Maandag hebben we een hele drukke dag gehad op stage!

We hadden beide slecht geslapen, weer maar eens! Dus we zagen er een beetje tegen op om naar stage te gaan die dag, dit omdat het vermoeiende dagen kunnen zijn.

Juist wanneer we zo moe waren, hadden we natuurlijk een drukke dag! In de ochtend zijn we mee de kinderen van de dagopvang gaan halen met het busje, want er was te weinig personeel aanwezig. Er moeten minstens 3 verzorgsters aanwezig zijn, maar er waren er slechts twee. Zo dus, schoten wij te hulp!

Hierna zijn we naar de activiteitenruimte gegaan om onze interventie verder voor te bereiden. We hebben samen met de kinderen maskers gemaakt voor carnaval. Dit kwam heel goed uit, want dinsdag was het een afscheidsfeestje en dan konden ze deze maskertjes opzetten.

Na de interventie met de kinderen, zijn we samen met een vrijwilligster gaan kijken naar gedoneerd materiaal. Zij had aan ons gevraagd of wij eens mee konden kijken welk materiaal ze konden gebruiken in de stichting en welk materiaal ze ging doorgeven aan een andere stichting. Dit materiaal was gedoneerd door een kindertehuis van Nederland, in het tehuis hadden ze eens grote schoonmaak gedaan en dat wat ze niet meer nodig hadden, hebben ze dan opgestuurd!

In de namiddag hebben we de kinderen van de dagopvang weer naar huis gebracht met het busje. Wanneer we terug waren, hebben we de plaats waar het afscheidsfeestje doorging al versierd, dit zodat er minder werk was op dinsdagochtend.

Wanneer we thuis kwamen, waren we heel moe! We hadden beide even nood aan beetje rust, dus we hebben een aflevering van een serie gekeken, en hierna zijn we er weer ingevlogen en hebben we aan ons stagerapport gewerkt!

Vandaag hadden we een vrij rustige, maar schokkende dag.

In de ochtend moesten we weer mee kinderen van de dagopvang gaan ophalen. Wanneer we terug waren, moesten we opnieuw mee naar de tandarts met 3 kinderen. Aangezien dit vorige keer zo vlot en goed verlopen is, hadden we nergens stress voor.

Maar dan… we gingen samen met het eerste kind binnen bij de tandarts, terwijl de verzorgster met de andere twee kinderen buiten ging wachten. Het eerste kind werd op de stoel gelegd, Valerie moest zijn hoofd vasthouden zodat dit recht bleef. Wanneer de tandarts begon met het nakijken van zijn tanden begon het al, het kindje wilde zijn mond niet opendoen. Uiteindelijk heeft de tandarts vrij snel zijn tanden kunnen nakijken, maar hij had twee gaatjes. De tandarts ging deze meteen opvullen. Ze begon er meteen in te boren, ZONDER hem te verdoven. Het kind begon heel hard te wennen, onze harten braken wanneer we dit zagen en hoorden hoe hij te keer ging. Valerie was al helemaal aan het bibberen omdat ze zijn hoofd moest vasthouden terwijl de tandarts hem aan het pijnigen was. Het kind wilde zijn mond helemaal niet meer openen dus heeft de tandarts een tang tussen zijn tanden gestoken om zijn mond open te houden. Het kindje zijn lippen waren gescheurd en zijn tandvlees bloede ervan. We waren volledig gechoqueerd.

Bij de volgende cliënt, is Kachiri samen met de verzorgster binnen gegaan. De cliënt is normaal een heel rustig persoon, maar wanneer ze op de tandarts stoel gelegd werd, zei Kachiri dat ze in een ‘klein monstertje’ veranderde. Ze begon heel hard tegen te werken, zo hard dat ze haar hebben moeten fixeren om haar tanden te kunnen schoonmaken en na te kijken. Het vreemde was, dat dit haar eerste keer bij de tandarts was, dus het is niet zo dat ze er slechte ervaringen mee heeft.

Gelukkig was de laatste cliënt heel rustig en liet ze makkelijk haar tanden verzorgen, want we hadden er even genoeg van!

Wanneer we terugkwamen van de tandarts was het afscheidsfeest al begonnen. Het was weer een heel feest. We hebben de kinderen dan buiten met de andere verzorgsters eten gegeven.

Hierna kregen we zelf eten, pindasoep. We hebben beide geproefd. Kachiri vond het wel oke en heeft het bijna volledig opgegeten, maar Valerie had er na drie happen al genoeg van, het was niet zo haar ding.

In de namiddag zijn we nog mee kinderen naar huis gaan brengen en hebben we nog wat mee opgeruimd van het feestje.

Vanavond gaan we nog wat werken voor school en iets eten met twee andere studenten, dit hebben we wel eens nodig na deze dag!

Xoxo Kachiri en Valerie