Buongiorno!

Vandaag was het helaas mijn laatste dag. Morgenavond 1 April neem ik het vliegtuig terug naar ons Belgenlandje. Het afscheid viel mij toch iets zwaarder dan ik dacht. Van mij had het gerust nog wat langer mogen duren.

Ook van het team moest ik vandaag helaas afscheid moeten nemen. Om hen te bedanken heb ik voor hen een fotocollage gemaakt met wat foto’s van op stage en een grotendeels! zelf geschreven kaartje in het Italiaans. Ook een torta mocht niet ontbreken.

Ze waren heel blij om mij te zien en waren heel blij met de kleine verassing die ik gemaakt had. Wat ik niet verwacht had is dat zij ook een verassing voor mij hadden..

Als verassing hadden ze voor mij een prachtige armband met bedeltjes gekocht .Wauw, dat vond ik echt superlief! ik moest mijn best doen om mijn tranen in te houden, maar gelukkig ben ik een sterke meid. Iedereen is mij persoonlijk komen bedanken met een knuffel en twee kussen en dat was van harte wederzijds. De bedeltjes staan symbool voor amore (liefde), Margaritha (De heilige waarvan mijn naam is afgeleid) en fortuna (geluk). De drie belangrijkste waarden voor Italianen.

Om eerlijk te zijn was ik in het begin heel erg kritisch ten opzichte van Erasmus. Alles lijkt overdreven leuk weergegeven op de social media. Je ziet vaak enkel wat ze in hun vrije tijd doen, maar over het studeren/ stage lopen wordt slechts weinig weergegeven. Het lijkt alsof de studenten enkel maar naar feestjes uitgaan en uitstapjes maken, maar over wat er nog allemaal bij komt kijken wordt er weinig gezegt.

Nu mijn Erasmus eropzit kan ik jullie heel eerlijk en open vertellen dat alles wat ik hier gedaan of gezegd heb straight from the heart kwam. Niets overdreven. Ik heb hier een geweldige periode achter de rug. Ik kwam in een topteam terecht en ik had geweldige huisgenoten. Ik heb veel interessante mensen leren kennen en waar ik eerlijk gezegd nog nooit een strijkijzer  of wasmachine van dichtbij had gezien moest ik nu opeens zelf wassen, strijken, koken, kuisen,.. uiteindelijk bleek ik perfect zelfstandig te kunnen leven. De was is geen enkele keer verkleurd en hoewel ik dacht dat ik ging leven op kant-en-klaar maaltijden, slaagde ik er in om dagelijks een gezonde en uitgebreide maaltijd voor mijzelf te koken. Het heeft mij een pak zelfstandiger gemaakt en ik heb mijzelf beter leren kennen. De andere omgeving zet je aan tot denken over je huidige levensstijl. Je begint je af te vragen waarom je bepaalde dingen doet, wat nu eigenlijk belangrijk is in het leven, welke kant je wil opgaan,.. Ik bekijk het leven anders nu, positiever. Ik geniet meer en ik pieker minder. Ik laat alles gewoon op mij afkomen. Familie en vrienden zijn mij nog meer waard dan ervoor en ik heb er andere waarden en normen bijgekregen. Ik durf mij ook meer open te stellen voor onbekende mensen en ik ben een pak socialer geworden. Dat is toch al heel wat op slechts een anderhalve maand.

Tanti auguri!  (Het ga je goed)