Hallo iedereen.
De reis naar Nepal was reeds een avontuur. Ik ben woensdagavond vertrokken op de luchthaven van Zaventem. Voor mijn vertrek dronk ik nog een laatste Belgisch biertje. De eerste vlucht was richting Istanbul om daar een overstap te maken richting Kathmandu. De eerste vlucht verliep vlot en de overstap verliep ook vlekkeloos. De vlucht richting Kathmandu was echter een ander verhaal. Ik ben niet de grootste fan van vliegen en hoe minder ik moet vliegen hoe beter. Redenen hiervoor zijn onder andere: misselijkheid, slecht eten, oncomfortabel, geen slaap. Deze vlucht bleek dan ook geen uitzondering te zijn op deze ongemakken maar uiteindelijk na vijf uur en 30 minuten was het einde in zicht. We hadden Kathmandu bereikt en we gingen eindelijk landen, of dat dacht ik toch. Na een goeie 15 minuten waarbij we niet verder zakten merkte ik dat er iets mis was. We waren cirkeltjes aan het draaien boven de luchthaven. Nadat we een uur boven de luchthaven van Kathmandu hadden gehangen kregen we te horen dat we niet mochten landen. De piloot vertrok richting New Delhi. Er kwam een lichte paniek in mij op, maar ik hield het onder controle. Na een uur extra vliegen hadden we New Delhi bereikt. De vlucht werd bijgetankt en er kwam een nieuwe piloot. Dit alles duurde een uur en 30 minuten, waarbij we stil moesten blijven zitten op de vlieger. Uiteindelijk vertrok het vliegtuig opnieuw richting Kathmandu, waar we aankwamen met 5 uur vertraging.
Maar eind goed al goed. Ik was eindelijk aangekomen in Nepal en de tocht door de luchthaven kon beginnen. Nadat ik door de verscheidene veiligheidsposten was gekropen (uit vermoeidheid) bereikte ik de uitgang van de luchthaven. Buiten stond er een mafia van taxichauffeurs te vechten om klanten. Voetgangers die op het zebrapad overstaken werden bijna omver gereden door deze mafia.
Onderweg naar het hotel merkte ik al snel dat de taxichauffeurs niet de enigen waren die geen rekening hielden met de verkeersregels. Eigenlijk leken het meer suggesties te zijn dan regels. Het verkeer in Kathmandu is dodelijk chaotisch. De persoon met het meeste lef heeft voorrang, want anders rijden ze de rest van de baan. Dit lijkt tussen de voetgangers niet anders te zijn. Je moet je sterk maken en je plaats opeisen, anders geraak je nergens. Dit lijkt mij wel een goede les om reeds geleerd te hebben op deze korte dag in Nepal.
