Dag allemaal,

Dit weekend zijn we naar Parabello getrokken. Om 7u ’s ochtends namen we de taxi richting de stad waar een busje ons kwam ophalen. Er gingen nog enkele Nederlandse studenten en wat lokale jongeren mee, zo hadden we een leuk groepje. Het was een typisch busje van hier. Het zijn kleine busjes, ze rijden rond in allerlei kleuren (wij hadden een roze 😀 ) en zitten altijd bomvol Surinamers. Die van ons zat alle geluk niet zo vol want de beenruimte is beperkt. Ze rijden hier ook altijd rond met de deur en alle ramen open zodat er een lekker windje is.

Parabello is een natuurpark waar je kunt genieten van de natuur, heel mooie vijver en bossen, je kan er zwemmen en een parcours van kabelbanen doen. Tijdens dat parcours ga je over de vijver en tussen de bomen door, zo heb je een prachtig zicht van de natuur. In het begin was dit wel een beetje spannend omdat je zelf moest remmen. Verder hebben we genoten van het niets doen en het super lekkere eten. No spang (niets moet, alles mag) zoals ze hier zeggen. ’s Avonds was er ook nog een kampvuur waar we gezellig konden praten.

We hebben ook voor de eerste keer in hangmatten geslapen. Dat is toch wel even wennen. Je moet zorgen dat je in het begin direct goed ligt want draaien is niet zo gemakkelijk. Verder hoor je ook van alles in het bos en we hadden zo’n tropische regenbui waardoor het toch een kort nachtje was.

Vandaag hadden we onze eerste stagedag. Dat was toch wel een beetje spannend omdat we niet goed wisten wat te verwachten. We lopen stage van 7u tot 14u30, dit van maandag tot en met donderdag. Deze morgen deed het opstaan dus wel even pijn, gelukkig is onze stage naast de deur (letterlijk 😉 ). Deze week gaan we vooral nog observeren en de kinderen wat beter leren kennen. We mogen ook meelopen met de logopediste en de kinesist, zodat we volgende week aan de slag kunnen gaan.

Ze werken hier wel helemaal anders dan bij ons. ’s Ochtends wordt er eerst een uurtje gezongen. Ze beginnen met het volkslied en enkele religieuze liedjes en eindigen met kinderliedjes. Sommige liedjes waren in het Sranantongo (een volkstaal), dat was wat moeilijker. Daarna krijgen de kindjes een tienuurtje en worden ze verzorgd, verbroeken zoals ze hier zeggen. Hierbij moeten ook wij helpen. Er zijn een paar klaslokalen waar de betere kindjes enkele uren les krijgen. De andere kinderen hebben na de verzorging niet echt iets te doen. Deze gaan wij dus onder onze hoede nemen. Om 12u wordt het middageten gegeven en in de namiddag mag iedereen zijn eigen ding wat doen. We hebben dus wel genoeg momenten waarop wij therapie kunnen geven.

Het verzorgend personeel gaat wel helemaal anders om met de kinderen dan bij ons. Ze zijn redelijk autoritair. Dat was dus wel even wennen voor ons. De directrice is wel heel open voor vernieuwing en heeft ons gevraagd om de speelkamer leuk in te richten. We mogen haar ook steeds aanspreken als we materiaal nodig hebben of als er iets zou moeten aangepast worden.

Om af te sluiten nog een leuk liedje dat we dit weekend hebben leren kennen 😉 .

https://www.youtube.com/watch?v=WcdVyUtDlOA

Veel liefs,

Sanne en Rianne