Dobro veče!

Alles goed daar in het belgenlandje? Ondertussen is jullie zon tot bij ons geraakt en genieten wij er met volle teugen van! 😉

Genieten van het zonnetje!

20/03 : Kermis in Zenica (Feestdag van de stad)

Deze week was onze laatste week op de dienst verloskunde. Het was een vrij drukke week met heel wat bevallingen en keizersneden. Deze week werden we nogmaals geconfronteerd met het feit dat niet elk kind gezond ter wereld komt. Donderdag werd een kindje geboren met myelomeningocele spina bifida (een ernstige vorm van een open ruggetje). We hebben de eerste zorgen van de baby meegemaakt, waarna hij werd overgebracht naar neonatologie. De dag nadien werd hij overgebracht naar het universitair ziekenhuis in Sarajevo voor een operatie. We vinden het spijtig dat we de evolutie niet verder kunnen opvolgen. Het doet ons stilstaan bij het feit dat een zwangerschap en een bevalling niet altijd verlopen zoals verwacht en dat er complicaties kunnen optreden.

We vinden het spijtig dat we deze week afscheid moesten nemen van de dienst materniteit, want we voelden ons erg goed in het team. De vroed – en verpleegkundigen zijn stuk voor stuk lieve mensen. We gaan hen zeker missen.

Ons uitzicht vanuit het ziekenhuis!

Dinsdag hadden we onze eerste ‘echte’ praktijkles chirurgie. We hebben, samen met de medestudenten en arts, enkele patiënten besproken op dienst. We gingen naast het bed van de patiënt, symptomen, diagnose en therapie bespreken. Een heel actief groepsgesprek waarbij vragen gesteld konden worden aan de patiënt en arts. We vonden dit een interessante manier van lesgeven. Vooral omdat het achteraf gemakkelijker is om een bepaalde aandoening te visualiseren wanneer je patiënten met die aandoening ontmoet hebt.

Vrijdag waren we uitgenodigd om een lezing bij te wonen van Dr. Daniel McGehee, uit Iowa. Het ging over de fight – flight respons van mensen die een auto – ongeval meemaakten. Hij onderzoekt deze lichamelijke reactie aan de hand van biometrie. Het lijkt ingewikkeld maar dankzij veel beeldmateriaal werd het ons snel duidelijk. Het was een interessante lezing, maar iets te moeilijk om kort uit te leggen 😉 .

Naast het werk in het ziekenhuis en de lessen, maken we ook regelmatig wat mee in ons studentskidom. Zo besloot dinsdag onze lamp het te begeven, waardoor we in onze pyjama naar beneden konden hollen .. met kapotte lamp. Gelukkig staan de mensen hier snel klaar om de sukkelende Belgen in nood te redden.

We werden snel gered.. 😀

Woensdag hebben we een gezellige avond gehad samen met enkele studenten uit de dormitory. Heel vriendelijke mensen die ons regelmatig uitnodigen om koffie te drinken. Al hadden ze niet verwacht dat we ze gingen verslaan met onze uno en pokerkunsten 😉 Die slimme Belgen toch.. :p (ze hadden ons onderschat)

We blijven versteld staan van de gastvrijheid hier in Bosnië. Van iedereen die we ontmoeten, krijgen we de uitnodiging om samen koffie te drinken of taart te gaan eten. Waardoor we elke dag wel iets gepland hebben. Zo zijn we donderdag met twee vroedkundigen Valentina en Dženita gezellig iets gaan eten. Twee super lieve dames.

Met Dženita en Valentina

Vandaag waren we uitgenodigd bij Dženita thuis om de verjaardag van haar lieve dochter te vieren. Ze had een heerlijke maaltijd bereid.. met groentjes!! Was dat lang geleden seg! Het was fijn om haar familie te ontmoeten.

Komende week staat er alweer heel wat op de planning. Zo starten we maandag op de dienst ‘Emergency’ (Spoed). We kijken er enorm naar uit!

We zitten hier ondertussen exact één maand. We beginnen te beseffen dat de tijd hier snel voorruit gaat. We willen nog heel wat zien en doen, waardoor we dringend wat plannen moeten beginnen maken. (en wat werken voor school 🙁 ) We genieten hier van elk moment!

We will keep you updated about our adventures 😉

Lots of kisses and hugs!

Lisa & Nisa

Risotto op een terrasje

Dag allemaal!

De voorbije week is voor ons erg snel voorruit gegaan. Onze weken zijn altijd goed ingepland.

Zo hadden we dinsdag onze eerste praktijkles in het ziekenhuis op de dienst chirurgie. Helaas bleek de eerste les een introductieles te zijn waardoor we bijgevolg nog geen technieken hebben kunnen uitvoeren.

