Hallo iedereen,
Het einde komt nu echt in zicht. Kunnen we de pauzeknop even indrukken? Morgen start onze laatste stageweek. Alhoewel onze stage met momenten erg pittig en vermoeiend kon zijn zullen we de sfeer en de lieve kindjes heel hard missen. We gaan dan ook ten volle proberen genieten van onze laatste stageweek!
Vorige week zette we ons in, voor het inrichten van een nieuwe snoezelruimte. Enkele jaren geleden had de school een hele mooie snoezelruimte, vorm gegeven door twee Canadese studenten. Echter was deze ruimte aan vernieuwing toe waardoor de school het al een tijd zonder snoezelruimte deed. Met enthousiasme stelden we voor om deze taak op ons te nemen. Deze taak begonnen we vol goede moed maar als snel bleek dat dit niet zo een eenvoudige klus zou worden. Het reeds aanwezige materiaal bleek in minder goede staat te zijn dan we hadden gehoopt. Er werd nogal slordig omgegaan met deze mooie materialen tijdens het opbergen. Volgende week zullen we er nog alles aan doen om deze materialen zo goed mogelijk te recupereren en er een fijne en rustgevende ruimte van te maken.
Verder hielden we ons deze week ook bezig met het maken van een oplijsting van al onze zelfgemaakte therapiematerialen. Dit zodat we een goed zicht krijgen op welke materialen het best in een bepaalde klas thuishoren. Verder schreven we ook voor elk kind een kort advies neer gericht naar de klasleerkracht zodat ze indien gewenst kunnen verder werken aan onze vooropgestelde doelstellingen.
Dit weekend startte weeral eens met een volledige dag stagewerk. We merkten de laatste dagen op dat het constant willen genieten van het Senegalese leven niet altijd samengaat met een stageverslag en een bachelorproef. Om ons weekend fijn af te sluiten deden we vandaag een toeristisch uitstapje naar ‘Lac Rose’. De naam verraadt het al een beetje. Inderdaad een roos meer! De weg hier naartoe vroeg het gebruik van drie verschillende vervoersmiddelen. We begonnen met een ritje in de clando (een lokale taxi), hierna namen we een charmant ingekleed busje waarna we overstapte op een grotere bus. Gelukkig was er iemand van het gezin mee en moesten we ons hier geen zorgen over maken.
Bij aankomst werden we vergezeld door een gids die ons wat uitleg gaf over het ontstaan van het meer. Deze uitleg kregen we tijdens een boottochtje. Hierna maakten we nog een tour met een jeep door de duinen. We genoten van het zonnetje en aten een lekkere maaltijd.
We zijn klaar om onze laatste stagedagen positief in te zetten. Zo starten we de week, morgen, met een dag vol activiteiten, in teken van de werelddownsyndroomdag. Ook onze tractie voor onze laatste stagedag staat reeds klaar. Dit voor wel 153 kinderen!! 😮
Door internetproblemen plaatsen we de bijhorende foto’s pas morgen. Deze willen nu namelijk niet laden.
Tot morgen! 🙂