Hei,
Voorbije week hebben we doorgebracht in Saariselkä, in het noorden van Finland. Gisteren kwamen we thuis na een zeer vermoeiende busrit, we kunnen u al zeggen dat we toch liever terug naar Lapland willen. Alleen al voor de sneeuw, want hier in Turku is er geen sneeuw meer te bespeuren 🙁
Op maandagavond vertrok de bus richting Saariselkä. Na heel wat gehaast zijn we toch nog op tijd klaar geraakt. De droogkast besloot moeilijk te doen waardoor het nipt was om alles droog te krijgen voor we moesten vertrekken. Al bij al zijn we nog net op tijd klaar geraakt om de bus te halen. (lees nog iets wat vochtige was in de bagage.) Eens we met zen allen op de bus zaten konden we vertrekken richting Hämeenlinna, daar stonden nog 30 mensen te wachten om mee af te reizen richting Lapland. Wij waren al helemaal moe door de rit naar daar maar wakker blijven lukte nog net. Rit werd verder gezet richting Tampere waar nog een heleboel mensen stonden te wachten. Als al deze mensen opgestapt waren hoorden we ineens gebabbel in het West – Vlaams, niet helemaal verstaanbaar maar toch herkenbaar tussen al dat Engels. Er waren 2 Belgische jongens afkomstig van Brugge en Kortrijk die mee zouden rijden. Na een week konden we constateren dat we die jongens beter verstond in het Engels dan in het Nederlands! Stom accent 😀 Hierna reden we verder naar Kemi, waar we om 9 uur ongeveer aankwamen op dinsdagochtend. We hadden hier de kans inkopen te doen, deze deed je best samen met je cottage-genoten en dit voor een hele week. Gelukkig verliep dit vlot, we hadden niet zoveel overschot dus alles goed ingeschat. Behalve dan de spaghetti.. Aangezien we bij 2 italianen sliepen moest er dus pasta gekookt worden, ons hoor je niet klagen! Alleen waren zij niet zo goed in het inschatten van hoeveelheden. Ze kochten 4 kg pasta voor 6 personen, heel veel als je het ons vraagt! Wij hebben bij gevolg deze mee naar huis gekregen, ik denk dat we voor heel onze uitwisseling meer dan genoeg pasta hebben nu!
Verder waren wij heel goed voorzien van verschillende etenswaren, hierdoor moesten we minder aankopen. Cottage vrienden waren ons hier heel dankbaar voor! En vonden het ongelooflijk waar wij allemaal aan gedacht hadden. Gelukkig hadden ze ons nog 😀
Nadien doorgereden naar het Snowcastle in Kemi. Dit vierde dit jaar zijn 20 jarige bestaan en is het grootste van Europa. Elk jaar wordt het kasteel opnieuw opgebouwd en telkens in een ander thema. Wat het thema dit jaar was moet je ons niet vragen! Maar er was heel wat indrukwekkend in terug te vinden. Zo waren de angry birds er, een tractor uit ijs, een bar en zeer veel slaapkamers. Bij deze kamer waren er natuurlijk ook telkens ijssculpturen in de muren aangebracht. Ook was er een kapel aanwezig waarin blijkbaar al 10000 mensen getrouwd zijn! Wij stelden ons de vraag hoe je daar in een trouwjurk kon staan zonder te bevriezen. Maar spectaculair is het zeker wel. Voor de diehards, je kan ook een kamer boeken en een nachtje (of meerdere) doorbrengen in het ijshotel! Dat is niet voor ons weggelegd, maar het was zeker het bezoeken waard. Buiten konden we de mascottes van het ijskasteel terug vinden en een glijbaan in ijs waar je met banden af kan glijden. Fun verzekerd!
Muumi
Kapel om te trouwen!
Slaapkamer
Mascottes
Ijzige tractor
Angry birds
Nadien werd de rit verder gezet naar Rovaniemi, enthousiast kwamen we daar aan want het was de plek waar we de échte kerstman zouden ontmoeten! Hiervoor hebben we een hele tijd moeten aanschuiven om dan eindelijk met deze vriendelijke man op de foto te kunnen. Een ware polyglot was het! Hij vroeg aan iedereen vanwaar ze afkomstig waren en begroette je dan in je moedertaal. Indrukwekkend! Na de foto nam hij nog de tijd om wat te praten, iedereen nog een fijn verblijf te wensen en mee te delen dat we hem allemaal terug zullen zien met kerst bij ons thuis. Iets om naar uit te kijken! 🙂 De foto hebben wij momenteel nog niet maar wordt later zeker nog gedeeld met jullie. Nadien hadden we nog een beetje tijd om de rest van het dorp te verkennen en daar iets te eten. Heel veel stelde het niet meer voor maar we hadden ook niet genoeg tijd om alles te bezoeken. Als echte toeristen hebben we ook kaartjes verstuurd vanuit de echte Santa’s post office! Hierna konden we verder rijden naar Saariselkä, eindelijk, want het was echt een hele lange dag.
