Salam aleykum iedereen!
Het is zover…. Mijn laatste stageweek loopt ten einde. Ik kan het na enkele dagen nog altijd niet geloven, maar mijn avontuur op mijn stageplaats zit erop. Ik heb hier heel leuke ervaringen gehad en zal deze nooit vergeten. Daarnaast zal ik de gastvrijheid en ondersteuning die hier kreeg nog vaker terugdenken. Ook de kindjes zullen enorm gemist worden. Doorheen de tijd werd mijn band met de kinderen zo sterk dat afscheid nemen niet zo eenvoudig was. Maar ja een positief punt is dan wel dat ik nog een week kan genieten aangezien ik pas donderdag terug naar België vertrek. Wel heb ik niet zoveel op mijn planning staan omdat het meeste hier in Dakar al gedaan werd. Toch zal ik ten volle genieten van mijn laatste week in het mooi en warme Senegal.
Op dinsdag 21 maart vierde het centrum de internationale dag van de trisomie 21. Dit is een speciale dag dat jaarlijks wordt gevierd. De kinderen konden per klas deelnemen aan verschillende ateliers die buiten hun klasjes werden gegeven. Op de foto’s kunnen jullie zien wat voor ateliers er allemaal waren. Ik kreeg de taak om iedereen een beetje overal te helpen. Zo bleef ik om het half uur in de ateliers helpen.
Later in de week zorgde ik ervoor dat mijn stage in schoonheid kon afsluiten. Zo verdeelde ik al het materiaal dat ik meenam uit België over de verschillende klassen. Daarnaast ruimde ik mijn lokaal heel goed op en regelde ik alle documenten voor de buitenlandse stage. Op de laatste dag gaf ik ook een speech voor iedereen en kreeg ik een mooie kaarspot en klein zakje ter bedanking van het personeel.
Deze week probeerde ik mij nog beter te integreren in het Senegalese leven. Zo liet ik met behulp van de jongens uit het gastgezin, op maat gemaakte, traditionele broeken maken. Deze heb ik vrijdag op mijn laatste stagedag aangetrokken. Jullie kunnen het al denken. Ik werd weer overspoeld met vele complimentjes.
In een zotte bui, bedacht ik dat het heel leuk zou zijn om de kinderen iets te kunnen geven voor ons vertrek. Samen met een andere stagiair gingen we naar de winkel (Auchan) en kochten we wel bijna 200 donuts. En ja je kan het al raden: ook de leerkrachten en het andere personeel werden niet vergeten. Gelukkig vallen de prijzen hier nog mee en maakten de lachende gezichtjes alles goed!
Hieronder nog enkele beelden van de voorbije week:
Tot donderdag voor mijn vertrek naar België!
Ba bénéne yone