Moi!

Ondertussen zijn ons beide stages afgelopen, hier volgt een berichtje hoe mijn drie weken stage in Kunnonkoti zijn verlopen.
Toen ik daar de eerste dag aankwam was mijn stagementor er niet, want zij had de griep. Ik heb ze uiteindelijk pas de vrijdag voor de eerste keer gezien. Dit was wel raar want de stage plaats was heel anders dan ik gewoon ben, dus ik wist niet goed wat er van mij verwacht werd. Op deze stageplaats zijn er geen patiënten, het is eigenlijk een exhibitie waar bedrijven hun hulpmiddelen tentoonstellen. Er worden dan rondleidingen gegeven aan studentengroepen, professionals of patiënten kunnen met hun ergotherapeut langskomen om meer informatie te krijgen. Als ze dan interesse hebben in een bepaald hulpmiddel, nemen ze zelf contact op met de firma.

Over het algemeen kan het dus vrij rustig zijn daar, want er wordt meestal op voorhand een afspraak gemaakt om een rondleiding te krijgen. Het was dan ook moeilijk voor mij om te achterhalen wat er juist van mij verwacht werd. Als er geen groepen waren heb ik dan ook alle hulpmiddelen goed bestudeerd. Ik heb hier enorm veel bijgeleerd en ben dan ook heel dankbaar dat ik deze kans heb gekregen.

Toen ik de eerste dag op mijn stage kwam, vroegen de twee andere stagiaires aan mij of ik model wou zijn voor het age-men project. Dit is een pak dat de simulatie nabootst van een bejaarde. Dit pak is ontworpen voor therapeuten, dokters of andere professionelen die hier baat bij hebben. Op die manier kan er worden ervaren hoe een bejaarde zijn motoriek aanvoelt. Het pak ziet er vooral heel beeldig uit, hieronder een foto

Zelf had ik ook een paar groepen die ik mocht rondleiden. Tijdens mijn stageperiode zelf, heb ik er één moeten doen, de andere moet ik dien 7 april (mijn verjaardag 😉 ) voor internationale leerkrachten en dan 12 april voor Stefanie en nog drie andere studenten, waaronder één student ergotherapie en twee studenten kinesitherapie.

Voor de eerste groep die ik al heb rondgeleid had ik alles in de puntjes voorbereid. Het zouden 13 studenten van verpleegkunde zijn die het vak waarvoor ze kwamen in het Engels krijgen. Ik had dus de dagen ervoor heel deze tour gepland en deze al een paar keer denkbeeldig gegeven. Ik had ook de tijd wat gepland, want ze zouden twee uur komen, wat heel veel is om de hele tijd uitleg te geven. Ik had het dan ook zo interactief mogelijk gemaakt dat ze veel zelf konden doen. Toen de groep kwam, waren ze echter maar met 6, de rest kon niet mee komen. Toen heb ik mij moeten aanpassen, maar eigenlijk was dit wel nog goed te doen want zo kon ik nog meer interactief maken. Ze hebben alle hulpmiddelen kunnen uitproberen en ik heb ze ook wat meer kunnen bijleren over transfers en ook zij hadden nog handige tips voor mij in verband met het gebruik van sommige glijdingsplanken of lakens. Er waren superveel hulpmiddelen waar ik in het begin nog nooit van had gehoord dus het was interessant om dan eens alles te kunnen uit proberen met meerde personen.

De rest van deze weken heb ik gewerkt aan een evidence based werk, ik moest artikels vinden in verband met technologie voor ouderen met dementie. Ik verschoot ervan hoeveel hier al van bestond en ik heb dan ook zeer recente artikels kunnen gebruiken. Op het einde van de drie weken heb ik dan een korte presentatie moeten geven aan mijn mentor over deze artikels. Ik zal deze presentatie ook nog moeten geven aan mijn laatste groep en moeten presenteren aan de klas van Anu (onze stagebegeleidster). Op het vlak van presenteren ben ik dus ook heel veel aan het bijleren, hoe meer ik dit moet doen hoe beter ik me er telkens bij voel. Dit is dus een zeer goede oefening voor mijn zelfvertrouwen en hier ben ik zeer dankbaar om.

Tijdens mijn laatste week zijn er nog Finse studenten verpleegkundige langs gekomen om verschillende liften uit te proberen, hier mocht ik ook mee begeleiden en tips geven.

