Maandag zijn we toegekomen en hebben ze ons gemeld dat er deze week te weinig personeel zal zijn op de dagopvang. Hierdoor zullen we mee moeten met het busje om de kinderen van de dagopvang thuis op te halen de hele week. We zijn dan eerst mee de kinderen thuis gaan ophalen. Hierna zijn we naar de leefgroepen gegaan en hebben we gekeken of de kinderen goed gepositioneerd waren in hun stoel. Dit heeft een tijd geduurd, aangezien er een discussie was over de rolstoelen. Maar we zijn er sterk uitgekomen, ze komen nu zelfs aan ons vragen of ze de kinderen goed gezet hebben en als ze iets niet weten komen ze het aan ons vragen. Dit doet ons goed, we hebben het gevoel dat we meer en meer waardering van hun krijgen. Hierna zijn we elk een interventie gaan geven in de activiteitenruimte.

Dinsdag was een heel chaotische dag… Normaal gezien hadden we tussentijdse evaluatie om 10 uur, dit hadden we zo afgesproken met onze stagementor. Maar wanneer we dinsdag aankwamen op stage zijn we mee de kinderen thuis gaan ophalen met het busje, dit zijn de kinderen voor de dagopvang. Hierna zijn we naar de activiteitenruimte gegaan, daar werd er ons gevraagd of wij even alles in het oog konden houden, want de activiteitenbegeleiders hadden een overleg. Dit was goed voor ons, we hadden hun wel verteld dat we om 10 uur weg moesten, maar dan zouden ze al klaar zijn met hun overleg. We zijn dan de kinderen gaan halen uit de leefgroepen. Wanneer Valerie in de leefgroep aankomt zegt de verzorgster tegen mij: ‘jij bent toch klaar om mee te vertrekken naar de tandarts hé, met drie kinderen’. Valerie zei haar dat ze van niets wist, waarop de vrouw antwoordde: ‘Jawel, jij en Kachiri moeten met mij mee naar de tandarts met de kinderen’. Wij werden dus eigenlijk op 3 plaatsen tegelijk verwacht, zowel in de activiteitenruimte, bij onze stagementor als bij de tandarts. We waren helemaal in de war, ik ben dan naar onze stagementor gegaan en zei was hier al van op de hoogte dat we mee naar de tandarts moesten. Er was door miscommunicatie iets misgelopen en hierdoor waren wij niet op de hoogte gebracht. De stagementor heeft dan met Valerie afgesproken dat we eerst mee naar de tandarts moesten, en hierna moesten we haar komen opzoeken voor de tussentijdse evaluatie.

Bij de tandarts verliep alles heel vlot, alle drie de kinderen hadden geen gaatjes. Super dus! We hadden eerst wat schrik, want de tandarts is eveneens in revalidatiecentrum. Hier was de vorige keer veel misgelopen, dus voor we vertrokken is Valerie nog aan de stagementor gaan vragen of er geen verzekeringskaarten mee moesten of andere documenten. We hebben dan een namenlijst meegekregen en gelukkig, want deze had de tandarts nodig.

Wanneer we terug kwamen van de tandarts zijn we zoals afgesproken onze stagementor gaan opzoeken. Bij de tussentijdse evaluatie was zij niet zo goed voorbereid, dus we hebben beide met haar de puntjes overlopen en besproken. Dit verliep heel anders als in België, ook was het heel moeilijk omdat onze stagementor geen ergotherapeut is. Ze had wel zelf geen documenten ingevuld.

Woensdag hebben we niet zo een chaotische dag meegemaakt, deze was veel rustiger. In de ochtend zijn we weer mee kinderen gaan ophalen thuis met het busje. Wanneer we terug waren hebben we aan onze stagementor gevraagd of ze toch de evaluatiedocumenten kon invullen omdat dit voor school belangrijk is. Hierna zijn we naar de activiteitenruimte gegaan en hebben we interventies gedaan met de kinderen. In de namiddag is Kachiri de kinderen van de dagopvang terug mee naar huis gaan brengen, en heeft Valerie nog een interventie gedaan met haar volgcliënt.

In de avond zijn we met twee andere Belgische studenten iets gaan eten in Bar Zuid. Het was heel gezellig en vooral lekker! Valerie heeft een plateau Italia genomen, een soort van Italiaanse tapas en Kachiri heeft een tonijnsteak genomen met frietjes.

Donderdag dachten we een drukke dag te hebben op stage. Niet dus…

Wanneer we aankwamen op stage werden we wel direct aangesproken, en vroegen ze ons om weer mee de kinderen te gaan ophalen. Dit hebben we dan gedaan.

Hierna hadden we normaal gezien een afspraak om 9u met de ergotherapeut van het revalidatiecentrum, die ambulant naar de stichting komt. Wij hadden dit gemeld aan de activiteitenbegeleiders, want zij gingen met een aantal kinderen een lange wandeling maken. Wij waren aan het wachten, maar ze kwam niet opdagen. Uiteindelijk zijn we dan maar interventies beginnen doen met de kinderen. We dachten dat we ons misschien van uur hadden vergist, maar ze is gewoon niet komen opdagen. In de namiddag hebben we haar dan een mailtje gestuurd om te vragen of wij misschien de foute datum in ons hoofd hadden, maar ze antwoordde dat ze het gewoon vergeten was. Ook zijn we onze evaluatiedocumenten gaan ophalen bij de stagementor.

In de avond zijn we nog naar de winkel geweest en nog iets gaan drinken. Laat het weekend maar komen!

Xoxo Kachiri en Valerie