Therapie geven…of toch niet

We zijn ondertussen al één maand stage aan het lopen en kennen we onze kindjes die we indivueel moeten behandelen al 1 week of 2. En toch hebben we nog zelf geen therapie mogen/kunnen geven. Deze week hebben we onze doelstellingen met de ergotherapeuten besproken en hopelijk kunnen we volgende week aan het echte werk beginnen.

Toch zijn we elk met één kindje al aan de slag kunnen gaan. We hebben elk één kindje die ergotherapie nodig heeft, maar ze staan op de wachtlijst voor de individuele therapieën. De ergo’s maken er gebruik van dat we hier zijn, zodat deze kindjes toch al iets of wat van therapie kunnen krijgen. We zien ze vier keer per week gedurende 30min. We werken vooral op basic concepts (kleuren, vormen, cijfers), fijne motoriek en sensoriek. Het zijn schatjes van patatjes die maar 3jaar oud zijn.

Naast het zwemmen en het sporten, staan wij ook in een computerklas waar de kindjes leren typen door middel van een computerprogramma. We leren dit aan aan oudere kinderen die niet goed kunnen schrijven. De computer zal voor hen een hulpmiddel zijn in de klassituatie.

Vandaag was het een speciale dag. We hadden beach outing met de hele foundation fase (Grade 1, 2, 3). Alle kinderen kwamen mee, zowel de kinderen met een mentale beperking als kinderen met fysieke beperkingen alsook hun rolstoelen en rollators. We namen deze ochtend de schoolbussen naar St James beach. Tijdens deze uitstap kregen we elk een kind waar we verantwoordelijk voor waren. We hielpen de kinderen met aan-en uitkleden, zonnecrème aanbrengen, transfers uitvoeren en natuurlijk veel plezier met hen in het water beleven (plons plons). Het was een zeer hete dag met 33 graden en weinig wind. Een duikje in de zee konden we niet weigeren. Toch was het water heel koud.

Het was een zeer vermoeiende dag maar we hebben er 200% van genoten.

Groetjes en tot snel