Hallo iedereen,
Met veel verdriet schrijf ik een blogbericht voor week 5. Ik kan het niet geloven maar zit al aan de helft van mijn stage…
In vergelijking met het begin zie ik heel wat evolutie bij de kindjes. Mijn band met mijn therapiekinderen is beter geworden waardoor het heel hard opvalt dat ze met plezier naar mijn interventies komen. Wat niet altijd het geval was in het begin. Omdat de werkmethodiek hier op school anders verloopt dan in België, waren de kindjes het niet gewoon om spelend te leren. Van hen wordt er vooral verwacht dat ze in de klas stilzitten en luisteren naar de opvoeder. Ik probeer ze vooral dingen al handelend en met concreet materiaal aan te leren. Dit is niet altijd zo evident. Zo wordt tellen bijvoorbeeld niet aangeleerd met concreet materiaal en hebben kinderen vaak geen zicht op een hoeveelheid inhoud.
Op woensdag kreeg ik de kans om samen met 3 andere studenten een toeristisch uitstapje te doen naar ‘Lac Rose’ in de banlieue van Dakar. De naam verraadt het al een beetje. Inderdaad een roos meer! Maar dit jaar gebeurde er iets heel speciaals. Door de vele regen van de voorbije maanden verdween de roze kleur waardoor het meer blauw uitzag. Na een gesprek met een lokale inwoner bleek dat dit de laatste 18 jaren niet meer was gebeurd. Dit vonden wij natuurlijk heel spijtig. Uiteindelijk hebben we dankzij de warmte en het koud water die dag toch nog kunnen genieten. Daarnaast werden we beetje later vergezeld door een gids die ons wat uitleg gaf over het ontstaan van het meer. Deze uitleg kregen we tijdens een boottocht. Hierna maakten we nog een tour in de kleine marktkraampjes en aten op het einde van de dag een lekkere maaltijd. Ik nam een ‘fillet de lotte avec de la sauce escebste’.
Op donderdagvoormiddag kreeg ik de kans om een groepstherapie uit te voeren met ongeveer 10 kinderen. Ik bereidde een schrijfdans voor. Achteraf werd de activiteit besproken met mijn stagementor en de directrice. Ze waren tevreden en vroegen mij meteen of ik deze activiteit ook met de andere groepen wou doen. Dit was natuurlijk goed voor mij!
Zaterdag startte ik de dag met het werken aan mijn stagerapport. Al vanaf het begin van de stage heb ik het hiermee moeilijk. Vooral tijdens het weekend omdat ik dan een vakantiegevoel heb waardoor werken voor school echt niet lukt. Daardoor besloot ik in de namiddag samen met de andere studenten het ‘monument van de renaissance’ te bezoeken. Dit 52 meter hoge monument in brons en koper werd opgericht op een van de twee kegelvormige vulkanische heuvels die de Senegalese hoofdstad Mamelles domineren. Op de hoogste heuvel staat reeds de vuurtoren van Mamelles. Het monument stelt een echtpaar en hun kind voor, staand naar de hemel. Dit is echt mooi om naar te kijken.
Zondag (vandaag) ging ik samen met andere studenten, Yasmina (contactpersoon) en haar familie naar île de Ngor voor een stranddagje. We genoten van het zonnetje en het lekkere eten. Nu ben ik volledig opgeladen voor een nieuwe week waarin weer heel wat staat te gebeuren. Meer informatie vind je volgende week terug.
Hieronderen enkele beelden van de voorbije week.
Ba bénéne yone
Rayane