Hola Chicos!
Ik ben ondertussen al volledig aangepast aan de Spaanse mentaliteit, daarom is dit blogbericht pas te lezen twee weken na aanvang van mijn stage… 🙂
Ik loop vier weken lang stage in CEADAC in het noord-oosten van Madrid op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag (op woensdag hoor ik namelijk nog steeds naar de lessen ACAI te gaan aangezien deze zich verderzetten). CEADAC is een centrum voor zowel ambulante als residentiële revalidatie voor personen met hersenletsels t.g.v. trauma of NAH en andere neurologische stoornissen.
Het centrum telt drie verschillende ergotherapie afdelingen, nl. 1 per verdiep. Deze teams zijn te onderscheiden d.m.v. kleuren. Zo is er een rood, groen en blauw team te vinden in het centrum. Deze kleuren zijn toegekend ter ondersteuning van het oriënteren in ruimte van de patiënten. Zo is ieder verdiep dan in de bijbehorende kleur ingericht.
Het centrum is ondergebracht in een relatief recent gebouw en ook de inrichting is op bepaalde aspecten zeer recent. De ergotherapie ruimten zijn hier helaas geen voorbeeld van. Ze zijn zeker niet klein maar toch soms nogal moeilijk om in te werken aangezien er soms een 5 à 6 -tal patiënten begeleid worden gedurende één sessie door drie verschillende ergotherapeuten uit deze ene afdeling. Ieder team bezit nl. (maar) drie tot vier ergotherapeuten.
Naast de verschillende behandelingen of aanpakken zijn er ook heel wat gelijkenissen te zien tussen de therapieën in Spanje t.o.v. in België. Ik heb hier vaak enorm veel vragen over, maar de taalbarrière maakt het jammer genoeg soms iets te moeilijk om een verduidelijkend gesprek te voeren. Zo is mijn Spaans te zwak om in deze bepaalde context te kunnen converseren en het Engels van mijn stagementoren op meeste momenten niet te begrijpen als ze al Engels spreken. Dit maakt het stagelopen enerzijds zeer vermoeiend en moeilijk, maar zorgt anderzijds ook voor een goede uitdaging om mijn Spaans bij te schaven.
Er staan me ondertussen nog maar zes dagen stage te wachten en dan is het al weer tijd om terug naar huis te keren…
Deze 3 maand zijn in mijn ogen voorbijgevlogen wanneer ik er op terugkijk, maar ik heb er enorm van genoten!
Hasta luego!
xoxo
Alyanne