Hallo iedereen,
We hebben ondertussen al weer wat ontdekt van Paramaribo. Woensdag zijn we het centrum ingetrokken. Onze taxi man Rudy had ons afgezet aan de Centrale Markt. Wat is dat groot zeg! Het is een hele grote overdekte markt. Daarna zijn we langs de waterkant richting het Onafhankelijkheidsplein getrokken. Hier staat het paleis van de president. Hij kwam net thuis (hebben we ook ineens een glimp opgevangen van president Bouterse). Net zoals in België, hijsen ze de vlag als de president thuis is. Het was een heel ritueel, best grappig om te zien. Aangrenzend is er het Fort Zeelandia. Dit was zowel een verdedigingspost naar de haven toe als een gevangenis. Hier zijn ook de decembermoorden gepleegd. Nu hebben ze er een mooi Surinaams museum van gemaakt. Na lekker gegeten te hebben, zijn we gaan zwemmen. Je kan hier overal in de hotels gaan zwemmen. Dat is wel handig.

 
Terug thuis moesten we onze eerst was eens doen. De wasmachine staat buiten en wast enkel met koud water. We moeten het waspoeder dus eerst oplossen in heet water (alle geluk is er een waterkoker). Hoe de wasmachine werkt was ook even zoeken. Maar uiteindelijk kregen we het toch aan de praat. Na in spanning te hebben afgewacht was het resultaat best oké. Daarna merkten we dat de wifi heel moeilijk deed, tot donderdag ochtend zaten we zonder. Dat kan hier wel meerdere keren gebeuren, dus geen paniek als we even niet bereikbaar zijn. 😉

Donderdag zijn we op de fiets naar de vreemdelingendienst gegaan. Fietsen loopt niet van een leien dakje. Ten eerste moeten we links fietsen, onze bochten zijn dus wat anders (links is de korte bocht en rechts de lange). We zijn hier ook geen zwakke weggebruikers zoals in België, dat is dus wel opletten geblazen of we liggen in de kant. Ook wordt er heel veel naar ons geclaxonneerd als we op straat zijn. We zullen dit maar als compliment opvatten.

 
Bij de vreemdelingendienst moesten we een extra stempel halen voor op ons paspoort omdat we hier langer dan dertig dagen verblijven. Dit ging op een zeer zuiders tempo. Het was eigenlijk best spannend omdat we niet goed wisten wat we hier moesten verwachten maar het was gewoon wachten totdat ze de stempel in ons paspoort zetten.

We hebben hier ook al heel wat dierenvriendjes. Eerst zat er een prikkende mier in de douche (Rianne had er een heel gevecht mee). Daarna vond Sanne een kikkertje op het toilet. Na er heel het appartement door achter gelopen te hebben, kregen we ze toch buiten. De eerste muggenbeten zijn ook een feit, dikke, jeukende beten. Maar dat nemen we er graag bij.

 
Vandaag mochten we op de koffie bij onze lieve buurvrouw. Ze is hier een beetje onze mama. Ze heeft ons al veel gewaarschuwd en geholpen. Ook haar tips over lekker eetplekjes en uitstapjes helpen ons goed op weg.
Daarna was het hoog tijd voor een grondige schoonmaak in ons appartementje. Het was hier echt smerig (niet door ons hoor). Zo zijn we met de spik en span en de mop (zie foto) aan de slag gegaan. Nu ruikt het lekker fris naar lavendel en blinkt alles weer, behalve wij. Hoog tijd voor een douche!

 
Tot de volgende!
Sanne en Rianne