Nu ook week drie van de stage voorbij is, is het weer tijd voor een berichtje. Deze week was een leuke, maar intensieve week. Niet enkel werd er volop gewerkt tijdens de sessies, maar ook Soetkin heeft nog hard gewerkt aan het op punt stellen van de praktijkruimtes. Dat ik nu stageloop is handig want vele handen maken het werk licht! De therapieruimte waar de individuele sessies zullen doorgaan is zo goed als klaar. Het mee op punt stellen van de ruimte was ook voor mij heel interessant. Want alles in de ruimte krijgt een plaatsje om een bepaalde reden. Er werd dus goed nagedacht over de plaatsing van de materialen zodat er een optimaal resultaat bekomen kan worden bij het geven van therapieën. Hieronder een foto van de ‘jungle zone’.
De ruimte is helemaal ingekleed in het jungle-thema. De monkey bars kunnen gebruikt worden voor oefeningen waarbij gewerkt wordt aan grove motoriek en heavy motor work oefeningen. Deze hebben niet enkel een grof motorisch doeleind, maar er kan evengoed een sensorisch doel bereikt worden. Er is een klein parcours aanwezig in de ruimte dat steeds kan aangepast worden aan de noden en het niveau van het kind. Ook dit kan gebruikt worden om aan verschillende doelen te werken. Zowel grof motorisch, sensorisch als (gedrags-)regulerend.
Deze week gaf ik twee sessies aan mijn volgcliëntje waarbij ik ook een assessment afnam. Het blijft een uitdaging om gepaste therapiesessies op te stellen omdat de doelen die het cliëntje (en zijn ouders) hopen te bereiken zeer uiteenlopend zijn. Toch ben ik er (met een beetje feedback en suggesties) van Soetkin in geslaagd om een sessie te geven waaraan gewerkt werd aan de vooropgestelde doelen. Verder waren er nog een aantal uitdagende sessies deze week. Zo was er een sessie waar op voorhand niet veel aan voorbereid kan worden omdat we nooit op voorhand weten hoe het kindje zal zijn wanneer hij aankomt voor de sessie. Toch zijn we erin geslaagd enkele nuttige observaties te maken en aan de hand daarvan enkele doelen op te stellen om aan te werken. Ook dit zal een hele uitdaging zijn aangezien ik nog niet veel ervaring heb met ‘sensory diet’. Dit is een soort van ‘dieet’, niet in de letterlijke zin, maar eerder een soort van levensstijl en het aanreiken van copingsstrategieën om ervoor te zorgen dat het kind zo goed mogelijk kan functioneren in het dagelijkse leven. Ik zal me hier wat verder in verdiepen en mee een sensory diet proberen opstellen. Voor de rest is het vaak nog kijken en leren, maar ook krijg ik de kans zelf delen van de sessies voor mijn rekening te nemen en een grotere rol te spelen. Een techniek die ik (denk ik) ondertussen goed onder de knie begin te krijgen is het aanbrengen van ‘deep pressure massages’. Deze zijn massages die worden gegeven door met een grote fitnessbal waarbij je door druk uit te oefenen het kind tot rust kan brengen of kan werken aan lichaamsbesef.
Wanneer je deze foto ziet denk je waarschijnlijk: ‘een bal op een hoop kussens, wat heeft dat als doel?’. De ‘deep pressure massage’ bij dit kind had als doel het kind tot rust te brengen. Door de kussens over het kind te leggen en dan druk te geven met de bal zorgde de sensorische input ervoor dat het kind tot rust kwam.
Verder merk ik een aantal verschillen met de ergotherapie in België. Ik heb nog niet veel ervaring aangezien ik nog nooit stage liep bij kinderen, maar naar mijn gevoel wordt hier in Australië heel veel energie gestoken in het aanleren van zelfregulatie. Bij zowat elk kind komt dit op de één of andere manier aan bod tijdens de sessies en wordt er zelfs op school heel veel aandacht aan besteed. Dit vind ik een zeer interessant concept aangezien dit ook in mijn bachelorproef een insteek zou kunnen zijn.
Dit weekend had ik een lang weekend van vier dagen. Kijk dus zeker aan het begin van de week nog eens naar mijn blog om te weten welke avonturen ik dit weekend beleefde!