Ciao Ciao!

Dit weekend besloten we om onze nieuwe hoofdstad (Sarajevo) een bezoekje te brengen. Om 10.30 namen we de autobus, om voor het eerst in 2 weken Zenica te verlaten op avontuur :). Hoewel ’s ochtends de zon nog scheen, kwamen we in de ijzige koude toe. We voelden ons meteen thuis ;).

Op weg naar Sarajevo

Wat was dat een ontdekkingstocht zeg! Op goed geluk baanden we ons een weg naar het centrum van de stad. Sarajevo is een stad waar vele godsdiensten samenkomen. Dat viel ons onmiddellijk op aan de grote hoeveelheid moskeeën, kerken en synagogen. Heel erg mooie gebouwen op een kleine afstand van elkaar. Het is uniek om het geluid van een kerkbel te horen in combinatie met de oproep tot gebed van de moskee.

Meeting of different cultures.

Moskee

De orthodoxe kerk

Na een poging om de wegwijzers te volgen, kwamen we uiteindelijk terecht in de Ferhadija. Deze straat begint aan de eeuwige vlam en loopt helemaal tot in het oude stadsgedeelte. Een indrukwekkende straat om doorheen te wandelen, vooral door de verschillen in gebouwen.

De vele wegwijzers.

The Eternal Flame (stelt de bevrijding van de nazi’s voor).

Ferhadija

We vonden het vooral fijn om door het oude stadsgedeelte te wandelen. Hier brachten we onze namiddag door. We snuisterden door de authentieke winkeltjes en kochten de eerste souvenirs. We besloten om iets typisch Bosnisch te eten, namelijk Börek. De laatste stop van onze wandeling was de Sebilj fontein. Eén van de meest bekende symbolen van de stad. Het was al snel tijd om terug te gaan naar het station, om onze bus terug naar Zenica te nemen. Het was een kort maar fijn bezoek aan de stad. We keren zeker nog eens terug!

Old town

Börek

Baščaršija (authentieke winkels uit de 16de eeuw)

Sebilj Fontein

Het was een fijne dag om ons weekend te vullen, naast het vele schoolwerk. Vandaag zijn we opnieuw gestart op het verloskwartier. We hebben 3 natuurlijke bevallingen meegemaakt, op slechts enkele minuten van elkaar. Het blijft voor ons een speciaal moment om mee te maken. Altijd leuk om te weten te komen of het kindje muški (mannelijk) of ženski (vrouwelijk) is.

Morgen hebben we onze eerste praktijkles chirurgie, met het tweede jaar. We zijn enorm benieuwd naar wat we gaan bijleren en wat de verschillen zijn met de praktijklessen in België. We houden jullie zeker op de hoogte :).

Hieronder vinden jullie nog wat foto’s van het ziekenhuis.

Tot snel!

(En zonnige groetjes – hoe bevalt de sneeuw in België? 😉 )

Lisa & Nisa ( van de LisaNisa combinatie 🙂 )

Ingang ziekenhuis

Verschillende gebouwen

De dienst waar we momenteel stage lopen.

Operatiekwartier keizersnede.

Dobar dan (goedendag) !

De eerste stagedagen zitten er voor ons op. We zijn maandag begonnen op de dienst materniteit/gynaecologie/neonatologie. We zijn hartelijk ontvangen door de hoofdverpleegkundige en de verpleegkundigen op dienst.

De eerste dag mochten we meteen mee volgen op de consultaties voor vrouwen die zich in hun laatste trimester van de zwangerschap bevinden. We mochten al snel zelf de parameters opnemen en de cardiotocografie (CTG) aanleggen. Hiermee wordt de hartslag van het kind en de contracties van de baarmoeder opgevolgd.

In de namiddag nam de arts-assistente ons mee voor een curettage (procedure waarbij de baarmoeder leeg geschraapt/ gereinigd wordt). Wij mochten de volledige handeling observeren. Hierbij hadden we het toch wat moeilijk. Er zijn toch wel wat verschillen met de handelingen in België.

