Saint John of God Hospital

Vandaag, 6/04/2018, hadden we om 11u30 een afspraak in het Saint John of God hospital (een psychiatrisch ziekenhuis). Eens op onze bestemming gingen we naar het onthaal om onszelf aan te melden. Daar werden we doorverwezen naar een ruimte die je zou kunnen omschrijven als de lobby van een hotel. Vervolgens werden we daar door een beveiligingsagent geëscorteerd naar de wachtzaal waar O. ons zou komen halen.

O. nam ons mee richting haar kantoor waar een kleine introductie kregen van hoe ze binnen de instelling tewerk gaan. Daar verduidelijkte ze dat zij hoofd/manager was van de ergotherapeuten. Tijdens het stellen van onze vragen werd duidelijk dat het Saint John of God Hospital op vrijwillige basis functioneert. Ze horen dus niet binnen de publieke of private sfeer zoals de eerdere hospitalen die we hier bezocht hebben. Binnen deze instelling zijn er 8 ergotherapeuten tewerk gesteld die elk hun eigen specialisatie hebben. Deze ergotherapeuten zijn verdeeld over de verschillende afdelingen en vormen met de andere paramedische disciplines per afdeling een multidisciplinair team. O. maakte ons duidelijk dat de ergotherapeuten zowel op hun eigen afdeling tewerk gesteld werden als dat ze deelnamen in de therapieën die op de ergotherapeutische afdeling werden plaatsvonden. Zo werd er voor ons duidelijk dat het Saint John of God Hospital verschillende leeftijdscategorieën onder zijn vleugels nam. Van de 175 patiënten bestond de grootste groep (62%) uit angststoornissen en stemmingsstoornissen.

De andere 7 groepen werden als volgt opgedeeld:

  • Een groep van de leeftijd van 12 tot 18 jaar;
  • Een groep psychose;
  • Een groep voor volwassenen (65+);
  • Een groep dementie;
  • Een groep verslavingen;
  • Een groep eetstoornissen;
  • Als laatste een groep van patiënten die zich op een gesloten afdeling bevonden uit voorzorgsmaatregel om ze te beschermen tegen anderen en zichzelf.

Voor deze zeer verschillende problematieken werd er binnen de instelling een schema opgemaakt met de verschillende activiteiten waaraan ze konden deelnemen. Er werd een onderscheid gemaakt tussen activiteiten waaraan iedereen op vrijwillige basis mag deelnemen en activiteiten die enkel voor een specifieke doelgroep voorbeschikt was. Voor deze activiteiten moest men op voorhand gescreend worden of men hierin mocht participeren. De therapieën die aangeboden worden, bestaan uit:

  • Mindfullness
  • Slaaptherapie
  • Relaxatie en stretchen
  • Gymnastiek
  • Muziektherapie
  • Sensorische integratie therapie
  • Mentale aerobics (quiz, sudoku, …)
  • Creatieve therapie
  • Kooktherapie
  • Dramatherapie

Na het interview met O. kregen we nog twee ergotherapeuten te spreken. Zij waren geïnteresseerd naar hoe de opleiding ergotherapie er in België uitzag. Na hun uitleg van wat de specifieke therapieën inhielden vroegen ze ons of er verschil was met de therapieën die in België worden aangeboden. Vanuit eigen ervaringen gesproken vertelden we hen dat wij binnen de psychiatrie nog geen kennis gemaakt hadden met sensorische integratie therapie. Als afsluiting kregen we een rondleiding waarbij we de verschillende therapielokalen te zien kregen. Hiervan konden we jammer genoeg geen fotografisch materiaal nemen mits de strenge privacy.

Het vierde bezoek op een rij zit erop. Na vandaag zullen we nog wat cultuur van de stad opsnuiven.

Tot een van deze dagen…