Woensdag hebben we op stage onze taak omtrent het opmeten van de cliënten en de rolstoelen afgerond. We hebben metingen gedaan op leefgroep 3 en 4, hierna zijn we deze gegevens gaan ingeven in het document dat we hiervoor hadden gemaakt.

Dit document hebben we doorgemaild naar Raymond, de man die aanpassingen aan de rolstoelen doet, deze opknapt en mee kijkt naar wat een geschikte rolstoel is voor een cliënt.

Hier zijn we toch nog een volledige voormiddag mee bezig geweest.

In de namiddag hadden we onze eindevaluatie met onze stagementor. Beide hebben we een mooie eindscore gekregen van de stagementor.

Hierna hebben we nog met Raymond (de man van de rolstoelen) gebeld, dit omdat hij nog een aantal vraagjes had over het document dat we hem hadden doorgestuurd. Hij was heel blij met het document en zei dat hij er veel aan zal hebben.

Donderdag was het onze laatste dag. Het was een vrij chaotische dag, er was overal geroezemoes, maar wij wisten niet hoe dit kwam.

We zijn dan in de voormiddag met een aantal verzorgers en cliënten naar Eco Resort gegaan. Dit is een hotel waar de cliënten even tot rust kunnen komen in de mooie omgeving, ze krijgen dan van het hotel een drankje en hapje aangeboden. De cliënten komen op deze manier eens in een andere omgeving, ze krijgen veel sensorische input en ze kunnen genieten van de buitenlucht. Wij als ergotherapeut kunnen observeren hoe ze hier op reageren.

Hierna zijn we terug naar de stichting gegaan. We hebben dan nog een half uurtje in de activiteitenruimte bij een aantal andere cliënten gezeten en hebben met hun muziektherapie gedaan. Dit vinden de cliënten altijd heel fijn, ze lijken er elke keer van te genieten.

In de namiddag is onze stagementor ons komen halen, want we moesten mee naar de activiteitenruimte, ze wilde niet zeggen waarom. Wanneer we aankwamen, zaten er een aantal verzorgsters, een aantal cliënten, de activiteitenbegeleiders, de directeur en nog een aantal mensen op ons te wachten. Ze hadden een klein afscheidsfeestje voor ons voorzien! Vandaar het geroezemoes…

De directeur heeft dan een korte speech gehouden, dit om ons te bedanken. Hij zei dat we echt een meerwaarde voor de stichting waren, hij vond dat we bij de familie hoorde en hij hoopt dat we nog eens terugkomen. Hij heeft ons na zijn speech een certificaat van waardering overhandigd.

Hierna heeft onze stagementor ook nog een korte speech gehouden om ons te bedanken. Zij heeft ons dan nog een klein cadeautje gegeven, ze hadden een soort fotoboekje voor ons gemaakt en vanvoor hadden ze er een tekstje op geschreven.

Na de speeches hadden ze cake en sap voorzien voor iedereen.

We waren beide echt verrast, we hadden kippenvel tijdens de speeches. We hadden geen idee dat we zoveel voor hun hebben kunnen beteken en dit deed ons echt deugd om dit te horen. Ook omdat ze vinden dat we er echt bij horen.

Na het korte feestje hebben we nog een workshop gevolgd, deze werd verzorgd door stagiaires logopedie. Zij gaven een workshop omtrent eet- en drinkproblemen en hoe je de cliënten dan best voedt. Dit kan voor ons ook heel nuttig zijn omdat ergotherapeuten ook bij het eten geven ingezet kunnen worden.

De workshop was voor ons  echt interessant, ze gaven tips over hoe je kinderen met slikproblemen het best eten geeft, ook over hoe je slikproblemen kan opmerken… Het was dus nuttig.

Na de workshop zijn we nog van de meeste mensen afscheid gaan nemen. We hebben van een aantal mensen nog een knuffel gehad, dit hadden we niet verwacht!

We gaan het zeker missen!

Xoxo Kachiri en Valerie