Aangezien gisteren onze plannen in het water waren gevallen, besloten we deze te verschuiven naar vandaag (met succes! –> beetje bewolkt, maar voor de rest geen druppeltje aan de lucht ;-)). Na een busritje (met de sardienendoos :-p) kwamen we aan in Lelydorp. Wij dachten meteen de vlindertuin binnen te wandelen, maar neen, dat was buiten die enkele kilometers gerekend (lang leve de taxi! :-D). Op ons doodse gemakje (we waren veruit de enige bezoekers) genoten we van al de mooie vlinders om ons heen (en één pad). Op sommige momenten kwamen we net niet in contact met de grond (uitschuivingsgevaar alom in die vlindertuin :-p). Verder bezochten we de kwekerij onder leiding van een gids, waar we het hele ontpoppingsproces van naderbij konden meemaken. We zagen er ook schildpadden (en babyschildpadjes :-D) en slangen (dus ook witte ratten –> hun voedsel). Van een kleurrijke ochtend gesproken! 😀

In de namiddag hadden we met Claudia (de directrice van Gouden Hart) afgesproken (via mail). Met de kaart in de hand trokken we vol goede moed naar de Verlengde Gemenelandsweg 123 (een stukje verder dan gedacht –> een oneindig lange weg die overging van de Gemenelandsweg naar de Verlengde Gemenelandsweg ;-)). Gelukkig konden we deze afstand per fiets afleggen (maar daar dacht de fiets van Glenn anders over :-p). Aangezien we de baan nog niet zo goed kenden, sloegen we een nieuwe weg in (letterlijk en figuurlijk :-p). Eens vertrokken, leken deze banen iets drukker (lees dus: ohnee, waar moeten we nu fietsen!!?) en hobbeliger (omwille van de slechte staat van het wegdek) dan verwacht. Naast het verhoogde hartritme (al die stresskes door dat ‘wirwar’ verkeer zijn hier niet gezond!) verliep alles zeer vlot, tot Glenn zijn fiets het begaf. Er zat niets anders op dan te voet verder te stappen. Een klein brommer-herstelbedrijfje bleek onze redder in nood. Voor enkele SRD’tjes was de fiets weer ‘rijdensklaar’ (voorlopig dan toch :-p). Nu konden we echt op zoek naar ons stageschooltje (gelukkig dat we die weg niet te voet moesten doen ;-)). Eens aangekomen, deed het volgende probleem zich voor (Claudia had de afspraak per mail verzet wegens een dubbele boeking –> dit een klein uurtje voor we daar moesten zijn –> natuurlijk hadden we dit niet meer kunnen lezen). Even dachten we ‘al die moeite voor niets’, maar als snel kregen we een korte rondleiding van één van de leerkrachten (dan bleken we daar toch niet voor niets te zijn :-D). Van het eerste moment dat we binnenkwamen, kregen we van één van de leerlingen elk een bloemetje (van een hartelijk onthaal gesproken :-D). Eens binnengekomen, vielen ons enkele zaken op:

– Aangezien we daar in de namiddag waren, was de naschoolse opvang + huiswerkbegeleiding bezig (de lessen stoppen hier om 13u). Naar onze ergotherapeutische mening verliep deze iets of wat te chaotisch (hoe kan dat jongetje zich concentreren tussen al die spelende kinderen?).

– Het zijn er kleine (sommige ook wat warm) lokaaltjes, maar over het algemeen wel gezellig ingericht (misschien kunnen wij hier nog wat aan werken ;-)).

– De kindjes zijn opgedeeld in verschillende kleine groepen zodat ze de nodige ondersteuning kunnen krijgen (hier willen wij op verder bouwen door ook echt individueel te werk te gaan).

– De eerste problematieken die werden aangehaald waren autisme, ADHD, concentratiestoornissen, motorische stoornissen, gedragsproblemen, dyslexie, … .

– Ze schetste ook kort de aanpak van de juffen die toch wat verschilt van elkaar. Over het algemeen wordt er met visualisatie (pictogrammen, …) gewerkt.

– We merken dat ze enorm veel verwachten van ons (zo spreken ze van ‘de experts’). Dit maakt het des te spannender!

Morgen gaan we op gesprek bij Claudia (hopelijk kan dit nu wel doorgaan). Zo hopen we nog wat meer te weten te komen en ook goede afspraken te maken. Wij kijken er alvast naar uit en zijn enorm benieuwd om de kindjes te ontmoeten!

Groetjes!