Delphine à Lille

Natuurlijk heb ik ook tijd om tijdens het weekend om Lille te bezoeken 🙂

De stad is niet zo groot, dus alles wat te bezoeken is op een redelijke wandelafstand. Zo heb ik al verschillende musea kunnen bezoeken zoals “Le Palais des Beaux-Arts” en “Le Tripostal”. Hier zijn heel mooie en indrukwekkende kunstwerken te zien die echt de moeite waarde zijn!

Ook in de stad zelf zijn er interessante kunstwerken te bewonderen, hieronder een paar voorbeelden:

(Tweede foto: La Colonne de la Déesse + derde foto: kunstwerk naast de Euralille)

(Eerste foto: Porte de Paris + kunstwerk in het metrostation Palais des Beaux-Arts)

Na een maand stage lopen heb ik al veel kunnen meemaken!

Ik heb de kans gehad om een thuisbezoek te doen samen met een ergotherapeute van de dienst. Dit was voor mij de eerste keer! Het was eens interessant om dit mee te maken en samen na te denken over de gepaste hulpmiddelen en aanpassinge die de patiënt nodig had voor zijn terugkeer naar huis.

Ik heb ook al kunnen mee helpen om handortheses te maken voor verschillende patiënten. Dit gebeurt op consultatie in een apart lokaal en telkens is er maar 30 min. de tijd om te orthese af te krijgen. Alles moet dus snel gaan om vertraging te vermijden, want elke maandag voormiddag zijn er 6 patiënten aan de beurt. Hieronder een paar foto’s van het lokaal:

Het materiaal voor de ortheses wordt met warm water opgewarmd (rechterfoto) en daarna wordt het patroon met een aangepaste schaar geknipt, om het vervolgens te moduleren bij de patiënt.

Ik heb ook een auto-simulatie kunnen mee volgen. Dit is te vergelijken wat er bv. in de CARA van Brussel gebeurt. Dit gebeurt in een apart lokaal van de kinesitherapiezaal. De patiënt gaat op een autostoel zitten achter een stuur en pedalen en moet zoals in een videospel rondrijden. Ook al is het digitaal, dit geeft echt de indruk aan de patiënt om in een ‘echte’ auto rond te rijden! Er zijn ook kleine oefeningen zoals op tijd remmen om de reactietijd van de patiênt te testen,… Volgende week krijg ik de kans om dit allemaal uit te testen, dus ik kijk er zeker naar uit!

Verder krijg ik nog steeds de kans om zelfstandig meerdere patiënten te behandelen en vorige week heb ik ook zelfstandig een sessie rugschool gegeven. Hierin werden de ergonomische houdingen aangeleerd aan de patiënten in de verschillende activiteiten van het dagelijkse leven. Dit gebeurt in een groep van 4 patiënten. De therapeut toont de houding voor en geeft er uitleg bij en daarna moeten de patiënten het ook uitproberen. Voorbeelden van situaties die geoefend worden zijn: het schoonmaken, koken, de afwas doen, in en uit een auto komen, zitten aan een bureau achter de computer, in en uit bed komen,…

Volgende week ga ik een kooktherapie mee maken samen met een ergotherapeute en een patiënt. De patiënt gaat spaghetti maken die we daarna met z’n drieën samen gaan opeten.

Bonjour!

Mijn eerste week in het ziekenhuis is goed verlopen en was alvast zeer leerrijk. Er zijn in de dienst ergotherapie maar liefst 10 ergotherapeuten aanwezig. Dit is het meeste wat ik heb meegemaakt. Wel werken ze per twee samen met een andere doelgroep of pathologie(ën). De verschillende doelgroepen zijn: personen met rugklachten, personen met neurologische klachten, personen die een CVA hebben gehad, personen die uit een coma ontwaken,.. Ook is er een dagcentrum met mensen die naar het ziekenhuis komen voor verschillende redenen, nl.: een orthese of rolstoel aanpassen, assessments afnemen, re-educatie,.. Ik heb dus de eerste week veel geobserveerd om de werking van de dienst goed te begrijpen en ik heb aan de ergotherapeuten verteld wat ik al als stage gedaan heb in België en hoe ik dit ervaren heb.

Ik loop stage samen met een andere stagiaire uit Lille, maar we hebben natuurlijk niet dezelfde stagementor(en). Zij is meer bezig met mensen met rugklachten, terwijl ik meer in de dienst van neurologie stageloop. Gedurende de tweede week heb ik al een paar patiënten kunnen behandelen onder toezicht van mijn stagementoren. Dit is momenteel goed verlopen, mijn enige moeilijkheid is om steeds het Frans van Frankrijk te praten. Soms durf ik wel nog eens een Belgisch woord te gebruiken, wat bij patiënten voor (een kleine) verwarring zorgt. Ik probeer me natuurlijk aan te passen, maar de patiënten vinden het zeker niet erg als dit gebeurt.

Morgen krijg ik de kans om een sessie van auto-simulatie te volgen met mijn stagementor en een patiënt die een CVA heeft gehad, maar goed hersteld is en dus graag opnieuw met de auto wilt rijden. Deze simulatie gaat dus weergeven of hij dus degelijk wel of niet opnieuw mag rijden.

Ik kijk er alvast naar uit!

((foto’s van de dienst volgen nog))

Ik ga gedurende 8 weken stage lopen in een revalidatiecentrum in Lille (Frankrijk). Het ziekenhuis waar ik dit ga doen heet ‘Hôpital Pierre Swynghedauw’. Mijn stage begint op maandag 4 februari en eindigt op 29 maart. De doelgroep waar ik samen mee ga werken zijn volwassenen en ouderen met fysieke klachten.