Zoals in ons vorige bericht al te lezen was, hebben we vorige week een verlengd weekend gehad. Het mag gezegd worden dat dit meer dan welkom was, want ontspanning en slaap konden we echt wel gebruiken. Het verlengde weekend hebben we opgevuld met enkele feestjes en bezoek uit het Belgenlandje. Voor Anke stond er een blij weerzien met haar familie op de planning, voor Lorie kwam haar beste vriendin op bezoek. Desondanks dat Anke zich in het weekend niet zo goed voelde (bijna iedereen hier op kot kampt wel met een of ander griepje, verkoudheid, keelontsteking of dergelijke) kunnen we wel zeggen dat het zeer leuk was.

Op de thermometer in het centrum stonden de graden boven de 20°, eindelijk tijd om de jassen weg te bergen en de zonnebrillen op te zetten dus. Verder was er ook een stadsfeest van el cincodemarzo, deze is een feestdag die enkel in Zaragoza plaatsvindt en die de eerste oorlog van de Carlisten en hun verovering van Zaragoza viert. Daarom was er op het plein waar de strijd plaatsvond een marktje dat helemaal ingekleed in de tijd van toen en vond er een kleine ‘herproductie’ van de strijd plaats. Het leek echt een pleintje uit het verleden en alle mensen waren er gekleed uit die tijd, ook werd er over het hele plein typische Zaragoziaanse muziek gespeeld dat zorgde voor een hele gezellige sfeer.

Op het werk krijgen we nu ook meer en meer verantwoordelijkheid. Zo hebben we in maandagvoormiddag enkel onder ons twee de therapie met cognitieve oefeningen begeleid. Nadien heeft Anke de screening van een nieuwe patiënt mogen helpen begeleiden en heeft Lorie een Barthel-Index mogen afnemen bij de zorgvragers voor de patiënt om meer informatie te kunnen verkrijgen over haar zelfstandigheidsniveau. In de namiddag mochten we opnieuw meelopen met de psycholoog, maar deze keer mochten we ook een groepstherapie meevlogen waarin er gepraat word over noden die mensen ervaren in hun leven en hoe deze noden veranderen bij het ouder worden. Het is duidelijk dat ouderen hierin ver verschillen, sommigen kunnen hier open en bloot over praten terwijl andere op geen enkel moment interactie hebben vertoond binnen het gesprek.

Vandaag is Lorie niet gaan werken, zij heeft immers te kampen met een geel- en oorontsteking en hoopt dat deze met een dagje rust over zal gaan. Anke daarentegen heeft een van de drukste dagen op stage achter de rug, vele van de patiënten hadden een onrustige dag en alle activiteiten liepen wat in het honderd.

Hopen dat morgen de rust terugkeert dus!

Vele groetjes en tot snel.

Anke en Lorie