Iedere student kent de oneindige berg dat men werk noemt. Het is zowat als het weer in België, als je in de ochtend denkt dat de zon wel even zal schijnen is de regen weer lekker daar in de namiddag. Dus schrijf ik nu zoals altijd te laat deze blog en tegelijkertijd mijn taak die gisteren al binnen moest ;)) zoals altijd weer netjes op tijd.
Gelukkig zijn mijn huisgenoten allebei wat los in de flodder. Van buiten slapen in de vrieskou tot beweren dat kaas werkelijk op alles gaat en pleiten dat zat zijn om 6 uur in de ochtend geen alcoholistisch gedrag is. Misschien verschillen Zwitsers dan toch niet zo veel van Belgen. Buiten dat er in de elektronica winkel bijna niets anders wordt verkocht dan fondue en raclette apparaten.
Toch begin ik me hier helemaal thuis te voelen, bij deze twee niet zo coherente kaasliefhebbers.
Stage blijft een grote uitdaging met dat Duits. Het is me opgevallen dat praten in een taal dat je niet goed beheerst je meteen 100x dommer laat klinken. Alles wat je fout zegt wordt natuurlijk beter onthouden dan wat je goed zegt. Want vandaag kan je wel zeggen dat ik een mooie blunder heb begaan. Wanneer je de ei in zeichenen, wat tekenenen betekent, omwisselt met ie betekent dit iets compleet anders. Dus vandaag heb ik mijn patiënt welgeteld drie keer een geit genoemd. Dat verklaarde ook meteen waarom hij nu steeds mekkert naar mij in de gang.
Tot zover mijn dagje hier in het besneeuwde Sankt-Gallen.
XOXO