Hallo iedereen, onze tweede week hier in Senegal zit erop dus hier zijn we weer met een nieuw blogbericht. Naargelang de dagen voorbij gaan, raken we steeds meer gewend aan het Senegalese ritme.
Zondag mochten we getuigen zijn van een unieke gebeurtenis in de voetbalgeschiedenis van Senegal. Zo won Senegal, na een spannende finale, de Afrikan Cup (te vergelijken met ons EK). Hierna brak het feest los. Zowat elke Senegalees kwam op straat om de overwinning uitvoerig te vieren. Ook bij deze gebeurtenis konden de toeters, het soms wat wilde verkeer en de losbandige sfeer niet missen. Maandag werden we dan ook aangenaam verrast wanneer we te horen kregen dat deze dag uitgeroepen werd tot officiële feestdag en onze stageschool aldus gesloten was. Het feestvieren ging maandag gewoon verder. Samen met onze familie mochten we alles van dichtbij meemaken. Met onze gepersonaliseerde Senegalese voetbal t-shirts vielen we op een positieve manier op tussen de mensenmassa. De Senegalezen waren heel trots op het zien van twee blanke meisjes met de t-shirt van hun land. We werden dan ook meermaals aangesproken.
Dinsdag begonnen we vol goede moed aan onze tweede stageweek. Deze week stond in teken van individuele observaties. Het was zo nu en dan toch wel pittig. Niet alle kinderen hadden er evenveel zin in. Ook een beperkt begrip in de Franse taal bij heel wat kinderen speelden ons parten. We kwamen dan ook elke dag moe maar voldaan terug van onze stage. Verder leerden we enkele leerkrachten beter kennen en werden we zelfs meermaals geholpen bij het vinden van een goedkopere taxi. Ook het middageten samen met de leerkrachten voelden steeds vertrouwder aan. Onze basiskennis Wolof gaat stilaan vooruit. Dit is zeker een meerwaarde voor onze therapieën.
Zaterdag (12 februari) genoten we van een dagje rust op het eiland île de gorée. Al kunnen we zeggen dat de rust soms ver te vinden was. Dit eiland is een belangrijk onderdeel van de Afrikaanse geschiedenis aangezien het eeuwenlang gebruikt werd als plaats om “slaven” te deporteren naar het westen. Het eiland was zeer gezellig ingekleed met kleine straatjes, huisjes met een Zuid-Franse stijl en mooie uitzichten over de zee. Toch werd deze pracht en praal af en toe verstoord door de soms nogal opdringerige marktkramers. Ze klampen zich bijna aan je vast om van alles te verkopen. Doorheen de dag leerden we steeds meer op onze strepen staan. Toch is het vriendelijk afwimpelen na een tijdje best vermoeiend.
Vandaag (zondag) staat er een dagje schoolwerk gepland. We zullen onze therapieën voor de komende week voorbereiden en al wat werken aan ons stageverslag.
Tot de volgende keer!
Ellen en Anneleen