Deze drie weken in Kunnonkoti zijn echt voorbij gevlogen, maar één ding vind ik al zeker super belangrijk om mee te nemen naar België. Op deze stageplaats werkt er één vaste kinesist en dan wordt er gewerkt met stagiaires kinesitherapie en ergotherapie. De samenwerking tussen de kinesist en de ergotherapeut is enorm belangrijk om een volwaardig hulpmiddel/therapie te kunnen ontwikkelen voor de patiënt.

Tot de volgende!

Terve!

Het is terug al eventjes geleden dat we nog iets op onze blog geplaatst hebben 🙂 We hebben het beide nog al druk gehad met onze stage en zijn ook een week naar Lapland geweest, veel te vertellen dus 😀

We zijn dus een weekje naar lapland geweest, ondertussen al 3 weken geleden en ook een dag naar Noorwegen. Het is onmogelijk te beschrijven hoe prachtig het daar was 🙂 Hieronder vind je enkele foto’s maar dat is natuurlijk niet het zelfde als daar werkelijk zijn.

We hadden voor deze trip dus een weekje vakantie gekregen van onze stage. Al kunnen we het niet echt vakantie noemen want we waren volledig uitgeput wanneer we terug thuis waren. Onze dagen zaten zo vol met activiteiten! 🙂 We moesten iedere dag vroeg opstaan en ja, je gaat natuurlijk ook niet altijd even vroeg slapen 😀

Dag 1
We vertrokken maandagavond om 9u en we hadden een bustrip van 16 uur in het vooruitzicht (bah!). De bustrip was nog al vermoeiend en we waren enorm blij wanneer we ’s ochtends aankwamen in Rovaniemi. ’s morgens stond eerst een trip naar de winkel gepland aangezien we rond Vasatokka geen winkels in de buurt hadden. (Het dichtstbijzijnde ziekenhuis was 340km 😮 )  Nadien gingen we verder naar het Rovaniemi Snow castle. Dit was een kasteel volledig gemaakt uit ijs en sneeuw, er was een bar binnenin en zelfs een hotel! waar je in kon overnachten. Nadat we daar wat tijd hadden doorgebracht gingen we verder naar de kerstman, de enige echte! 🙂 Het was de ‘santa claus village’, een soort van klein stadje met verschillende bezienswaardigheden. Er was het huis waar je de kerstman kon gaan bezoeken, een postkantoor, de rendierslee van de kerstman, vele souvenirshops… En natuurlijk hebben we er ook op de noordpoolcirkel gestaan en een handje geschut met de kerstman 🙂 Die dan nog wel Frans en Nederlands spreekt 😉  Na al dit hadden we er nog een bustrip van 4 uur en kwamen we eindelijk aan in vasatokka in Inari. Allemaal uitgeput van de trip konden we eindelijk onze voetjes onder tafel schuiven en genieten van een warme maaltijd! 🙂 We sliepen samen met enkele Belgische en Nederlandse meisjes: Anne, Charlotte, Lara en Caroline en dan nog enkele die we niet kenden in een cottage. Heel gezellig 🙂 Anne en Stefanie zijn ’s avonds nog naar de sauna gegaan, maar we lagen allemaal redelijk vroeg in ons bed, uitgeput van de lange reis.

Dag 2
Deze dag hadden we geen activiteiten gepland, maar we moesten wel redelijk vroeg opstaan voor het ontbijt. Nadien hebben we rustig onze valiezen uitgepakt en zijn we het gebied rondom onze cottage wat gaan verkennen. We hadden een enorm groot bevroren meer aan onze cottages waar we even op gewandeld hebben en nadien hebben we een kleine wandeling gemaakt naar een andere groep. Zij waren aan het ijsvissen en iglo’s aan het maken 🙂 De natuur was er zo mooi en zo veel sneeuw! Je zakte soms tot je heupen in de sneeuw, wat wel eens grappige taferelen met zich meebracht. Het was niet altijd even gemakkelijk om terug te vertrekken :p

’s avonds is Sarah gaan wandelen met speciale ‘snow shoes’ en er was een soort van spel aan verbonden. Ze moesten verschillende materialen verzamelen om een vuurtje mee te kunnen maken, waarop ze nadien de typische Finse braadworsten konden klaarmaken. Stefanie heeft deze activiteit niet meegedaan omdat ze net voor Lapland haar enkel had bezeerd 🙁 Deze avond hebben we ook het noorderlicht gezien.. prachtig! De hemel is zo klaar met nergens een wolkje te bespeuren, super veel sterren en dan nog eens het noorderlicht er bij, niet te beschrijven hoe mooi dit was 🙂

