Verhaaltje voor het slapengaan

Goede avond iedereen,

ik zit in bed om een blog te schrijven en erna te gaan slapen. Vorige keer was ik geëindigd met het nieuws tot woensdag. Dus ga ik verder met het vertellen van mijn belevenissen van de eerste week.

Donderdag mocht ik enkele patiënten begeleiden en reflecteerde ik erna over de sessie, ik besprak dit ook met de ergotherapeuten. Ik nam ook nog enkele dossiers door. En van 16u-17u gaf Lise een informatiemoment voor personen met een heupprothese.

Vrijdag was een zeer speciale, leerrijke en leuke dag. Ik moest die ochtend naar boven komen in burgerkledij, dat had Stella me de dag ervoor gezegd. We gingen met Madame F. (een patiënt) naar de winkel, om daarna aan kookactiviteit te doen. Het winkelen en koken was een observatiemedium om te kijken of F. het alleen zou redden bij haar ontslag naar huis. F. heeft een rechter CVA gehad (linker hemibeeld) en is motorisch zeer goed hersteld, alleen heeft ze nog last van hemianopsie en neglect. Het winkel en koken verliep moeizaam, maar het was wel lekker: tagliatelle met zeevruchten. Dat ga ik hier zeker eens maken in het weekend. In de namiddag mocht ik weer enkele patiënten overnemen. Lise vroeg me dan ook of ik het goed vond om die patiënten te laten komen op maandag en woensdag (de dagen dat ze niet werkt), uiteraard zei ik dat dat geen probleem was. ik liep deze week 5 dagen stage ipv 4 omdat Lise vrijdag van 16u-17u ook nog een sessie valpreventie ging geven aan ouderen die in het centrum terecht zijn gekomen door een valincident. Maar nu had ze toch wel geen patiënten zeker… Nee, absoluut niet erg, ik kom namelijk toch 16u tekort, dus moet 3 dagen extra stagelopen, nog 2 te gaan! Ze vertelde me dat het regelmatig voorkomt dat die patiënten haar laten zitten, ook al is het op aanraden van de arts. De patiënten vinden het vaak te confronterend of zijn cognitief niet sterk genoeg meer om te beseffen dat ze er baat bij zullen hebben. Dit heeft vervelende gevolgen.

Omdat de sessie niet doorging en we dus met zen vieren in het ergolokaal zaten, vond ik het de perfecte gelegenheid om te vragen wat ze van mijn eerste week vonden. Ze waren heel positief, ze vinden dat ik al goed Frans versta, dat ik me niet inhoud omwille van ‘mijn gebrekkig Frans’ en dat ik een heel leergierige houding heb. Wel moest ik zeggen dat ik soms nog niet de nodige inzichten heb in de aandoeningen, misschien nog wat meer vragen stellen en dat ik me nog niet zo goed kan uitdrukken. Maar daarom ben ik hier, om te leren.

Dit weekend heb ik dan een beetje mijn studio gekuist, gekookt, de was gaan doen (in de wasserette rechtover mijn gebouw), filmpje gekeken, naar de markt geweest en ja ook een beetje voor stage gewerkt. Zaterdag wou ik dan in de bib gaan werken, in de hoop op beter internet. Hadden ze toch wel geen problemen zeker met hun WiFi sinds deze week, was dat even balen (mijn opdrachten zijn dit weekend dus nog niet zo geëvolueerd, meer werk voor volgend weekend 🙁 ). Het is wel een zeer mooie ‘Médiathèque’, suuuuuuper hip, echt wauw! Het is er echt ’the place to be’, keiveel volk (veel lawaai, in België is het stiller), modern… Er zijn heel veel zithoeken in de bib en de jongeren komen daar eigenlijk ‘hangen’. Ik heb me een lidkaart laten aanmaken, zodat ik dan daar op een computer kon werken (maar dat gaat maar 1 uur en alle computers waren bezet uiteraard). Dus ik heb ik maar gewoon 2 DVD’s gehuurd.

Zo ik denk dat dat het zo een beetje was, veel leesplezier en slaapwel!

xoxo Stefanie