Deze namiddag trok ik naar Crumlin waar Our Lady’s Children’s Hospital gelegen is. Dit bezoek stond normaal morgen op het programma, maar omwille van de weersvoorspellingen werd mij gevraagd om het bezoek naar deze namiddag te verplaatsen.

In dit kinderziekenhuis werken 6 ergotherapeuten met elk hun eigen specialisatie. Zo is er brandwonden en plastische chirurgie, reumatologie, orthopedie, hematologie, oncologie en dermatologie, neurologie, neonatologie en cardiologie. Het ziekenhuis is voor kinderen van 0 tot 16 jaar.

Het takenpakket van de ergotherapeut bestaat uit het geven van therapieën aan de hand van oefeningen met materiaal. Ze maken handspalken, ze zorgen voor hulpmiddelen indien nodig zoals een rolstoel, ze nemen assessments af. Therapieën worden 2 à 3 x per week gegeven en duren, afhankelijk van de diagnose, 30 min. tot 1 uur.

Ik werd ontvangen door de OT manager. Ze gaf mij een uitleg over het ziekenhuis en ik kreeg de kans om enkele vragen te stellen. Nadien kreeg ik een hele korte rondleiding. Het was een kort bezoek, maar ik kreeg een duidelijk beeld van wat ergotherapeuten doen in een kinderziekenhuis.

Vandaag trok ik richting Beaumont Hospital. Na een busrit van 45 min. ging ik op zoek naar de ingang van het ziekenhuis (het is er zo groot!).

Beaumont Hospital is een overheidsziekenhuis. Er is een spoedgevallendienst, een oncologisch centrum, een behandelingscentrum voor neus, keel, oor en gastro-enterologie, dienst neurochirurgie, neurologie en niertransplantatie en enkele acute diensten aanwezig. Er werken een 30-tal ergotherapeuten verdeeld over de verschillende diensten. Het ziekenhuis telt 800 bedden. De ergotherapeuten werken er van maandag tot vrijdag van 8u tot 16u of van 9u tot 17u. Ze werken nauw samen met de ‘Physiotherapist’ en ‘Social Worker’. Er is ook een daghospitaal waar patiënten ambulant op consultatie komen, ook hier zijn ergotherapeuten werkzaam. Hier is ook een kleine afdeling handrevalidatie. Hier worden o.a. handspalken gemaakt door de ergotherapeut. Afhankelijk van de diagnose duren therapieën 30 min. tot 1 uur.

Er zijn veel gelijkenissen met België, maar een opvallend verschil is dat er ook ergotherapeuten werkzaam zijn op de ‘accident and emergency department’. Dit is nieuw sinds 2 jaar. Ik werd ontvangen door Ann Darcy. Zij werkt als ergotherapeut op deze dienst. Ze gaf me een rondleiding in het ziekenhuis en legde mij haar functie uit. De ergotherapeuten op deze dienst houden een gesprek met de patiënt. Het doel is nagaan of deze patiënten veilig naar huis kunnen terugkeren. Ze kijken na wat de patiënt allemaal kan en of hij / zij naar huis kan gaan zonder hulp(middelen). Assessments zijn gefocust op cognitieve vaardigheden, transfers, mobiliteit,… Nadien wordt dit eventueel ook besproken met de ‘Social Worker’.

Omwille van het slechte weer moest het bezoek worden ingekort. Ik heb geen therapie kunnen mee volgen, omdat veel patiënten hun afspraak hadden geannuleerd. Spijtig, maar het was zeker een interessante voormiddag!

Vandaag stonden er 2 bezoeken op het programma. Een bezoek aan Trinity Centre for Health Sciences, waar de opleiding ergotherapie wordt gegeven en een bezoek aan het St. Patrick’s Hospital (Mental Health Services). Deze liggen op 2 minuten wandelen van elkaar verwijderd.

Spijtig genoeg werden beide bezoeken, op het laatste moment, door de contactpersonen geannuleerd omwille van de weersomstandigheden (hoewel er vandaag in Dublin nog geen sneeuw lag…). Ik besloot om toch eens een kijkje te gaan nemen naar beide plaatsen.

In het St. Patrick’s Hospital konden ze mij niet ontvangen. Ook een rondleiding of therapie meevolgen was hier sowieso niet mogelijk, omwille van de privacy. De contactpersoon zal mijn vragen via mail beantwoorden. Op die manier kan ik dan toch nog een beeld krijgen over psychiatrie en ergotherapie in Ierland.

De opleiding ergotherapie wordt gegeven in het Trinity Centre for Health Sciences gelegen aan het St. James’s Hospital. Hier kwam ik een PhD studente (doctoraat) tegen. Zij legde mij kort de structuur van de opleiding uit. Ze gaf mij ook een korte rondleiding en liet mij de lokalen zien waar de lessen gegeven worden. Mijn vragen zullen ook verder beantwoord worden via mail, maar ik was alvast tevreden dat ik deze vriendelijk studente tegenkwam.

In Ierland duurt de opleiding 4 jaar. Jaarlijks starten er een 40-tal studenten. De studenten hebben een lesvrije week, waardoor ik ook geen les kon bijwonen, maar dit was mij op voorhand al meegedeeld. Later deze week breng ik nog een bezoek aan het Trinity College.

Omdat ik in de buurt was van het Guinness Storehouse, profiteerde ik ervan om hier eens een bezoekje te brengen. Hopelijk heb ik morgen meer succes en kunnen de geplande bezoeken doorgaan!

Vandaag stond mijn eerste bezoek op het programma.

Om de dag te beginnen ging ik eerst op zoek naar een lekker ontbijt. Na enkele minuten wandelen, kwam ik al snel terecht in een modern café waar een traditioneel ‘full Irish breakfast’ werd geserveerd. Met een gevuld buikje wandelde ik verder richting mijn eerste bezoek.

Bij aankomst in het Hope Medical Centre werd ik ontvangen door de fysiotherapeut . In België had ik via e-mail contact met de manager van het Medical Centre. Ik vroeg haar toen of er een ‘Occupational Therapist’ werkzaam was, waarop ze ja antwoordde, maar uiteindelijk is er enkel een ‘Physiotherapist’ en een ‘Physical Therapist’ werkzaam in het centrum. De Physical Therapist had (voor mij jammer genoeg) vandaag een vrije dag.

Het Hope Medical Centre is gericht op het verbeteren van de kwaliteit van leven voor patiënten met orthopedische, neurologische, cardiologische, reumatologische, … problemen. De fysiotherapeut richt zich op de behandeling en therapie van het locomotorisch systeem. De behandeling is zowel voor kinderen als volwassenen.

Ik wisselde met de fysiotherapeut wat informatie uit. Ik legde uit wat ergotherapie in België inhoudt. Hij vertelde me wat zijn functie was in het centrum. Een overeenkomst met ergotherapie is het geven van ergonomisch advies, maar anders zijn er weinig overeenkomsten. De fysiotherapeut gaat o.a. gewrichten beweeglijker maken en pijn verminderen aan de hand van elektrotherapie, massagetherapie, … Ik kreeg de kans om 2 therapieën mee te volgen. Een therapie duurt altijd 1 uur. Afhankelijk van het probleem komen patiënten 3 x per week, 1 x per week of om de 2 à 3 weken langs in het centrum. Patiënten komen zonder voorschrift. De therapieën worden niet terugbetaald.

Spijtig dat er geen ergotherapeut is in het centrum, maar het was toch interessant om het verschil te zien tussen ergotherapie en fysiotherapie!