Er zijn nu al een paar weken voorbij en voelen ons echt thuis in Sterreweg. Ze appreciëren onze inbreng en staan open voor nieuwe dingen. Wij hebben ook geleerd dat het er hier heel anders aan toe gaat dan in België. Je moet hier heel flexibel zijn want je weet niet wat er die dag op je zal afkomen.

Zo hebben we een week geleden iets meegemaakt dat je in België nooit zou meemaken. Nel, onze chauffeur, had ons net afgezet in Sterreweg. 10min later roken we iets verbrand, we gingen een kijkje nemen in de keuken maar daar was niets te zien. We zagen steeds meer rook en opeens komt Tamaryn (hoofd van sterreweg) aangelopen. Ze heeft een kleine bel in haar hand en roept: fire! We moesten snel alle kinderen verzamelen en naar buiten lopen. Wat was er nu gebeurd… Nel had een redelijk groot vuur gemaakt vlak voor sterreweg zodat het leek dat het echt brandde. Een gewone brandoefening dus… alle klassen hingen vol rook, dus de kindjes hebben buiten wat les gekregen.

Het thema van deze week was kleur. Ik heb een hele week gewerkt met de kleinste kindjes. We begonnen met aanleren van twee kleuren: rood en geel. Ik heb gewerkt rond sorteren (kleurherkenning)  en dit in allerlei spelvormen verwerkt. Ze moesten ballen met de dezelfde kleur in een emmer gooien. Hierdoor kon ik wat meer info krijgen over het gooien en vangen van het kind, over zijn oog-handcoordinatie en over zijn inschattingsvermogen. De volgende dag deden we dezelfde kleuren maar nu moesten ze voor, achter, op of onder de juiste kleur tafel gaan staan. Ook fijne motoriek kwam aan bod en scheurden kleine stukjes gekleurd papier en plakten ze op. Zo hadden ze een prent met een aardbei en een banaan waaraan ze de kleuren konden linken.

Ook minder leuke dingen gebeuren… Er is 2x ingebroken in Sterreweg. Er was vooral schade in de klas van de jeugd. Hun knutselwerkjes waren stuk, de armbandjes waren weg en ook een tafel hadden ze meegenomen.

Zowel met de 10-18 jarige als met de jeugd maakten we de portefeuilles. We merkten dat dit voor vele een moeilijke opdracht was. We zagen dat hun coördinatie niet goed was en hadden veel problemen met knippen. Uiteindelijk heeft iedereen met succes zijn eigen portefeuille gemaakt en waren ze super enthousiast.

Twee weken geleden hebben kennis gemaakt met een nieuw model dat ze hier als ergotherapeuten hanteren, het heet ’the wall’. Ik had er kort iets over gehoord in België dus vroegen we ons af of ze dit model ook in Sterreweg gebruikten. Janet en Nicole gebruiken inderdaad dit model en gaven ons het boek zodat we er vertrouwd mee geraken. Er wordt stap per stap in uitgelegd hoe een kind kan evolueren in zijn onwikkelingsproces.

Lode en ik hebben ook onze tussentijdse evaluatie gehad. Ze waren in het algemeen zeer tevreden en vinden het leuk dat we veel inbreng hebben. We moeten bijna altijd zelfstandig te werk gaan en hierdoor kunnen we sbel leren uit onze fouten. Ik heb gemerkt dat ik het soms te moeilijk maak voor de kinderen en dat ik kleinere doelen voor ogen moet hebben.

We beleven hier de beste tijd uit ons leven. De tijd vliegt hier voorbij… Nog maar 3 weken te gaan…

Onze derde week draaide vooral rond emoties en meer bepaald liefde. In week 4 gaan we verder met het thema, maar dan halen we allerlei verschillende emoties aan.

Maandag werkten we met de jeugd (18+). We deden een groepsactiviteit waarbij we decoratie maakten voor de volgende dag. Ze leerden in groepjes van 3 of 4 personen samenwerken. Zowel grove als fijne motoriek werd toegepast. Ook vaardigheden als bimanueel handelen, schrijfvaardigheden en sensomotorische vaardigheden kwamen aan bod. 

Dinsdag was het valentijn en kwamen zowel de leerkrachten als de kindjes gekleed in het rood en wit naar school. Wij maakten een fotobooth zodat de kindjes allemaal op de  foto konden. Er werd een prijs uitgereikt voor de best geklede jongen en het best geklede meisje.

Woensdag stond ik terug in de twinkle star class. Dit zijn de kindjes van 0-4. Ze hebben gevraagd of ik hier het meeste kan helpen omdat het een zeer diverse groep is en dus zeer moeilijk is voor de zorgverleners. De kinderen hebben meer structuur nodig en zijn heel verschillend op cognitief niveau. Lode staat vooral in de glitterclass (5-9j). Hier is een echte juf aanwezig.

We volgden 2 individuele therapieën met de ergo. Beiden hebben een cva gehad op jonge leeftijd. Het meisje functioneert in het algemeen redelijk goed. Ze gaat naar een gewon school, maar komt naar de revalidatie voor haar gangpatroon en evenwicht. Wanneer ze bewegingen wil uitvoeren, verhoogt haar tonus en krijgt ze een spastisch patroon. De jongen is heel lang niet behandeld geweest. Hij heeft een rechterhemibeeld.  We merken wel dat er vooruitgang is na een therapiesessie.  We willen hem nu vooral een goede zithouding en goede rompbalans aanleren. Dit proberen we door hem aan de computer te laten werken. Het is nieuw voor hem en hij was enorm onder de indruk.  We gaven hem ook de opdracht om zijn rechterhand in te zetten voor het bedienen van de computer.

