Hey iedereen!

De voorbije week is weer heel snel gegaan. Het einde van de stage komt in zicht. Wat zal ik mijn kindjes missen… Deze week heb ik een nieuwe patiënt bijgekregen. Hij is 13 jaar oud en ik moet bij hem een aantal testen afnemen. Omdat ze in de school hebben opgemerkt dat hij geen spaties tussen zijn woorden laat tijdens het schrijven. Door middel van de testen moeten we achterhalen wat het probleem is. Op maandag had ik een eerste sessie met hem. Dit was eerder een formele sessie om elkaar beter te leren kennen. Want meteen beginnen met de testen, helpt niet echt bij het opbouwen van een vertrouwensband. Hij is een heel lieve jongen! 🙂

Mijn volgpatiënt is nog steeds in het ziekenhuis. Deze week had ik de student-ergotherapeut aan de lijn die met haar werkt. Op die manier ben ik te weten gekomen dat het goed met haar gaat en welke vorderingen ze al heeft gemaakt. Asgeree heeft elke dag van de week gebeld met het hospitaal om eens op bezoek te kunnen gaan bij mijn volgpatiënt. Op die manier kan ik ook afscheid nemen van haar en met de verschillende mensen praten die met haar werken. Zo kan ik een duidelijker beeld krijgen van wat er in de periode dat ze in het ziekenhuis was allemaal is gebeurd. Maar het is niet zo eenvoudig om te kunnen gaan. Asgeree raakt licht gefrustreerd aangezien ze het bezoek altijd maar uitstellen. Hopelijk kan ik mijn kleine meisje nog eens bezoeken!! Allemaal duimen he!

Deze week is Janina ook even binnen gesprongen tijdens een van mijn sessies. Ze heeft een aantal mooie foto’s genomen. Op de foto’s zie je dat ik samen met mijn patiënt een ketting aan het maken ben. Dit is een oefening om met beide handen te leren werken, dit was in het begin van mijn stage heel moeilijk voor hem. Nu gaat het al veel beter. Ook zie je dat hij aan het spelen is met een inlegpuzzel. Dit is voornamelijk om de pincetgreep te oefenen. Ook dit gaat steeds een beetje beter!

Deze week ben ik met één van mijn patiëntjes begonnen met het zelfstandig leren eten. Tot nu toe werd haar eten altijd gegeven. Maar eigenlijk zou ze het al zelf moeten kunnen. Ik laat haar de lepel vasthouden en ik begeleid de bewegingen. Dit vond ze heel leuk, ze was heel de tijd aan het lachen. Alleen kan ik haar nog niet laten eten, want dan zou het eten in het rond vliegen, wegens een nog niet zo goede coördinatie. Maar oefening baart kunst! 😀

Op woensdag zijn we naar een oplucht cinema gegaan in Kirstenbosch. De film die ze speelden was ‘Mean Girls’. Het was leuk om die film nog eens terug te zien. Voor 100 rand hadden we ons entreekaartje, een stoel en een deken! Dat was een heel gezellige avond.

Voor dit weekend hadden we niet zo een bijzondere plannen. Op vrijdagavond waren we uitgenodigd voor een braai (barbecue) bij Rehana (vrijwilligster in ergotherapie). Haar man was jarig en we mochten ook komen. Dit was een heel gezellig en we hebben fijne mensen leren kennen. Op de foto hieronder sta is samen met de man van Rehana. We moesten een creatieve foto nemen met de jarige en deze op Facebook en instagram posten. Wie binnen de 30 minuten de meeste likes had, won een massage… We hebben niet gewonnen… 😉

Op zaterdag zijn we naar de old biscuit mill market gegaan in Woodstock. Woodstock is niet zo een gezellige buurt, maar de markt is echt wel fijn. Maar ook heel toeristisch. Op zondag zijn we naar Silvermine gegaan. Dit is een natuurreservaat. Voordat we op de plaats van bestemming waren, hebben we toch wel een hele weg moeten afleggen… Er was een fietswedstrijd in Kaapstad waardoor we een serieuze omweg moesten doen. Uiteindelijk kwamen we aan in Silvermine en besliste de zon om zich te verstoppen achter de wolken. Maar dat houdt ons niet tegen om toch even in het water te duiken. Dat was echt zalig en niet koud!!! 😀

Ziezo dit was weer een korte update!

Thank you Janina for all the pictures!! :*

Tot de volgende,

Liesbet 😀