Ons werd verteld dat de leerkrachten om 7u30 verwacht worden op school en dat de lessen van start gaan om 8u. Gezien het maandag onze eerste dag was, kwamen al toe om 7u15 (toch wat bezweet na ons fietstochtje –> ze raadden ons meteen aan het volgende keer wat rustiger aan te doen :-p). Vele leerkrachten snappen toch niet echt waarom we de weg met de fiets afleggen (in dit verkeer is de auto nu ook niet het veiligste vervoersmiddel ;-)). Gezien we ons bevinden in Suriname kwamen de meeste leerkrachten dus aan tussen 7u30 en 8u (dat ritme hier toch ;-)). Om 8u gaat het fluitsignaal (meermaals) af en verzamelen de kinderen per klas. Elke maandag starten ze met het zingen van het volkslied in het Surinaams (‘Chinees’ voor ons ;-)) en het Nederlands. Na een korte ochtendgymnastiek gaat elke groep naar zijn klaslokaal (het ene overduidelijk wat groter dan het andere –> logica?). Zowel maandag als vandaag hebben wij geobserveerd in de kleuterklas (groep 2) en het ‘eerste’ leerjaar (groep 3). Wij zullen ons de komende tijd dan ook focussen op deze twee groepen. Over het algemeen kunnen we onze eerste ervaringen omschrijven als volgt:

– gedragsproblemen, mentale beperkingen, autisme, ADHD, syndroom van Down, concentratie- en aandachtsproblemen, … –> bijgevolg heel veel schrijf- en rekenstoornissen!
– klassen niet in verhouding met het aantal leerlingen –> kan nogal druk worden!
– beperkt aantal lokalen –> bijgevolg vragen we ons nog steeds af waar we gaan kunnen zitten met de kinderen (op de speelplaats dan maar?)
– werkblaadjes onvoldoende gestructureerd (groep 2 heeft hetzelfde werkboekje als groep 3) –> het blijft ons nog een vraag in welke volgorde de leerstof aangeleerd wordt
– ze bieden de aanwezige structuur onvoldoende aan –> een geïndividualiseerde, gestructureerde aanpak is zeker nodig

Kortom, voor ons was dit een chaotische ervaring. We zien echter wel veel mogelijkheden ter verbetering en verandering van de werking. Via de individuele aanpak zullen we dit zo goed mogelijk proberen na te streven.

Na school gingen we op zoek naar verder aanvullend en nodig materiaal:

– schriftjes om observaties per kind in te noteren zodat we een goede werking kunnen bewerkstelligen
– mappen om werkblaadjes in te verzamelen
– potloden, gommen en slijpers
– nodige kopies gemaakt (assessment, werkblaadjes, …): ook dit gebeurde op het Surinaamse ritme –> ‘no spang’ copy center 😉

Hetgeen wij nodig hebben tijdens de ergotherapie zullen we volledig bekostigen met het geld dat we hadden ingezameld met onze wafelbak. Ook in België kochten we hiermee reeds een deel van materiaal aan (MAB-materiaal voor het rekenen, schrijfhulpstukken, stikkers, kleurpotloden, stiften). Nogmaals bedankt voor jullie steun! Het ingezamelde geld komt zeker van pas!

Vanaf morgen zullen we de kindjes individueel uit de klas halen om hun niveau te bepalen en zo een behandelplan op te stellen. We zijn eens benieuwd hoe dat gaat lopen mits de afwezigheid van een lokaal. 😉

We houden jullie op de hoogte!