Ons dagelijkse leven

Hola!
Het dagelijkse leven hier verloopt heel anders dan thuis.

Wij staan op rond 6u30. We hebben dan genoeg tijd om ons te douchen, klaar te maken en te ontbijten. We mogen hier enkel in de ochtend douchen en dat is niet altijd een plezier. Het water wordt hier electrisch opgewarmd in de douchekop zelf, dus het gebeurd wel regelmatig dat we een electrische shock krijgen wanneer we dit perongeluk aanraken. Maar er is warm water en daarmee zijn wij al heel blij. Het wc-papier mag nooit in de wc gedaan worden. Dit moet telkens in een vuilbakje naast het toilet, dat is in het begin wennen!
Vaak is het hier wel heel erg koud in huis want de meeste huizen in Peru hebben geen verwarming in huis. Twee keer per dag mogen we bij onze gastmama eten, meestal is dat ons ontbijt en ons avondmaal. Als ontbijt is het vaak een eitje, met brood, aarbei confituur en een “maté”(bv. van cocabladeren). 
 

 

Hierna is het tijd om naar onze stageplek te gaan. Dit doen we via een bus, de ‘arco iris’. Kleine 10 minuutjes later staan we op onze stageplek. Verder is de bus nemen echt een avontuur. Wanneer je van de bus wilt moet je snel ‘baja’ roepen en ook heel snel eraf kunnen springen. Soms rijdt de bus nog wanneer we op- of afstappen! 

Onze stage begint om 8 uur. Om 14 uur stopt onze stagementor met werken waardoor we dan stoppen met therapie geven, en hierna nog administratie doen (therapieën voorbereiden, matteriaal maken, spaanse woordenschat inoefenen,…)
Hierna gaan wij rechtstreeks naar onze Spaanse les. Momenteel krijgen we semi individuele lessen van 2 uur lang. Onze leerkracht, Hans, focust zich er vooral op dat we veel praten tijdens de les. Verder zijn we bezig met imperatief, wat belangrijk is voor onze stage.
Volgende week is alweer onze laatste week, daarna moeten we onszelf zien te redden.
 
 

En ’s avonds staat er vaak een heerlijke Peruaanse maaltijd op ons te wachten. Onze gastmama kan heerlijk koken! Vaak is het wat later dan we in België gewoon zijn. We eten rond 19u30. Aan koolhydraten wel geen gebrek hier want we eten hier elke dag rijst met aardappelen, rijst met pasta, rijst met noedels. Met andere woorden ze eten hier alles met rijst. En ook kip is rijkelijk aanwezig. In Peru is kip geen vlees. Op restaurant kan je vlees bestellen OF kip!

We gaan hier veel vroeger slapen als in Beglië. We zijn vaak heel moe van de stage en de Spaanse les. We switchen ook vaak van Spaans (gastgezin en stage), naar Engels (vrienden) en Nederlands (onszelf) wat het heel vermoeiend maakt! Later dan 22 uur ’s avonds wordt het hier nooit.
 
Hier nog enkele sfeer beeldjes van ons huis en onze gastouders!
 
Hasta la proxima!
Maya y Soetkin

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *