Hallo daar allemaal,

vandaag ging week 3 van start, maar ik heb jullie nog niets verteld over week 2.

Maandag heb ik therapie gegeven aan 6 patiënten. 2 personen met CVA, 2 personen met een schouderprothese, iemand met een elleboogfractuur en iemand met een luxatie van de schouder. Vooral belangrijk om amplitude te winnen en kracht. Ze hebben me maandag ook laten zien hoe je een spalk maakt, zeer leerrijk! Ik volg namelijk ‘Oriëntatie 2: advies en occupationele zorgverlening’ en in die richting leren we dat niet. Ook vond ik een filmpje op YouTube waar ze het heel goed uitleggen (in het Engels). In de namiddag ging ik eens meevolgen bij de collega’s van de APA: éducateur en activités physiques adaptées.

Dinsdag kwamen er enkele patiënten niet opdagen, zeer jammer. In de namiddag volgde ik een vergadering mee met de arts en verantwoordelijken van de ‘hôpital de jour’. Maandag maakte we een spalk voor een van de bewoners van de bovenste verdieping (EVC), maar de spalk maakt kwetsuren, Lise vroeg me of ik daar een oplossing wou voor vinden. Ik heb haar direct enkele ideeën geven, zodat ze me kon bijsturen. Het omhulsel is in de maak! De logopediste moet binnen enkele weken een bijscholing geven over slikken en maaltijdbegeleiding, maar ze wou al eens oefenen bij de ergo’s, ik ben dus gaan luisteren en het was super interessant! Het ging over de slikreflex, de optimale houding waardoor het slikken niet wordt verhinderd, aandachtspunten, zoals vals gebit, het niet voelen van voedsel in de mond en aanwijzingen die je kan geven voor het leegmaken van de mond en slikken…

Woensdag was ik alleen met Valerie (Lise werkt niet op woensdag en Stella vertrok voor drie dagen om te gaan skiën, jaloers dat ik was 😀 ). Omdat we dus maar met 2 waren, had ik veel patiënten, en toen begon mijn inspiratie een beetje op te geraken. Ook vergat ik even dat ik na de middag een patiënte moest gaan halen, ojee wat een fout (ja de vermoeidheid neemt een beetje de bovenhand, slechte matras, nachtlawaai…). Op het einde van de dag heb ik een beetje verder gewerkt aan de hoes voor de spalk en ben ik ook eens een kijkje gaan nemen in de kiné-zaal. Valerie bedankte me voor de goede hulp die dag, fier vertrok ik naar huis 🙂 .

Donderdag ging ik normaal het ochtendtoilet volgen van mijn volgpatiënt, om de FIM (Functional Independence Measure) in te vullen voor het stagerapport, wat een gedoe. De ‘aide-soignant’ (AS) ging naar de ergo bellen als ze eraan ging beginnen, zodat ik naar beneden kon om te gaan observeren. Maar toen zat hij plots al aangekleed in de wachtzaal na zijn logosessie, maar toch was hij nog niet gewassen. Ik bracht hem naar zijn kamer, de AS zette alles klaar voor zijn douch, want op donderdag moest hij een douch nemen, maar dat ging dan ook niet door want hij was te moe en viel steeds in slaap. We hebben hem laten slapen. ’s Middags ben ik hem wel gaan observeren, om te kijken hoe hij zijn plan trok tijdens het eten. De AS komt ook van België, van Mol, ze gaf me haar nummer voor als ik eens wou langskomen, zeer vriendelijk! In de namiddag was ik alleen met enkele patiënten, dat wil toch zeggen dat ze me al goed vertrouwen.

Zo zo, weer een hele boterham, gelukkig houd ik een dagboek bij, want anders zou ik alles vergeten.

In het weekend heb ik dan een beetje voor school gewerkt in de bib, mijn studiootje gekuist, naar de markt geweest, mijn was gaan doen… En zondag even een bezoekje gebracht aan ’t zeetje (Saint-Raphael, Fréjus). Ik had geluk want de zon scheen.

Kusjes Stefanie