een beetje onze tolken want Ana Labor kon enkel Spaans en ons Spaans no es muy bien ;). Uiteindelijk hebben we alles begrepen en weten we onze stageplaatsen voor morgen. Elfriede staat in AFEDA, een centrum dat hulp biedt aan mensen met Alzheimer en hun familieleden. Ik (Joyce) sta in het provinciaal ziekenhuis op de afdeling revalidatie.

Nadat we wat hebben rondgestapt op de universiteit met Yune en Maïte (de 2 studenten die we in Leuven leerden kennen) zijn we terug naar huis gegaan. Het was ondertussen weer al 14 uur dus waren we weer helemaal uitgehongerd. Daarna hebben we de routes naar de stageplaatsen opgezocht en afgelegd. We kwamen tot de conclusie dat we dezelfde bus moeten nemen maar Elfriede moet er wat langer opzitten. De weg naar stage is niet moeilijk en niet zo lang. Toppie, langer slapen!

Als we terugkwamen besloten we een abonnement voor de bus voor 3 maand te kopen aangezien we altijd met de bus naar stage gaan of naar de universiteit (want daar is een Erasmusbar die we waarschijnlijk af en toe zullen bezoeken). Wat een kort tripje naar het loket moest worden werd een 2 uur durende trip… Het gebouw waar het loket was lag al veel verder dan we dachten. Dat was nog maar het begin …

Eenmaal in het gebouw aangekomen moesten we zoeken waar het loket lag, ook nog niet zo erg. Maar dan… een rij van minstens een half uur wachten. Als het dan eindelijk aan ons was bleek dat we een pasfoto nodig hadden. Nadat we een foto hadden genomen mochten we terug aan de NOG langere rij aanschuiven. Na weer meer dan een half uur aanschuiven, hebben we toch ons abonnement verkregen, met een ‘prachtige’ foto op.

Na nog een korte stop in de winkel kwamen we uitgeput en jaja uitgehongerd toe in ons appartement. Te moe en uitgehongerd om nog eten te maken dus schafte de pot aperitiefhapjes gevolgd door een sandwichke (Elfriede) en een kom cornflakes (Joyce). De avond werd nog gevuld met wat opzoekingswerk van Spaanse zinnen en woorden, een douchke en een blogberichtje.

Zoals jullie kunnen zien dus een heeeel drukke dag,

Nog steeds zonnige groetjes uit Zaragoza.

PS: meer foto’s volgen nog want we kunnen ze nu niet uploaden.