Dag 3
Hier stond er een dagje Noorwegen gepland. We vertrokken ’s morgens met de bus en zouden tegen de middag aankomen om daar naar de sauna te gaan, te zwemmen in de ‘Arctic Ocean’ en een vissoep te gaan eten in Bugøynes. Dit is een gebied in het midden van de bergen in Noorwegen waar ze moet ongeveer 200 mensen wonen. Ze zijn ook wel bekend om hun king crab die er wordt gevangen en wordt geëxporteerd over heel de wereld 🙂

Het grootste deel van de dag zaten we op de bus, maar door het prachtige uitzicht hadden we hier geen problemen mee 🙂 Onze trip is wel een beetje anders verlopen dan verwacht. We hebben een tijdje vastgezeten in de bergen met de bus. Voor ons hadden er 2 auto’s zich vastgereden in de sneeuw waardoor wij ook niet verder konden. We moesten dus wachten op sneeuwopruimers en nadien had de bus zelf moeite met opnieuw te starten. Hij moest zijn sneeuwketting opleggen en al bij al hebben we daar ongeveer 2 uur stilgestaan, gelukkig niet langer! 🙂 Wetende dat je aan de ene kant de oceaan had en langs de andere kant bergen + redelijk veel wind, was dit wel een beetje beangstigend. Maar door het prachtige uitzicht vergaten we dit snel 🙂

Uiteindelijk kwam we dan aan in Bugøynes, waar we beiden de beste vissoep ooit gegeten hebben! Nadien gingen we door naar de sauna die zich natuurlijk ook op een prachtige plaats bevond. De sauna zelf was niet zo warm en al zeker niet wanneer je juist uit de oceaan kwam en wou opwarmen. Maar de ervaring was super! Niet iedereen kan zeggen dat hij/zij gezwommen heeft in de arctic ocean 🙂 Al kan je het niet echt zwemmen noemen maar eerder ‘een snel loopje in het water’ 😀

Dag 4
De laatste dag in Vasatokka. Deze dag zijn we op bezoek gegaan bij een Saami-familie niet zo ver van onze slaapplaats. Zij bezaten een rendierboerderij, waar we dan ook bij aankomst de rendieren mochten voederen en kregen we ook de kans om in een soort van sleeën achter de rendieren te zitten en een kleine wandeling te maken, super leuk om eens gedaan te hebben! 🙂 Ook leerden ze ons lassowerpen om zo rendieren te kunnen vangen.

Nadien gingen we naar een soort van hut met vuur in waar we thee/koffie en een koekje kregen geserveerd in speciale tassen die ze zelf gemaakt hadden. Hier zong de mama van diegene die de rendierboerderij runde voor ons enkele liedjes die ze zelf geschreven had. Deze werden gezond in de Saami-taal. Dit was super mooi en ontroerend! Na dit bezoek zijn we nog naar een museum gegaan over Lapland.

’s avonds hadden we in vasatokka zelf een hutje gehuurd waar we vuur konden maken en natuurlijk de typische Finse braadworsten eten 🙂 Dit was een zeer gezellige avond en een leuke afsluiter van een fantastische week 😀

Dag 5
De laatste dag moesten we vroeg uit ons bed want om 8u15 vertrok de bus naar Saariselkä. Een stadje in Lapland waar een klein ski-resort is. Hier konden we gaan skiën of gewoon de buurt een beetje verkennen. Aangezien wij maar 2 uur hadden daar omdat we gingen gaan husky-sleeën, zijn we niet gaan skiën. Wij hebben daar wat souvenirs gekocht en zijn nadien een rendierburger gaan eten. Dit was best wel lekker! 🙂

Nadien kwamen we aan 1 van de beste momenten van onze trip naar Lapland, husky-sleeën! 🙂 🙂 Dit was echt fantastisch! We kregen een korte uitleg over hoe de slee moest bestuurd worden en mochten ons nadien in groepjes van 2 verdelen. De rit duurde ongeveer 20 minuutjes, dus we konden elk ongeveer 10 minuten de slee besturen en de andere 10 minuten genieten van het uitzicht. In het begin was het een beetje ‘beangstigend’ om als eerste de slee te mogen besturen aangezien je geen idee hebt aan wat je je moet verwachten, maar dit veel heel goed mee! Iets dat we niet snel zullen vergeten 🙂

Nadien zat er ons nog een lange busrit te wachten terug naar Turku. ’s morgens rond 7u kwamen we terug. Iedereen was zo moe van deze reis, maar we waren zo blij dat we dit meegemaakt hebben! Nog steeds trouwens 😀