De voorbije twee dagen hebben we 6 keizersnedes, een natuurlijke bevalling en een sterilisatie bijgewoond. De verpleegkundigen en artsen willen ons zo veel mogelijk laten zien. Ze zijn allemaal heel enthousiast over ons, studenti Belgija. Soms zijn er wel wat misverstanden of we nu eigenlijk verpleegkundigen of artsen in spé zijn. Wat wij natuurlijk met plezier aanvaarden. 😉

Voor onze eerste keizersnede. Waar we toch wel een traantje hebben weggepinkt.

De verpleegkundigen verschillen niet zoveel met hoe we ze kennen in België. Ze houden ook van koffiepauzes en wat lekkers erbij. Stuk voor stuk heel lieve mensen. Ze spreken geen Engels, maar proberen met handen en voeten ons alles duidelijk te maken.

Na de 6de keizersnede.

Ieder vrij moment op dienst zijn we tussen de pasgeborenen te vinden. Ze liggen meestal gezellig met z’n twee in een bedje. En van al dat liefs wordt een mens wel gelukkig. 🙂

De kleintjes en hun moeder blijven niet lang in het ziekenhuis. Bij een natuurlijke bevalling vertrekken ze zonder complicaties na 24 uur. Bij een keizersnede ongeveer na 5 a 6 dagen. De baby wordt na de geboorte gemeten, gewogen en gewassen (bij de vroedvrouwen onder de lezers komt waarschijnlijk het haar rechtstaan) met veel shampoo en baby-olie. Ze worden goed ingebunseld, wat heel schattig is om te zien.

De voorbije dinsdag vierden we de nationale feestdag van Bosnië en Herzegovina. Ze vieren op die dag de onafhankelijkheid. Lazy day met een beetje schoolwerk.

Nationale feestdag

Ondertussen heeft Nisa ook een hondje gevonden om mee naar huis te nemen. De kleine pup volgde ons doorheen Zenica tijdens één van onze ontdekkingstochten.

Rivier de Bosna

Voor de rest beginnen we het hier stilaan goed gewoon te worden. De dagen gaan vlot voorruit en we leren veel bij. We houden jullie zeker op de hoogte van onze avonturen het komende weekend.

Veel liefs,

Nisa en Lisa xxx

Dag allemaal!

Hopelijk alles even goed in ons Belgenlandje als hier?
Ondertussen zitten onze eerste dagen er hier op en alles gaat nog steeds heel goed.
We hebben onze eerste lessen gehad op de faculteit namelijk medische ethiek en chirurgie. Dankzij de medestudenten die we hier leren kennen hebben, en die hun best doen zoveel mogelijk te vertalen, begrijpen we toch het belangrijkste.

University – Hier volgen we de theorie lessen.

Eventjes zot doen voor de les.

De studenten hier verschillen niet zoveel met ons in België. Tussen de lessen door wordt er veel gelachen en we zijn al veel geheimen te weten gekomen. Shhhht 😉

Ze zijn wel een heel stuk stiller (muisstil) in de les dan onze lieve klasgenoten thuis. We missen hen eigenlijk wel al een beetje. 🙂

De eerste dagen zijn vrij rustig verlopen. We hebben vooral veel papierwerk in orde gebracht en veel mensen leren kennen. Iedereen is heel vriendelijk tegen ons. Ze staan klaar om ons met alles te helpen. Ondanks het gebrekkige Engels soms, proberen we we elkaar te begrijpen met handen en voeten en vleugje google translate. 😉

We hebben ook al enkele Bosnische gebruiken geleerd. Zo is alles wat op tafel gelegd wordt voor iedereen. En brengen handtassen op de grond ongeluk. Ze eten minstens eenmaal per dag iets met een lepel en drinken overal water bij.

Geslaagd voor onze medische controle!

Ondertussen kennen we hier onze weg hier al wat. Naar het centrum is een ferme wandeling van een goed half uur. Maar we genieten te veel van het uitzicht om een bus of taxi te nemen.

