Bok iedereen!
Gedurende deze 5de en 6de week k reeg ik de kans om therapie te geven aan verschillende kinderen. Het is bijzonder om te merken hoe mijn zelfvertrouwen in mijn therapeutische vaardigheden groeit. Hoewel het soms uitdagend blijft om mijn aanpak direct aan te passen aan het spel van het kind, merk ik dat dit steeds vlotter verloopt. Ik heb ook het genoegen gehad om Dino, een nieuwe collega ergotherapeut, te ontmoeten en zijn perspectief op therapie te bespreken. Samen met mijn mentor Sanja, evalueren we na elke sessie kort wat er goed ging en waar ik nog aan kan werken met het kind. Deze feedback biedt me waardevolle kansen voor groei en ontwikkeling als ergotherapeut. Tijdens mijn 6de stageweek heb ik ook mijn tussentijdse evaluatie gehad, wat heel motiverend was om mijn best te blijven doen.
Een interessante observatie was dat kinderen vaak in vaste patronen handelen op specifieke plekken in de ruimte. Daarom hebben we besloten om de therapieruimte te veranderen voordat de kinderen arriveren, zodat we hun reacties kunnen analyseren. Het was dan indrukwekkend hoe kinderen in het begin moeite hadden met de verandering, maar nadien veel nieuwe dingen uitprobeerden. Tijdens mijn vijfde stageweek heb ik geleerd om een kind betekenisvol te laten spelen door gebruik te maken van de Child Initiated Pretend Play Assessment. Met deze methode analyseren en stimuleren we het betekenisvol spelen van een kind, zoals het verzorgen van een pop of spelen met dieren. Het was een waardevolle ervaring om deze aanpak toe te passen en te zien hoe het de betrokkenheid en interactie van de kinderen verbeterde tijdens de therapie.
Het blijft een uitdaging om therapie te geven vanwege de taalbarrière. Hoewel ik sommige woorden ken, merk ik toch dat dit soms een hindernis vormt tussen de kinderen en mij. Gelukkig vertaalt Sanja vaak wat de kinderen zeggen, waardoor de communicatie soepeler verloopt. Op dit moment is het nog niet mogelijk voor mij om assessments zelfstandig af te nemen vanwege de taal, maar ik observeer de afnames wanneer Sanja een assessment uitvoert bij een kind. Volgens de Ayres-aanpak zijn er verschillende assessments beschikbaar om specifiekere informatie te krijgen over de sensorische problemen van het kind. Het is buitengewoon interessant om deze assessments later met Sanja te bespreken en zo meer inzicht te krijgen in de behoeften van de kinderen.
Ik heb intussen ook therapie gegeven aan mijn volgpatiënt. Dit verliep erg goed. Toen mijn patiënt enthousiast begon te praten over het Eurovisiesongfestival, heb ik dit geïntegreerd in de therapie door middel van muziek en dans. Na de therapie kreeg ik complimenten van Sanja over mijn aanpak. Ook hebben we gewerkt aan haar sociale vaardigheden door therapie te geven samen met een andere kind. Het was niet gemakkelijk om twee patiënten tegelijk te hebben , maar dit verliep uiteindelijk goed met de hulp van Sanja dat een aantal gesprekken vertaalde. Mijn mentor Sanja en 
haar collega’s zijn altijd bereid om advies te geven en enthousiast om met mij samen te werken. Het mooie weer nodigde ons uit om tijdens pauzes bijvoorbeeld een wandeling rond het centrum te maken. Sanja en haar collega’s waren ook enthousiast om mijn vriend hartelijk te verwelkomen. Hij had zelfs de kans om mijn laatste therapiesessie van de dag bij te wonen. Ook de ouders zijn heel open voor communicatie en dankbaar, ik heb zelf bloemen gekregen om mij te bedanken.