Vrijdag maakten we een estafette voor de jeugd.  Hierbij maakten we kleine opdrachtjes waarin vooral grove motoriek, oog-hand coördinatie, sociale aspecten, sensomotoriek en volgehouden aandacht aan bod kwamen. Al spelend leren is voor deze groep de sleutel tot succes.

Onze eerste twee weken bij Sterreweg zijn zeer goed verlopen. In de eerste week observeerden we in alle klassen zodat we de manier van werken leerden kennen. We gingen elke dag in een ander klasje helpen en zo konden we ook de kindjes beter leren kennen. Nu hadden we een beter overzicht gekregen en konden we nadenken welke groep ons het beste ligt, welke kinderen de meeste zorg nodig hebben,  welke kinderen de meeste groeimogelijkheden hebben en wie we gingen kiezen als volgpatiënt…

Met deze bus rijden we dagelijks naar onze stageplaats.

Tijdens de tweede week draaiden we al volop mee. We kregen van de ergo’s wat opdrachtjes en gaven zelf aan waar we als ergo iets extra konden betekenen. Ze vertelden ons dat er binnenkort een klein winkeltje ging komen op sterreweg met gezonde snacks en stukken fruit. De oudste kinderen mogen de snacks verkopen en de andere kinderen mogen inkopen komen doen.  Wij als ergo’s kregen de taak om dit te organiseren. Met de 10-18 jarige gaan we portemonnees maken en met de jongeren maken we een soort kassa uit papier mache. De portemonnees worden gemaakt uit een melkbrik. Zo heeft ieder zijn eigen portemonnee en kan hij/zij betalen voor de snack. De portemonnees kunnen op verschillende minieren geopend worden. We maken er met draaidoppen, met elastiekjes en met velcro. De betaling kan gebeuren op verschillende manieren: met foto’s, met getallen, met kleuren, met vormen,  met centjes,… Hier in het orcahuis hebben we onze huisgenoten de opdracht gegeven om veel melk te drinken en om zeker de brikken bij te houden.

Woensdag hebben we onze eerste bakactiviteit gehouden. Vier kinderen waren dolenthousiast om lekkere muffins te maken. We leerden hun en lieten hun ruiken aan de verschillende ingrediënten, leerden hun hoeveelheden afwegen en we zorgden er samen voor dat het een succes werd. Vol goede moed staken we ze 20 minuten (zo stond op de verpakking) in de oven. Na meer dan een uur konden we eindelijk genieten van overheerlijke muffins. Nu weten we dat ook ovens in Zuid-Afrika hun tijd nemen.

Donderdag was het stralend weer en konden er 10 kinderen mee voor hippotherapie. Daar mochten we samen met de kindjes op het paard en konden we genieten van een adembenemend uitzicht.

De jeugd (+18j) maakt dagelijks armbandjes en kettingen die in een lokaal winkeltje in Plett verkocht worden. De opbrengst gaat naar Sterreweg en zij kunnen hierdoor nieuwe materialen aankopen. Mooi initiatief, maar lode en ik vonden dat we toch iets anders met de jongeren konden doen. Elke vrijdag voorzien wij nu een activiteit en zorgen we ervoor dat ze wat meer beweging krijgen. Onze eerste activiteit was zeer goed meegevallen. We deden allemaal spelen met de bal. Aangezien het zo warm was veranderden we de bal in spons met water. Dit vonden ze natuurlijk super. Ze waren zeer enthousiast en hoopten dat ze meer van deze dingen konden doen.

Maandag 30 januari vertrokken we vol spanning naar onze nieuwe stageplaats. Die sterreweg is opgericht voor kinderen die niet ‘goed genoeg zijn’ voor het normale onderwijs. Het zijn kinderen met fysieke en mentale beperkingen. De meest voorkomende  pathologieën zijn: cerebrale parese, spina bifida, down syndroom, foetaal alcohol syndroom en autisme. 

Ze hebben de kinderen onderverdeeld in 4 klassen: een groep van 0-4 jaar, een van 5-9 jaar, een van 10-18 jaar en een ouderengroep van 18+.

De kinderen komen van overal uit de buurt omdat er pas meer dan 100km verder een andere opvang te vinden is. De meeste kindjes komen uit de townships, wat wil zeggen dat de in zeer schrijnende omstandigheden leven. De ouders hebben eigenlijk geen middelen om dit kind goed te verzorgen en zijn heel dankbaar dat hun kind naar Sterreweg kan gaan.

Ook in Sterreweg moeten ze rekenen op andere organisaties om hun infrastructuur uit te breiden en om betere materialen te kunnen aanschaffen. 

Onze eerste ontmoeting met de ergotherapeuten was zeer aangenaam. Ze geven ons veel verantwoordelijkheid, maar kunnen steeds bij hun terecht met vragen. We zijn benieuwd wat de volgende dagen ons gaan brengen.

Een ervaring in het werkveld