En dan iets meer terug naar het echte leven. Deze week was onze laatste stageweek. Ik (Stefanie) heb hier nog niets over geschreven. Ik deed dus stage in ‘Maskun neurologingen kuntoutuskeskus’, een neurologisch revalidatiecentrum waar ik vooral patiënten met MS heb gezien, maar ook andere spierziekten (ALS, PLS…), Parkinson, Stroke…

De meeste patiënten komen 2x per jaar naar het centrum, een periode van 2 weken en een periode van 1 week. Ergotherapeuten geven hier voornamelijk advies aan patiënten over hulpmiddelen en woningaanpassingen en geven ook vaak groepstherapieën. In deze groepen werd er gekookt (hulpmiddelen uitproberen), oefeningen op handmotoriek, oefeningen rond sensoriek voor de handen en ook gewoon het uitleggen van verschillende soorten hulpmiddelen.

Het multidisciplinair team bestond uit dokters, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, verpleegkundigen, personal trainers, urologen, sociaal werkers, logopedisten, diëtisten, creatieve begeleiders enzovoort. Er was een zeer uitgebreid aanbod aan therapieën. Er is een zwembad, een klein koud en warm zwembad, fitnessruimte, sauna, sporthal, kleine bibliotheek, hobbyruimte enzovoort.

In het begin was het moeilijk om te wennen aan het vele Fins. Er waren zo goed als geen patiënten die Engels konden, waardoor ik zelf niet zo veel kon doen buiten observeren en luisteren. Gelukkig vertaalde Tarja (stagebegeleider) zo veel mogelijk alles naar het Engels, maar dit is niet hetzelfde dan zelf naar de patiënt kunnen luisteren.

Eens er meer patiënten kwamen die Engels konden kreeg ik mijn eigen patiënten, waardoor ik zelf aan de slag kon. Mijn volgpatiënt had MS. Met hem werkte ik voornamelijk rond het gebruik van zijn arm (spasticiteit en stijfheid) om zo achteruitgang te voorkomen. De andere patiënten waarmee ik heb gewerkt hadden voornamelijk sensibiliteitsproblemen.

Tarja konden we (Caroline en ik – een ander Belgisch/Nederlands meisje die ook in Retrodorm woont) echt alles aan vragen. Zij nam ons iedere dag mee naar stage en bracht ons ook steeds terug naar huis. Ze vroeg ons steeds of we bepaalde dingen nodig hadden die ze te veel had en gaf ons ook verschillende tips over dingen die we allemaal konden doen. Ze was een beetje onze persoonlijke gids 🙂

Dit was het zo wat, jullie horen nog van ons! 🙂

Moi moi!

Moika!

Na een drukke periode is hier nog eens een berichtje!

Sarah haar stage is nu bij de eerste stageplaats afgelopen. Het waren drie weken die echt zijn gevlogen. Tijdens de tweede week was mijn Belgium afternoon, iedereen was super geïnteresseerd en ze vroegen zelfs of ik een hele tijd Nederlands wou praten. Hun gezichten waren kei grappig om te zien, dus ik heb dan maar vertaald wat ik vertelde. 😛 De broodpudding en de pralines zijn trouwens ook volledig goedgekeurd 😀
Mijn laatste week was gezellig en heel druk ik ben met een aantal patiënten naar de fitness geweest. De bedoeling was om zo een groep te vormen die dan regelmatig zelfstandig naar de fitness zou kunnen gaan, maar ook om de patiënten aan te sporen om meer te gaan sporten. Dit laatste is al zeker geslaagd, toen ik mijn stage plaats kwam voorstellen aan Stefanie en Caroline kwam er een patiënt mij in het Nederlands vertellen (via google translate) dat hij die dag naar de fitness zou gaan! 😀

De laatste dag op mijn stageplaats heb ik een heel mooi afscheid gekregen en mocht ik met een aantal patiënten en de sociaal werkster mee gaan bowlen! Ook al was ik er maar drie weken, het leek echt of ik had er nieuwe familie bij. Voor ik vertrek naar België ga ik er zeker nog is langs!!!

Om die laatste week perfect af te sluiten kwam dat weekend mijn liefje op bezoek en het was super mooi weer! We zijn terug naar Ruissalo gewest en hebben er genoten van een wandeling, sauna en heerlijke Finse worsten op de BBQ! 😀

Ondertussen zijn Stefanie en ik naar Lapland geweest en nu zij we terug begonnen met onze stage. Ik sta nu drie weken in Kunnokoti, dit is een centrum met verschillende soorten hulpmiddelen.

Het volgende bericht gaat over ons Lapland avontuur en daarna meer over onze stages! 😀

Moimoi!!