Snowman
Snowman
Aangekomen, konden we onze cottage genoten beter leren kennen. En alles installeren. Het was een vermoeiende dag en we wouden graag op tijd slapen! Wat ook gelukt is, de Italiaanse meisjes hadden het eten bereid, Spaghetti Ragu! Zeer geslaagd vonden wij, zij vonden dat het wat beter kon maar daar zwijgen we over. Wel hadden ze veel te veel pasta gekookt, maar op deze manier konden we er de volgende dag nog eens van eten! Na even bij het vuur gezeten te hebben en wat gebabbeld te hebben konden we rustig gaan slapen om klaar te zijn voor de volgende dag!
Gezelligheid troef!
Cottage genoten.
Op woensdag stond ons de Huskyride te wachten. Iets waar we heel erg naar uitgekeken hadden. De bus kwam ons ophalen om nadien naar de husky’s te brengen, na een uitleg van max 5 minuten werden we op de slee gezet en moesten we het maar kunnen. Wij hadden gelukt want onze hondjes waren vrij rustig, bij anderen waren die voortdurend aant het vechten met elkaar alvorens te kunnen vertrekken. Het sturen ging vlot als ook het remmen en starten. Honden gingen minder snel dan verwacht maar het was een unieke ervaring. Na ongeveer een uurtje was het gedaan voor ons. We gingen in een hutje en kregen daar koekjes en een warm drankje. Alsook een klein klein beetje uitleg. Zo weten we dat deze honden gemakkelijk 150 km aan 1 stuk kunnen lopen. En iedereen een andere taak heeft in de slee. De voorste 2 honden zijn de slimste, zij zijn de leiders en moeten overal zorgen dat ze de juiste weg nemen. De middelste moeten eigenlijk gewoon volgen en lopen, hier worden ook de pups geplaatst in het begin van hun opleiding. En de achterste 2 zijn de sterkste honden, zij moeten het meeste gewicht trekken tijdens het lopen. Nadien konden we nog even bij de hondenpups gaan alvorens de bus naar huis te nemen. Ellen was meteen verkocht!
Pups
Ready to go!
Helemaal klaar voor!
Lieve beestje!
In de namiddag besloten we met z’n tweeën te gaan skiën. Na heel wat stappen hadden we toch het skistation gevonden. Al snel stonden we op de pistes, deze waren oke, maar in vergelijking met andere skistations waren er maar weinig pistes. De lengte van de pistes was ong 1 km dus niet zo indrukwekkend lang. Maar het was heel tof toch te kunnen skiën en aangezien er weinig volk op de pistes was konden we zonder zorgen snel naar beneden komen. Nadien zijn we gaan sleeën met enkele andere op een sleepiste van 1 km. Deze was minder indrukwekkend dan gedacht. Aangezien het niet echt ijzig was ging het sleeën niet zo vlot, maar het was wel een leuke uitstap! In het naar huis lopen waren we de weg een beetje kwijt, en hebben we als ‘rendieren’ over straat gelopen. Dit noemen ze zo als je op straat loopt en niet op een voetpad, wat nog al gevaarlijk kan zijn. Maar door de afwezigheid van een voetpad hadden we geen andere keuze. Bij het wandelen in de sneeuw kon het regelmatig gebeuren dat je ineens tot aan je knieën in de sneeuw zakt. Nogal vervelend zo te stappen, ik besloot dan maar op handen en knieën voort te kruipen, dit ging vlot en was nog eens lachwekkend voor de anderen ook!
Being reindeers!