Dienst Chirurgie

De rest van de week bevonden we ons afwisselend in het ziekenhuis en op de faculteit gezondheidszorg. De les chirurgie op woensdag ging over de verschillende soorten shocks, wat voor ons een opfrissing was. Het fijne is, dat we heel wat woorden kunnen afleiden. Bijvoorbeeld: šok (= shock) en vazokonstrikeija (= vasocontrictie) Dat maakt het voor ons wat gemakkelijker om de lessen te volgen. Al kunnen we natuurlijk nog steeds rekenen op de vertalingen van onze klasgenoten.

Onze faculteit

Faculty of health

In het ziekenhuis zijn we het ondertussen al goed gewoon. De vroed – en verpleegkundigen zijn heel lief voor ons en proberen ons steeds zoveel mogelijk te laten zien. We zagen al heel wat bevallingen en mochten deze week ook een dag op neonatologie meelopen. Het was best wel emotioneel omdat er net een kindje overleden was. We hebben de nazorg kunnen bijwonen, en daar werden we wel even stil van.

Daarnaast volgen we vaak mee in de verzorgingskamer waar pasgeboren baby’s opgevangen worden. Hier kan het behoorlijk luidruchtig worden! 😀 We staan nog steeds met open mond te kijken naar de vingervlugheid van de vroedkundigen tijdens de verzorgingsmomenten. Als wij de kindjes inbunselen gaat het meteen een stukje trager. 😉

Wanneer er een rustig moment is op de dienst, is het de gewoonte om zelf bolvormige kompressen te vouwen. Het lijkt een erg gemakkelijke techniek maar dat is het absoluut niet!

De kompressen die we hier regelmatig vouwen.

Dit weekend was een rustig weekend voor ons. We hebben enkele fijne mensen ontmoet hier in het studentenhuis. Waardoor we steeds meer ingeburgerd raken. We worden nog echte locals! 😀

Zondag konden we afsluiten in het multiplex Ekran, de plaatselijke cinema. In het gezelschap van Lejla, Adi en Amar, onze vertrouwde gezichten vanaf dag 1, keken we naar het derde deel van de divergent trilogie. Hoewel sommigen onder ons nog geen enkel deel gezien hadden. 😀 Het was een gezellige avond met stuk voor stuk fijne mensen, waarmee we heel wat kunnen aflachen. Zeker voor herhaling vatbaar ( en niet alleen omdat de cinema hier slechts 2.50 euro kost 😉 ) !

Gisteren (maandag), mochten we voor het eerst zelf gids zijn. We zijn niet meer de enige Belgen in het studentski centar te Zenica 😉 Twee jongens van onze campus in Aalst hebben ons vervoegd voor de komende drie maand.

Nu we hier al eventjes al zijn, zouden we graag onze postbus eens willen testen. Dus voor wie ons graag eens een kaartje of briefje stuurt. Slechts één adres:

Studentski centar Zenica
Nisa Meersschaut of Lisa Van Melkebeke
Soba 1 – Studenti Belgija
Crkvice 50
72000 Zenica
Bosnië en Herzegovina

Wij zijn ondertussen begonnen aan onze laatste week op de dienst materniteit/gynaecologie. We weten nu al dat we het daar erg gaan missen. We konden onze stage in Bosnië niet beter beginnen dan met de lieve moeders, schattige kindjes en super toffe collega’s.

Tot snel!

Nisa & Lisa

Ciao Ciao!

Dit weekend besloten we om onze nieuwe hoofdstad (Sarajevo) een bezoekje te brengen. Om 10.30 namen we de autobus, om voor het eerst in 2 weken Zenica te verlaten op avontuur :). Hoewel ’s ochtends de zon nog scheen, kwamen we in de ijzige koude toe. We voelden ons meteen thuis ;).

Op weg naar Sarajevo

Wat was dat een ontdekkingstocht zeg! Op goed geluk baanden we ons een weg naar het centrum van de stad. Sarajevo is een stad waar vele godsdiensten samenkomen. Dat viel ons onmiddellijk op aan de grote hoeveelheid moskeeën, kerken en synagogen. Heel erg mooie gebouwen op een kleine afstand van elkaar. Het is uniek om het geluid van een kerkbel te horen in combinatie met de oproep tot gebed van de moskee.

Meeting of different cultures.

Moskee

De orthodoxe kerk

Na een poging om de wegwijzers te volgen, kwamen we uiteindelijk terecht in de Ferhadija. Deze straat begint aan de eeuwige vlam en loopt helemaal tot in het oude stadsgedeelte. Een indrukwekkende straat om doorheen te wandelen, vooral door de verschillen in gebouwen.

De vele wegwijzers.

The Eternal Flame (stelt de bevrijding van de nazi’s voor).