Wandeling naar het centrum

Wandeling naar het centrum

We hebben het gevoel dat we ons hier wel snel thuis zullen voelen. Vooral dankzij de gastvrijheid van de mensen hier. Zenica is wel geen grote stad, dus kijken we er naar uit om ook wat andere steden te ontdekken. Die staan zeker op onze planning voor onze vrije weekends.

En smaken dat dat doet 😀

Cheeeeeese with a view

Wees eerlijk, zoiets kan je niet weerstaan! 😉

Zoals je op de foto’s kan zien zijn we al de echte Bosnische gebruiken aan het overnemen = echte koffiedrinkers.

We kregen deze week ook onze planning voor de komende maanden. Het is een goede afwisseling tussen theoretische en praktische lessen, en het stagelopen in het ziekenhuis. Druk schema maar we zien het zeker zitten. Volgende week krijgen jullie zeker een update van onze stagedagen op materniteit/verloskwartier.

Tot dan!

Veel liefs,

Lisa en Nisa

Dag allemaal!

Nogmaals welkom op onze blog! Na wat problemen met het internet kunnen we ons eerste ‘echte’ blogbericht posten. 😀

Onze reis is erg goed verlopen. De overstap ging vlot en onze plaatselijke stagebegeleider stond ons op te wachten op de luchthaven van Sarajevo.

Vertrek in Zaventem 21/02/2016

Bosnië

Na een rit van 40 min kwamen we aan in Zenica. Onze kamer in de dormitory is klein maar we hebben onze eigen badkamer, wat we wel fijn vinden. Na wat tijd om ons te installeren werden we al opgehaald door de studentenvertegenwoordiger en enkele vrienden. Zij hebben ons een kleine rondleiding gegeven in de nabije omgeving. We hebben meteen het plaatselijke shoppingcentrum ontdekt. Hele lieve mensen die ons nog vaak op sleeptouw zullen nemen de komende maanden.

Dormitory

Kamer

Deze ochtend was het heel avontuurlijk om te ontbijten. Bosniërs eten blijkbaar erg graag vlees op ieder moment van de dag. Terwijl wij niet kunnen zonder onze boterham nutella. 😀 Na wat gebarentaal en een lange zoektocht naar een Engelstalige menukaart, konden we brood met eitjes krijgen.

Ontbijt

Ontbijt

Na het stevige ontbijt werden we opgehaald door Mirza, onze stagebegeleider, die met ons de faculteit gezondheid bezocht. Veel papierwerk dus. Gelukkig lijken de Bosniërs ‘licht’ verslaafd aan cafeïne, en zaten we al vrij snel op een terras te zonnebaden met koffie en een ‘amazing view’.

Coffee break

In de namiddag bezochten we het ziekenhuis waar we stage zullen lopen. Momenteel is de planning dat we de eerste weken op materniteit/neonatologie zullen staan en nadien op spoed, intensieve zorgen en het operatiekwartier. Bij onze rondleiding werden we voorgesteld aan de hoofdverpleegkundigen van de verschillende diensten. Stuk voor stuk erg vriendelijke mensen. Het viel ons wel op dat de gebouwen erg verouderd zijn en dat er niet zo veel materialen lijken aanwezig te zijn. We zijn erg benieuwd naar de komende weken en kijken uit naar onze stage.

Woensdag hebben we onze eerste les op de universiteit… in het Bosnisch. :O We zijn benieuwd wat dat zal geven.. Want momenteel lijkt alles Chinees. 😉

Dobro veče ! (Ons allereerste woordje 😉 )

Veel liefs en groetjes

Nisa en Lisa

Dag allemaal!

Binnen exact één maand is het zover! Dan stappen wij op het vliegtuig van Brussel naar Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië. Van daaruit reizen we door naar de stad Zenica, waar we als laatstejaarsstudenten verpleegkunde in het ziekenhuis aan de slag gaan.

Op deze blog kunnen jullie onze avonturen en verhalen over onze stage, ons verblijf en de ontdekking van Bosnië volgen.

We kijken er alvast heel erg naar uit!

Nisa en Lisa

Nisa en Lisa