Deze week was echt een goede week. Op dinsdag help ik zoals altijd bij de babygroep. En er is een nieuwe baby. Hij is drie maanden oud en heel klein voor zijn leeftijd. Dit is omwille van zijn ziekte. Hij heeft cystische fibrose, dit is een longziekte met een slechte prognose. Maar dat is geen rede natuurlijk om hem alle liefde te geven die hij verdient! Hij is zo schattig. In ergotherapie helpen we hem om zijn mijlpalen te bereiken.

Ook heb ik al vooruitgang kunnen boeken met J. Hij begint stilletjes aan zijn lichaam te kennen. Telkens als hij mij ziet begint hij spontaan zijn lichaamsdelen op te sommen en duidt hij alles aan. Maar er is wel nog werk aan de winkel. Voor mij een hele uitdaging, maar zo fijn om met hem te werken.

Ook met mijn andere patiënten merk ik voortuitgang. Dat maakt mij heel erg blij. Eén van mijn patiëntjes gaat zo snel vooruit dat ik zelf elke sessie verbaasd ben van wat ze allemaal kan. En in mijn vorige blogbericht heb ik verteld over S. Ik had nog niet echt een goede sessie kunnen geven aan haar omdat ze nooit mee wou komen en omdat ik haar dan met iemand anders moest nemen. Nu had ik een lolly. Wat had dat een goed effect. S. was een engeltje en ze luisterde heel goed. En ik kan eindelijk aan mijn doelen werken. Een blije patiënten en een nog gelukkigere ergotherapeut!

Op vrijdag heb ik geen therapie gegeven. Ik was jurylid in een groots sportevenement in de school van Saint Joseph. Alle kinderen die hier naar school gaan, behalve de kinderen van de crèche, deden hier aan mee. En zo gemotiveerd dat iedereen was. Eerst moest elk team een ‘war cry’ doen. Dit is een soort ‘haka’. En daarna begon het evenement. Er waren verschillende dingen die ze moesten doen. Eerst moesten ze gewoon tegen elkaar lopen, daarna was er een slalom. Dan kwam het vermoeiendste… ze moesten vier blokjes op één voor één oprapen en terug brengen naar de doos die aan de startlijn stond. En als ze alle blokjes hadden moesten ze met de doos naar de finish lopen. Voor de kinderen die in een rolstoel zaten of niet konden lopen was er ook iets voorzien. Zij moesten om ter verst met een pittenzakje gooien. Ik heb werkelijk genoten die dag. Het enthousiasme van die kinderen is geweldig. En het feit dat sommige kinderen in het begin van hun opname in een rolstoel zaten en een paar maanden later kunnen hardlopen maakt het alleen maar beter.

Op vrijdagavond zijn we dan naar ons ondertussen favoriete winkelcentrum (Canal Walk) gegaan. Daar hebben we genoten van het eten in een Mexicaans restaurant! En dit was het begin van het geweldige weekend. Deze keer hadden we alles op voorhand gepland. En ik keek er zo naar uit! Samen met Aline (een Belgische stagiaire kiné in Saint Joseph die vrijdag jammer genoeg haar laatste dag stage had) en een Celine (vriendin van Aline) en Franscico (een vriend van ons) zijn we op zaterdag naar Stellenbosch gegaan. En op zondag zijn we naar Muizenberg gegaan. In Stellenbosch hebben we genoten van de lekkere wijn (tja, wij drinken dat al eens graag). We hebben deze mooie dag beëindigd in ‘The piano bar’. Hier wordt live jazz muziek gespeeld. Er werd ook op een saxofoon gespeeld. En die man kon er wat van. Ik heb er echt van genoten en wat zal ik blij zijn als ik terug zelf kan spelen… 😀

In Muizenberg hebben we gesurft. We hadden om 13u een surfles van 2 uur. Dat was enorm spannend. En het ondenkbare is gebeurd. Ik kan rechtstaan op de surfplank (helaas geen foto’s beschikbaar, maar ik kon het wel!). Ik was fier hoor! Maar ik moet toch nog veel oefenen eer ik het deftig kan!!! Maar ondanks de zonnecrème ben ik helaas wel verbrand. Maar dat neemt niet weg dat ik me enorm heb geamuseerd! 😀 En ook dit weekend eindigde in de Hillsung church. Ik vind dit zo ontspannend en ik voel me daar echt goed. Op die manier kan ik weer met volle moed beginnen aan de nieuwe week!

Tot volgende week!

Groetjes

Liesbet xxx