Live for the moments, you can’t put all into words!

Hola!

Vorig weekend hebben we fijn bezoek gehad, maar spijtig van het slechte weer. Door het mindere weer hebben we niet de uitstappen kunnen doen, die we wouden zien (zoals Monasterio de Piedra).Toch heeft het ons beide deugd gedaan!

Op 19 maart was het in Aragon Vaderdag. Daarom hebben we onze activiteit een beetje in thema van Vaderdag veranderd. Op donderdag namiddag hebben we altijd een activiteit in functie van het leren omgaan met emoties en de aspecten van het ouder worden. Het is namelijk dat er voorgelezen wordt uit het boek ” Tus zonas erronéas, Wayne W. Dyer”. Dit boek gaat vooral over gevoelens en uw innerlijke zelf, met die keer over het verleden. Dit was het moment om Vaderdag eraan te koppelen. De meerderheid van onze patiënten hebben geen vader meer, dus hebben we verschillende vragen gesteld over hun vader. Dit was soms wel een gevoelig thema, maar toch zagen we dat het nog erg leeft tussen de ouderen.

Tijdens onze pauzes hebben we de laatste week een paar boeken mogen inkijken. Dit zijn boeken die ons stagementor, samen met de instelling en sommige docenten van de universiteit, heeft geschreven. Deze zijn zéér interessant voor ons, want we integreren deze in onze taken. Het zijn verschillende boeken over: grofmotorische activiteiten met geriatrische patiënten, werking van de instelling en de verschillende taken, verschillende mediums creëren voor geriatrische patiënten,…

Deze week hebben we:
– elk de MMSE test mogen afnemen met een persoon van het centrum. Wij moesten de vragen stellen en onze mentor noteerde de response, dit was goed want we moesten ons concentreren op de vragen te stellen in het Spaans en de uitspraak.

– Bovendien hebben we samen ook ‘een gymnastiek les’ gegeven voor zo een 25 personen. Om de motorische activiteit te stimuleren van de patiënten. We moesten bij bepaalde dingen rekening houden, omdat de oefeningen gegeven worden op een stoel. Dit was de eerste keer en dat was te merken, maar oefening baart kunst toch? haha.

– Afscheid moeten nemen van ons lieftallige medestudenten. Het was een jongen en een vrouw van 4O jaar, maar ze leek wel even oud als ons! Zij deden hun afstudeerstage samen met ons. Dit was zeer gezellig en we hebben veel hulp gehad van hun.

– Onze stagementor van het school is langsgekomen. We hebben een positieve beoordeling gekregen van onze stagementor, alleen is het niet altijd even makkelijk om onze verslagen in het Spaans te schrijven. Onze stageverslagen moeten we een beetje herwerken tegen volgende week. Maar, we mogen toch een beetje fier zijn op onszelf!

De mentor van onze school heeft ons ook verteld, dat hij probeert om ons nog op een andere stageplaats te plaatsen. Dit zou wel betekenen een heel korte, maar het zou wel een extra ervaring zijn om nog een ander domein te zien van de ergotherapie in Spanje (Dit zouden we in de loop van volgende week weten).

Volgende week een weekje vakantie voor ons, want hier is het de paasweek (Semana Santa)! Toch hebben we nog véél werk voor onze stage, maar we gaan er allessinds van genieten.

Semana Santa wordt hier uitbundig gevierd, elke dag van de week zijn er op verschillende plaatsen in de stad dingen te beleven!

Ook voor jullie komt Pasen dichterbij!
Veel vis eten en niet te veel snoepen, lukt dit?

Groetjes,

Anke en Lorie