Donderdag vierden de Chinezen over heel de wereld Chinees Nieuwjaar. Aangezien hier veeeeeel Chinezen zijn, konden ook wij meegenieten van een vrije dag. Zoals het in België de gewoonte is, staat zo’n dag gelijk aan uitslapen. Nu werd dat wel lichtjes gehinderd door het vele vuurwerk dat werd afgeschoten. Ze begonnen omstreeks 20u woensdagavond tot 20u donderdag (overdag –> logica??). Bij deze dachten we dan maar verder te gaan uitrusten aan een zwembad (zalig!). Samen met Stefanie en Roy genoten we van een heel warm zonnetje en het verfrissende water. Op het einde bleken we allemaal rood/bruingebakken te zijn (de ene wat roder dan de andere ;-)). Dat bruine kleurtje komt hier dus helemaal goed! 😉 Na eens goed gezwommen te hebben, was het alweer tijd om onze lege maagjes te vullen. We gingen voor het eerst eten in de Warungs aan de Waterkant (hoe toepasselijk ;-)). Raad eens wat wij te eten kregen? Bami, nasi, kip, kousenband en pindasambal (surprise :-D). De tijd leek voorbij te vliegen (echt zo plezant is dat hier :-D), maar toch geraakten we net op tijd op onze salsales (die een uurtje vervroegd was). Ook nu weer konden we onze benen, armen, heupen (ons hele lichaam :-p) laten meebewegen op het ritme van de salsa. We konden er maar niet genoeg van krijgen, dus besloten we onze leuke dag af te sluiten in Havana Lounge. Samen met Stefanie, Roy, Nele, Ruth en de verschillende salsaleraars maakten we er een swingende avond van! :-p Het principe in Havana ziet ar als volgt uit: van 23u tot 2u latin-dance (salsa, …) en nadien commercieel. Gezien het leuke feestje bleven we net iets langer plakken dan verwacht (oepsie, pas om 5u30 in ons bed). Het opstaan vrijdagochtend (6u45 –> werd 7u) verliep bijgevolg niet van een leien dakje. Gelukkig maakte het fietstochtje ons wat wakkerder en dachten we met volle moed aan onze educatieve (materiaal maken) ochtend te beginnen. Daar dacht Gouden Hart natuurlijk anders over met de twee ‘zieke’ juffen (wat een timing!). Dan maar juffie en meester spelen (byebye educatieve dag! :-p). Vrijdagnamiddag brachten we bijgevolg door in ons bed (mmm, lekker chill volgens de Hollanders/Surinamers :-p). s’ Avonds ontbrak ons de moed om te koken dus reserveerden we een tafeltje bij Zus&Zo (handig als je daar je connecties hebt ;-)). Na weer heerlijk gegeten te hebben, fietsten we huiswaarts.

Aangezien Jolien haar fototoestel besloten had om de geest te laten, werd het zaterdagochtend een uitstapje naar de Ma retraite mall voor een nieuw fototoestel (Yes, we kunnen weer foto’s trekken!). Na nog een tussenstopje in de Steps en weer slippers (paar nummer 3 en 4) gekocht te hebben, kon haar ochtend niet meer stuk. Even voor de duidelijkheid: de Steps is DE schoenwinkel hier in Suriname (een echt paradijs voor schoenenliefhebbers –> we vragen ons al af hoe we dat allemaal mee naar huis krijgen ;-)). Lore en Glenn begonnen alvast met de huishoudelijke taken. Kleren wassen, huisje kuisen (poetsen voor de Hollanders) en de onderburen onder water zetten (oepsie!). Om één of andere reden lekte het bij onze onderburen water (hmm, waar zit dat gaatje in onze vloer? :-p). Bij deze werd het kuisen gestaakt. s’ Avonds hadden we afgesproken met twee Hollandse meisjes (die ook volgend weekend mee op trip gaan) om kennis te maken. Aangezien we daar wat vroeger waren, bestelden we alvast iets om te drinken. Al snel werden we vergezeld door een jongeman (bleek 23 te zijn) met een rechtszijdige verlamming. Hij vertelde ons over het tragische ongeval 6 jaar geleden toen hij werd aangereden op de brommer. Verder bleek hij van mooie vrouwen en saté’s met veel pindasaus te houden. De ‘kapoen’ (dit leerden we hem) toonde ons het verleidingstrucje ‘het knijpje’ in de arm (toch niet zo succesvol ;-)). Met een lekkere cocktail genoten we van een gezellige avond samen met Lonneke en Juul.

Zondag werd een echt schoolwerkdagje!

Ondertussen blijft de tijd maar voorbij vliegen. Moesten we kunnen, zouden we hier zeker langer blijven zoals de meeste hier (wij lijken bij de enige te zijn die slechts 3 maanden in Paramaribo vertoeven). Dus: tijd, vlieg alsjeblieft niet te snel voorbij, we hebben nog zoveel te beleven!

Groetjes!