’s Avonds hebben we eindelijk de sauna gebruikt met onze kotgenoten! We hadden besloten om tussen de sauna door in de sneeuw te gaan op zoek naar afkoeling. Grappig zicht moet dat geweest zijn, met al het gegil vandien! We vielen namelijk helemaal in de sneeuw of gleden de berg af omdat het zo glad was. 2 keer zijn we er in geslaagd het te doen, nadien besloten we nog een laatste keer in de sauna te gaan en nadien te douchen 🙂 Nadien waren we uitgenodigd in Nella’s flat voor een preparty en nadien zijn we naar de karaoke vertrokken. Zotte gevallen die Finse begeleiders! Maar zingen kunnen ze wel, amai! Wij waren verplicht ook te zingenen besloten dan maar om het in groep te doen, er werd gekozen voor I’m blue van eiffel 65. Veel moeilijker liedje dan verwacht! Nella probeerde het te filmen, maar is hier niet in geslaagd omdat het zo lachwekkend was, tot zover onze karaoke poging.
Boven op top in Saariselkä
Karaoke
Cottage vrienden + Nella en Tinja
De volgende ochtend stond cross country ski op het programma. Ik ben al snel gestopt hiermee omdat het teveel pijn deed aan mijn voet. Uno is mij met de auto komen halen en heeft me nadien afgezet waar de rest naartoe zou komen om te lunchen. Ellen heeft wel goed voort gedaan, met de nodige valpartijen van dien natuurlijk! Het was een leuke maar vooral heel vermoeiende ervaring, geef ons maar het downhill-skiën! Aan het einde wouden ze nog een foto samen trekken, een geslaagde foto, buiten het feit van Artem gerekend! Artem is iemand die hetzelfde studeert als ons, maar niet goed weet bij wie hij moet gaan, hij duikt altijd op uit het niets en treuzelt enorm. Zo dook hij dus ook ineens op op de foto.
In de namiddag hebben we als voorbeeldige studenten wat voor school gewerkt terwijl de anderen een andere activiteit gepland hadden. In de avond waren we met 3 in de cottage, namelijk Ellen, Sara en ik. De anderen waren gaan snow-shoe wandelen. We hebben er een rustige avond van gemaakt met wat kaartspelletjes,… Bij het thuiskomen van de anderen hebben zij al hun verhalen verteld en moest er nog wat geroddeld worden. Na alweer een fijne dag kropen we in bed 🙂
Op vrijdag dachten we nogmaals te gaan skiën, maar we besloten het toch niet te doen. Wat nadien een wijze beslissing leek! van de Belgische jongens hoorden we dat er wegens de wind enkel de ‘babypiste’ open was. In plaats van het skiën zijn we samen met Letizia naar het centrum te gaan om wat souvenirs te zoeken en wat rond te slenteren. Er was ook een snowboardcontest in het centrum. Dit stelde echter niet zoveel voor, maar er werden enkele coole trucjes gedaan. Nadien hebben we in het huisje nog wat voor school gewerkt en ’s avonds hadden we Nella en Tinja uitgenodigd. Zij kwamen langs, we hadden marshmallows en dergelijke voorzien en het nodige geroddel kwam er bij aan de pas. Nadien zijn we vertrokken naar de Get together party, hieronder is niet veel meer te verstaan dan een feestje met heel slechte muziek! Finse rap trekt op niks! We zijn op tijd naar huis gegaan want de volgende dag hadden we nog een zware dag voor de boeg.
Zaterdag tot slot was de dag van de terug rit. We hebben eerst wat gekuist en nadien richting centrum vertrokken. Hier hebben we eerst pizza gegeten ze spraken van een beerpizza maar die hebben we niet gevonden! Nadien zijn we naar de SPA gegaan, we hadden hiervoor een gratis ticket. Gelukkig want veel meer dan een groot zwembad was het niet. Het deed deugd nog even te ontspannen en nog eens een sauna te kunnen meepikken. Nadien nog een rendierburger gaan proeven (wat naar onze mening niet zo speciaal was) en dan was het tijd om de bus op te gaan. Het is een lange rit met weinig slaap geworden, waardoor we zondag doodop waren.
Turku people.
Het is een heel leuke week geweest die veel te snel voorbij is gegaan! We zouden maar al te graag terug gaan, want tot onze grote spijt hebben we het noorderlicht niet gezien 🙁 Maar dat is alleen maar een reden om ooit nog eens terug te gaan natuurlijk!
Vandaag is onze voorlaatste week stage begonnen. Na deze 2 weken krijgen we wat bezoek, hebben we nog lessen en kunnen we eindelijk de toeristische plekjes in Turku bezoeken.
Heippa!