Nog een hlrnet.net blogs site
Archive for maart, 2015
Met het busje trekken we door de armere buurten van Esteli
110 jaar
Woensdag ben ik één dagje met de ‘Bibliobus’ mee gaan rond trekken in de armere buurten in Miraflor. Dit idee is opgestart door Jane. De baas van café Luz. Door met het busje in de armere buurten rond te rijden, krijgen de kinderen kans om boeken te lezen, spelletjes te spelen, naar een theater te kijken en nog zoveel meer! In de klasjes waar we langs gingen zaten in één klas kindjes van verschillende leeftijden. Ze hebben niet veel materiaal en hun school zelf is ook heel klein. Wij proberen de kinderen maar ook de scholen aan te sporen voor kinderen aan te zetten tot lezen. Jammer genoeg hebben we zelf niet veel boeken dus kunnen we er geen cadeau doen aan de school… Een beetje frustrerend want lezen helpt kinderen heel goed in hun ontwikkeling zoals bijvoorbeeld hun fantasie waardoor hun sociale vaardigheden gestimuleerd worden.
Van boven naar onder van links naar rechts
010 jaar
Deze week hebben we met 2 kindjes (eentje met het syndroom van Down en eentje met autisme) weer geoefend op hun lichaamsschema. We zijn met de woorden: boven, onder, links en rechts aan het oefenen. Eerst hebben we enkele oefeningen buiten gedaan met verschillende soorten materiaal gedaan. Dan moesten ze de woorden die we hadden geleerd inkleuren: arriba (boven), abajo (onder), izquierda (links), derecha (rechts). We hadden op de muur een ventje gemaakt en hier mochten ze één voor één de woorden op de juiste plek plakken.
G. wilde continu poseren voor de foto & zie hier het resultaat 😀
Viva la Lasagne!
410 jaar
by kimadriaens
in De reis
We hebben met wat volk in Michelle haar nieuwe keuken van het gastgezin lasagne gemaakt met veel verse groentjes en super grote aubergines. Dit was zoooooo lekker! Ondertussen keken we naar de film 50 tinten grijs met Spaanse ondertiteling. Een goede manier van ons Spaans wat bij te schaven op een grappige manier! 😀
Smeltend paradijs
210 jaar
by kimadriaens
in De reis
Vrijdag vertrokken we richting Léon voor een ontspannend weekendje. Na lang rijden en bij een temperatuur van 40 graden kwamen we aan in Las Piñitas, één van de stranden van Léon. Daar vonden we al snel een leuk hostel vlak aan het strand met een dakterras, uitzicht op het strand/zee. Hier aten we onze maaltijden en in de avond kijken we naar een prachtige sterrenhemel. Ik heb nog nooit zoveel sterren aan de hemel gezien. Gwen vertelde me dat dit kwam omdat Léon bijna niet verlicht is en dat dit een soort sterrenhemel was zoals in de woestijn. Ik heb zelfs enkele vallende sterren gezien waardoor ik een wens kon doen, spannend hé 😀
We hebben ons ook gewaagd op een surfplank. We krijgen een half uurtje ‘les’, eerder snelle instructies omdat we beginnelingen zijn en doken in het water. Ik heb wel 2 keer rechtop kunnen staan wanneer er een golf aanbrak. Ik was best wel fier op mezelf. Dit gaan we waarschijnlijk wel nog een keertje proberen gedurende ons verblijf. Zo worden we echte surfers (in ons hoofd lijkt dit toch zo 😀 )
Zondag zijn we de stad Léon een beetje gaan verkennen want volgend weekend komen we nog eens terug. Er valt hier zoveel te beleven. In Léon zijn er trouwens erg veel toeristen. Wij denken soms zelf al niet meer dat we een toerist zijn omdat we hier al zolang verblijven maar we zien er zeker nog zo uit: rood, zwetend, zonnebril en rugzakje = TOERIST!
Vol mij een plotje met lijst
210 jaar
Vandaag is er met C. geoefend op het manipuleren van materiaal op de correcte manier. We oefende om al de rijst van het ene potje naar het andere over te brengen. Door deze oefening kunnen we opbouwend werken voor een therapie te doen met een middagmaal. Zo kan er op school geoefend worden voor de transfer naar thuis gemakkelijker te laten verlopen want ja zoals iedereen weet, moet je thuis ook eten! Voor kinderen met autisme is het heel belangrijk om overal een veilige omgeving te creëren en dezelfde aanpak of manier van werken te hanteren. Vandaar deze therapie. Het kindje steekt graag al het materiaal waarmee hij werkt in zijn mond dus er zijn veel rijstkorrels gesneuveld… 🙁
Oh ja, ik wil wel in een vogel geschminkt worden!
110 jaar
Zondag werd er door verschillende scholen enkele activiteiten voor kinderen gedaan op La Plaza. Dit was nog ter gelegenheid voor alle inclusieve scholen toegankelijker te maken voor iedereen.
