We voelen ons helemaal thuis in Sterreweg

Er zijn nu al een paar weken voorbij en voelen ons echt thuis in Sterreweg. Ze appreciëren onze inbreng en staan open voor nieuwe dingen. Wij hebben ook geleerd dat het er hier heel anders aan toe gaat dan in België. Je moet hier heel flexibel zijn want je weet niet wat er die dag op je zal afkomen.

Zo hebben we een week geleden iets meegemaakt dat je in België nooit zou meemaken. Nel, onze chauffeur, had ons net afgezet in Sterreweg. 10min later roken we iets verbrand, we gingen een kijkje nemen in de keuken maar daar was niets te zien. We zagen steeds meer rook en opeens komt Tamaryn (hoofd van sterreweg) aangelopen. Ze heeft een kleine bel in haar hand en roept: fire! We moesten snel alle kinderen verzamelen en naar buiten lopen. Wat was er nu gebeurd… Nel had een redelijk groot vuur gemaakt vlak voor sterreweg zodat het leek dat het echt brandde. Een gewone brandoefening dus… alle klassen hingen vol rook, dus de kindjes hebben buiten wat les gekregen.

Het thema van deze week was kleur. Ik heb een hele week gewerkt met de kleinste kindjes. We begonnen met aanleren van twee kleuren: rood en geel. Ik heb gewerkt rond sorteren (kleurherkenning)  en dit in allerlei spelvormen verwerkt. Ze moesten ballen met de dezelfde kleur in een emmer gooien. Hierdoor kon ik wat meer info krijgen over het gooien en vangen van het kind, over zijn oog-handcoordinatie en over zijn inschattingsvermogen. De volgende dag deden we dezelfde kleuren maar nu moesten ze voor, achter, op of onder de juiste kleur tafel gaan staan. Ook fijne motoriek kwam aan bod en scheurden kleine stukjes gekleurd papier en plakten ze op. Zo hadden ze een prent met een aardbei en een banaan waaraan ze de kleuren konden linken.

Ook minder leuke dingen gebeuren… Er is 2x ingebroken in Sterreweg. Er was vooral schade in de klas van de jeugd. Hun knutselwerkjes waren stuk, de armbandjes waren weg en ook een tafel hadden ze meegenomen.

Zowel met de 10-18 jarige als met de jeugd maakten we de portefeuilles. We merkten dat dit voor vele een moeilijke opdracht was. We zagen dat hun coördinatie niet goed was en hadden veel problemen met knippen. Uiteindelijk heeft iedereen met succes zijn eigen portefeuille gemaakt en waren ze super enthousiast.

Twee weken geleden hebben kennis gemaakt met een nieuw model dat ze hier als ergotherapeuten hanteren, het heet ’the wall’. Ik had er kort iets over gehoord in België dus vroegen we ons af of ze dit model ook in Sterreweg gebruikten. Janet en Nicole gebruiken inderdaad dit model en gaven ons het boek zodat we er vertrouwd mee geraken. Er wordt stap per stap in uitgelegd hoe een kind kan evolueren in zijn onwikkelingsproces.

Lode en ik hebben ook onze tussentijdse evaluatie gehad. Ze waren in het algemeen zeer tevreden en vinden het leuk dat we veel inbreng hebben. We moeten bijna altijd zelfstandig te werk gaan en hierdoor kunnen we sbel leren uit onze fouten. Ik heb gemerkt dat ik het soms te moeilijk maak voor de kinderen en dat ik kleinere doelen voor ogen moet hebben.

We beleven hier de beste tijd uit ons leven. De tijd vliegt hier voorbij… Nog maar 3 weken te gaan…