Maandagochtend waren we nog heel moe van onze trip in het weekend naar Brownsberg.

Maar eens we op stage waren zijn we er meteen ingevlogen, in de ochtend zijn we eerst mee kinderen van de dagopvang thuis gaan ophalen. Wanneer we terug waren, zijn we naar de activiteitenruimte gegaan, hier zijn we een activiteit gaan voorbereiden. We gingen vingerverven. We hebben een tafellaken over tafel gelegd, we hebben papier genomen en de verf.

Wanneer de kinderen aankwamen, zagen ze meteen wat ze gingen doen. We hebben dan met 4 kinderen geverfd. Bij de ene ging het al wat beter en properder als bij de andere. De kinderen leken het leuk te vinden, op eentje na. Kachiri heeft haar dan haar handen laten wassen en gezorgd dat ze iets anders kon doen.

Na de activiteit was het tijd om te eten. We zijn dan op de dagopvang gaan helpen met het voeden. In de namiddag zijn we de kinderen mee naar huis gaan brengen, en aangezien het al laat was hebben ze ons met het busje van de stichting thuis afgezet.

In de avond zijn we nog naar de winkel gegaan om eten te kopen. Hierna hebben we gekookt, nog wat voor school gewerkt en zijn we op tijd in ons bed gekropen.

Dinsdag zijn we weer eerst mee kinderen gaan halen. Wanneer we terug waren, was het weer tijd om met drie kinderen naar de tandarts te gaan.

We zagen er tegen op, dit omdat het vorige keer zo erg was, maar ook omdat het geen taak van een ergotherapeut is. Maar we weten dat er te weinig personeel is en we willen graag helpen, dus daarom nemen we deze taak op ons.

Het eerste kindje dat bij de tandarts moest was vrij rustig. Ze moest enkel haar tanden laten kuisen, maar ze deed niet graag haar mond open. Dus hier moest even een klem tussen gezet worden, maar dit vond ze niet zo leuk. Bij het tweede kindje, viel het ook wel mee, maar door de slechte ervaring van de week ervoor wilde hij niet. Hij moest ook enkel zijn tanden laten poetsen, maar hier had hij geen zin in. Bij de laatste was het heel wat moeilijker. Zij moest een tand laten trekken, de verzorgsters hadden haar op voorhand een pijnstiller gegeven, dit zodat ze wat rustiger zou zijn en omdat ze weten dat hier amper verdoving gegeven wordt. Toch was het nog een heel gevecht om de tand te kunnen trekken.

In de namiddag moesten we mee de kinderen naar huis brengen, normaal loopt dit heel vlot, maar deze keer was het anders. Het had heel veel geregend, en we hebben vastgezeten met het busje in de modder. We dachten eerst dat de chauffeur een grapje me ons wilde uithalen, maar helaas we zaten echt vast. Valerie heeft dan voorgesteld om het busje eruit te duwen terwijl de chauffeur gas geeft. Dus we deden beide onze schoenen uit en zijn beginnen duwen, maar we waren niet sterk genoeg. De chauffeur is dan hulp gaan vragen en dan hebben twee mannen met een pick up ons uit de modder getrokken. Dat hebben we dan ook weer eens gehad!

In de avond heeft onze huisgenoot gekookt en hebben we nog wat voor school gewerkt.

Vandaag zijn we eens niet met het busje moeten meerijden, er waren andere stagiaires die mee moesten met het busje. Dus dan hebben we ons voorbereid voor de activiteit. We gingen pompons maken uit wol. We hebben dit dan voorbereid zodat we meteen konden starten wanneer de kinderen naar de activiteitenruimte kwamen. Deze activiteit verliep veel beter dan verwacht, we waren aangenaam verrast.

In da namiddag zouden we gaan zwemmen met een aantal kinderen, maar het weer liet dit jammer genoeg niet toe. Dus dan hebben we met de activiteitenbegeleider overlegd om het zwemmen te verzetten naar volgende week.

Na onze stage hebben we nog wat voor stage gewerkt en voor de rest van de avond gaan we nog een beetje chillen, we hebben het nodig!

Morgen nog een laatste dagje stage en dan staat het weekend weeral voor de deur. Voor morgen hebben we een paar interventies voorbereid om met onze volgcliënten te doen.

Xoxo Kachiri en Valerie