Nadat ik terug was van de trip naar Léon ben ik eventjes gaan kijken. Je kon je laten schminken door één van de vrijwilligers. Eentje ervan was van Cristal. Ik dacht dat hij voorstelde om mij in een vogel te schminken… Het was dus een clown, zover de taalbarrière. Al blijf ik erbij dat hij dit waarschijnlijk met opzet heeft gedaan want zo slecht is mijn Spaans nog niet J
Daarna gingen we nog in een Mexicaans restaurantje eten, ALS CLOWN. Ik werd wel een beetje aangekeken door de mensen maar ze moesten voornamelijk lachen. Iedereen zei dat het clownengezicht heel goed bij mij paste dus ik weet hoe ik naar mijn volgende feestjes moet gaan… 😀
Evacuatie-oefening van een… aardbeving?!
010 jaar
Vandaag hadden we op school een evacuatie-oefening. Het was niet zomaar een evacuatie-oefening, het was er eentje voor wanneer er een aardbeving zou plaats vinden in Nicaragua. Wanneer het alarm ging, moesten alle kinderen onder hun bank kruipen met hun handen op hun hoofd voor extra bescherming. Na enkele minuten moesten de kinderen zich buiten verzamelen zodat de leerkrachten hun klassen konden tellen. Nicaragua is een vulkanisch land dus het is vrij logisch dat ze hier op oefenen.
In de morgend hadden ze enkel tegen mij gezegd dat er een evacuatie-oefening was gepland voor vandaag. Ik had in mijn hoofd dat het een brandoefening ging zijn zoals ze in elke Belgische school doen. Toen het alarm afging en ik zag de kinderen onder hun bank kruipen, heb ik even raar gekeken.. 😀 De leerkrachten moesten er achteraf wel lachen!
Omdat kinderen met een mentale handicap niet gevaarlijk of ziek zijn
710 jaar
Vandaag hebben we met enkele inclusieve scholen ‘betoogt’ op La Plaza. We hebben met alle kinderen één minuut lang veel lawaai gemaakt met flesjes, afvalmateriaal, fluitjes,…om de aandacht op te vestigen op een heel triestig gegeven in Nicaragua.. Namelijk dat veel kinderen met een mentale en fysieke handicap in de armere buurten (en dit zijn er veel) door hun aandoening geen toegang krijgen tot vele scholen. Vandaag wilden we onze stem laten horen omdat we hier niet mee akkoord zijn!!
Ook al zien we er anders uit en doen we andere dingen, toch zijn we allemaal hetzelfde!!!
Blaas je te pletter
410 jaar
Een tijdje geleden heb ik vanuit België een pakket gekregen van mijn ouders. Hierin zat heel veel materiaal voor de school. Ik zelf had in mijn valies ook al wat materiaal meegenomen. De leerkrachten zijn hier enorm dankbaar voor en kunnen dit goed gebruiken vanwege de geldproblemen ( hint hint 😀 )
Vandaag heb ik gewerkt met een kindje met de diagnose ASS en hij heeft ook een enorme tremor in zijn handen. Zijn motivatie en concentratie is gedurende een interventie ver te zoeken. De blaasstiften die mijn ouders hebben opgestuurd, heb ik vandaag geïntroduceerd in mijn therapie. Ze waren bevordert voor de fijne motoriek, de spieren in zijn kaken voor articulatie en het herkennen van de letters van zijn naam die we hebben ‘ingeblazen’ 😀 Hij vond het heel erg leuk en wilde zelfs niet stoppen.
Achteraf moest ik al de stiften kuisen want er kwam wel wat (veel) speeksel bij te pas. Lekker gezellig zo vlak voor je middagmaal ;D
Pienso los niños gustan la Belgica…
310 jaar
De leerkrachten van de kleintjes hadden gevraagd aan mij om een dynamische opdracht uit te voeren met de kinderen ter bevordering van hun motoriek. Ik heb in het groot ‘Belgica’ getekend met enkele figuurtjes. De opdracht ging als volgt:
- Muziek werd opgezet
- Schilderen met de vingers
- Muziek werd verwisseld
- Schilderen met de handen
- Muziek werd verwisseld
- Kleuren met wasco’s
(ondertussen werd er ook een beetje gedanst op de muziek)
& dit was het prachtige resultaat & de kinderen vonden het heel erg leuk!! 😀 Op de foto roepen alle kinderen ‘BELGICA’!!
Op het einde heb ik de kindjes een paar Belgische woorden geleerd zoals: hallo en slaapwel,… . Als de kindjes mij nu zien, gaan ze proberen ‘hallo’ te zeggen in plaats van ‘buenas días’ eens kijken of dat gaat lukken 😀
Na het schilderen, hingen de kinderen helemaal onder de verf, typisch J We hebben hun handjes/ gezicht gewassen. Hierna kreeg elk kind een beker met water en zeep en een rietje. Hier konden ze dan bellen mee blazen en hun nog eens extra proper maken!
Recente reacties