Ferhadija

We vonden het vooral fijn om door het oude stadsgedeelte te wandelen. Hier brachten we onze namiddag door. We snuisterden door de authentieke winkeltjes en kochten de eerste souvenirs. We besloten om iets typisch Bosnisch te eten, namelijk Börek. De laatste stop van onze wandeling was de Sebilj fontein. Eén van de meest bekende symbolen van de stad. Het was al snel tijd om terug te gaan naar het station, om onze bus terug naar Zenica te nemen. Het was een kort maar fijn bezoek aan de stad. We keren zeker nog eens terug!

Old town

Börek

Baščaršija (authentieke winkels uit de 16de eeuw)

Sebilj Fontein

Het was een fijne dag om ons weekend te vullen, naast het vele schoolwerk. Vandaag zijn we opnieuw gestart op het verloskwartier. We hebben 3 natuurlijke bevallingen meegemaakt, op slechts enkele minuten van elkaar. Het blijft voor ons een speciaal moment om mee te maken. Altijd leuk om te weten te komen of het kindje muški (mannelijk) of ženski (vrouwelijk) is.

Morgen hebben we onze eerste praktijkles chirurgie, met het tweede jaar. We zijn enorm benieuwd naar wat we gaan bijleren en wat de verschillen zijn met de praktijklessen in België. We houden jullie zeker op de hoogte :).

Hieronder vinden jullie nog wat foto’s van het ziekenhuis.

Tot snel!

(En zonnige groetjes – hoe bevalt de sneeuw in België? 😉 )

Lisa & Nisa ( van de LisaNisa combinatie 🙂 )

Ingang ziekenhuis

Verschillende gebouwen

De dienst waar we momenteel stage lopen.

Operatiekwartier keizersnede.

Dobar dan (goedendag) !

De eerste stagedagen zitten er voor ons op. We zijn maandag begonnen op de dienst materniteit/gynaecologie/neonatologie. We zijn hartelijk ontvangen door de hoofdverpleegkundige en de verpleegkundigen op dienst.

De eerste dag mochten we meteen mee volgen op de consultaties voor vrouwen die zich in hun laatste trimester van de zwangerschap bevinden. We mochten al snel zelf de parameters opnemen en de cardiotocografie (CTG) aanleggen. Hiermee wordt de hartslag van het kind en de contracties van de baarmoeder opgevolgd.

In de namiddag nam de arts-assistente ons mee voor een curettage (procedure waarbij de baarmoeder leeg geschraapt/ gereinigd wordt). Wij mochten de volledige handeling observeren. Hierbij hadden we het toch wat moeilijk. Er zijn toch wel wat verschillen met de handelingen in België.

De voorbije twee dagen hebben we 6 keizersnedes, een natuurlijke bevalling en een sterilisatie bijgewoond. De verpleegkundigen en artsen willen ons zo veel mogelijk laten zien. Ze zijn allemaal heel enthousiast over ons, studenti Belgija. Soms zijn er wel wat misverstanden of we nu eigenlijk verpleegkundigen of artsen in spé zijn. Wat wij natuurlijk met plezier aanvaarden. 😉

Voor onze eerste keizersnede. Waar we toch wel een traantje hebben weggepinkt.

De verpleegkundigen verschillen niet zoveel met hoe we ze kennen in België. Ze houden ook van koffiepauzes en wat lekkers erbij. Stuk voor stuk heel lieve mensen. Ze spreken geen Engels, maar proberen met handen en voeten ons alles duidelijk te maken.

Na de 6de keizersnede.

Ieder vrij moment op dienst zijn we tussen de pasgeborenen te vinden. Ze liggen meestal gezellig met z’n twee in een bedje. En van al dat liefs wordt een mens wel gelukkig. 🙂

De kleintjes en hun moeder blijven niet lang in het ziekenhuis. Bij een natuurlijke bevalling vertrekken ze zonder complicaties na 24 uur. Bij een keizersnede ongeveer na 5 a 6 dagen. De baby wordt na de geboorte gemeten, gewogen en gewassen (bij de vroedvrouwen onder de lezers komt waarschijnlijk het haar rechtstaan) met veel shampoo en baby-olie. Ze worden goed ingebunseld, wat heel schattig is om te zien.

De voorbije dinsdag vierden we de nationale feestdag van Bosnië en Herzegovina. Ze vieren op die dag de onafhankelijkheid. Lazy day met een beetje schoolwerk.

Nationale feestdag

Ondertussen heeft Nisa ook een hondje gevonden om mee naar huis te nemen. De kleine pup volgde ons doorheen Zenica tijdens één van onze ontdekkingstochten.

Rivier de Bosna

Voor de rest beginnen we het hier stilaan goed gewoon te worden. De dagen gaan vlot voorruit en we leren veel bij. We houden jullie zeker op de hoogte van onze avonturen het komende weekend.

Veel liefs,

Nisa en Lisa xxx