Eerste observatiedagen in Centar Silver:
maandag:
In het centrum werken de ET’s volgens een interessante combo van verschillende behandelconcepten in één benadering. Zo integreert men het gebruik van therapiehonden/begeleidde honden in combinatie met sensorische integratietherapie. Ook zijn de ET’s er geschoold om assessments af te nemen als: the EASY (update van de SIPT). Men werkt meestal 1 op 1 ( 1 ET voor 1 kind) maar wel in co-interventie. D.w.z. dat er steeds 2 ET’s aan 2 kinderen parallel therapie geven in dezelfde ruimte. Dit zorgt soms interessante situaties waar men in interactie gaat en zo complexere sociale vaardigheden observeert in een veilige context. Er wordt zoveel mogelijk mee gegaan in de flow van het kind en in wat het aangeeft te willen exploreren. Hierdoor dient de ET zeer creatief en snel te kunnen ageren in het moment, om zo het spel uit te breiden, nieuwe uitdagingen te creëren etc,… Mijn eerste dag mocht ik zoveel mogelijk psychomotoriek observeren, mee nadenken en participeren in de therapie, naar het kind aangaf dat het ok voelde. Achteraf wisselden we onze bedenkingen uit. Ook heb ik een deeltje van de EASY-assessment (rond tactiele reactiviteit) mogen afnemen bij een kindje van 7 met ASS. Dat was heel boeiend, aangezien ik nog niet veel gestandaardiseerd assessment had afgenomen bij kinderen. Ook heb ik wat assessments meegekregen naar huis aangezien er morgen (dag 2) een nieuw kindje komt, waar ik een klinische observatie zou bij afnemen.
Het was mooi om te zien hoe de therapiehond Peppa af en toe in het spel betrokken wordt en hoe rustig deze daarin blijft. Zo diende een kindje vandaag in zijn spel een potje omver te krijgen dat op een balk stond. Daarin zat een snoepje voor de hond. Dit zorgde voor extra motivatie. Tussenin slaapt Peppa wel veel in de bureau. Hij lijkt het nodig te hebben…
dinsdag:
Vandaag heb ik een aantal klinische observaties afgenomen en hierover interessante gesprekken gehad met mijn mentor Sanja. Het heeft me een aantal nieuwe inzichten bijgebracht in leggen van bepaalde linken, het maken van hypothesen en het onderscheiden van ontwikkelingsproblemen, het herkennen van de oorzaken. Er was, om een vb te geven, een jongetje die heel de tijd zijn handen voor zijn oren hield. De conclusie was niet dat hij dit deed omdat hij auditief-hypersensitief is maar omdat hij het ergens gezien heeft en hij dit steeds blijft herhalen.
Ook ben ik redelijk veel in interactie kunnen gaan met de kinderen vandaag. Het gaat veel over het creatief inspelen op handelingssituaties door het spel van het kind uit te breiden, zodat hij uitgedaagd wordt op ontwikkelingsvlakken die hij minder beheerst. Men dient hier soms redelijk snel te denken en handelen, wat heel erg je creatief brein stimuleert 🙂
Enkele sfeerbeelden:
In de laatste dagen vulden zich met nog meer sensorisch spel, symbolisch spel en ook een bezoek aan ’the half-stay program’ voor volwassenen met een zware mentale beperking. Deze personen kunnen 4u per dag naar het centrum komen in een leefgroep, begeleid door 2 special teachers. Hier participeren ze in allerhande activiteiten op hun niveau. Voor deze dagen had ik geen toestemmingsformulier voor het maken van beelden. behalve van deze fijne mentoren/collega’s. Wat een afsluiter…!
