Guten Morgen!
Op onze derde dag voelden we beiden minder spanning, wisten we waar we op welk tijdstip moesten zijn en begonnen we onze weg te vinden.
Kari: Op dag 3 stonden er, zoals altijd, een aantal individuele therapieën als groepstherapieën gepland. Op deze afdeling, neurologie A3, focust de ergotherapeut zich voornamelijk op de cognitie en de bovenste ledematen. De fysiotherapeut focust zich meer naar de onderste ledenmaten, conditie en het gebruik van een rollator in alledaagse situaties. Beiden gebruiken ze technieken of methoden die we in België ook gebruiken, bijvoorbeeld: Bobath, spiegeltherapie, assessments (9-hole Peg test, Box en Block test), statafels, the Walker en meer.
Aangezien het vandaag iets minder druk was op de afdeling kreeg ik van de fysiotherapeut een rondleiding doorheen het ziekenhuis. Ik bezocht patiënten met een neurologische aandoening op de acute afdeling van het ziekenhuis. Hier werden alle patiënten, momenteel, beademd. Alsook waren de patiënten verzwakt en was ik best aangedaan van dit gebeuren. De rondleiding werd uiteindelijk afgesloten met een wandeling rondom het ziekenhuis, waar een wandelweg aangelegd werd zodat patiënten hier ook op een veilige manier kunnen wandelen. Het ziekenhuis ligt in een zeer groene omgeving, waardoor je het gevoel krijgt in een park te lopen. Er is een vijver, wandelbruggen over water, een basketbalveld, een speeltuin en zitbanken. Verder is er ook nog een binnenzwembad waar patiënten, begeleidt door sporttherapeuten, therapie krijgen.
Alsook verliep de communicatie vlotter. Ik had aangegeven dat ik het moeilijk vond om in het Duits bepaalde vragen te stellen of bepaalde observaties te delen. De fysiotherapeut, die afstudeerde in Engeland, was bereid om mijn vragen in het Engels te beantwoorden. Daarnaast ben ik haar ook dankbaar dat ze spontaan bepaalde zaken in het Engels begon uit te leggen.
Sophie: De dag begon zoals gewoonlijk met een kort overleg met alle ergotherapeuten en fysiotherapeuten (kinesitherapeuten). Het team bestaat uit ongeveer 20 personen. Tijdens deze 15 minuten krijgt iedereen zijn planning van de dag, worden de nieuwe patiënten (intake, diagnose en doelen) en andere aandachtspunten overlopen. In dit ziekenhuis staat de pediatrie bekend voor groepstherapie. Vanaf dag 3 volgde ik enkel nog ergotherapeuten. De dag start iedere keer anders voor mij aangezien ik steeds met andere ergotherapeuten meeloop. Vandaag begon ik met de fijne motoriek groep. De groepen bestaan meestal uit maximum 4 kinderen (omwille van corona). De leeftijden kunnen heel hard verschillen binnen een groep, gezien de computer de groepen samenstelt. Iedereen werkt individueel aan zijn eigen bundel verder. De oudere kinderen oefenen op schrijven en de kleinere kinderen kleuren. Tijdens deze groep toonde de ergotherapeut mij verschillende hulpmiddelen om te schrijven. Ze legde mij uit wat de negatieve en positieve punten hierbij waren en bij wie ze welke zou gebruiken.
Er is een ook een spelletjes groep voor de jongere kinderen (4-6 jaar). Deze groep werd gemaakt zodat de kinderen ook eens kunnen ontspannen. Tijdens deze groep wordt een gezelschapsspel als medium gebruikt om de concentratie te trainen en om in groep te leren samenspelen. De kinderen kiezen samen het gezelschapsspel. Een andere therapie die ik vandaag zag was ‘de edelgroep’. Deze groep is voor kinderen die niet kunnen stappen. Ze leren hier zelf te rollen, gaan zitten, op de knieën zitten,…
Als laatste zag ik vandaag voor het eerst ‘de arm-intensieve groep’. In deze groep komen patiënten hun hemiplegische arm trainen op een leuke manier. Hun aangedane arm wordt in een robot-arm gezet. De patiënt speelt dan spelletjes op de computer waarbij ze hun arm moeten bewegen over verschillende assen om zo de volledige range of motion op een zelfstandige manier te bereiken. De patiënten voelen zich goed aangezien ze alles zelf doen. Om 100% te begrijpen hoe het voelt stelde de therapeut voor om zelf eens een spelletjes te spelen. Het was een zeer leuke ervaring.
Op naar een nieuwe dag met nieuwe ervaringen.
Tschüss und auf Wiederhören!
Kari en Sophie