Dober dan!

Om terug te gaan naar onze week 4, dat was eigenlijk de rustigste week die we hier hebben gehad. Ellen was een weekend op eigen avontuur. En ik heb het weekend besteed aan school en heb zelf de stad nog verder ontdekt.

Week 5 is hierin al wat drukker!

In week 5 doen we al meer onze eigen therapieën (met enige steun wel van de ergotherapeuten voor de communicatie) en ‘spelen’ we vaak mee met de andere therapieën.

Zoals misschien gekend is (of niet, maakt niet uit dan leg ik het uit) is Sasa naast onze mentor bij Artis Includum (en naast de president van HURT) ook een docent aan de school in Zagreb waar ergotherapie wordt gestudeerd. Dit is natuurlijk allemaal erg veel om als persoon op je te nemen, maar Sasa vindt dat het haar taak is om ook als mentor/docent aanwezig te zijn voor toekomstige ergotherapeuten in Kroatië. Het is duidelijk te zien dat ze werkt vanuit haar passie. En dit wil ik graag aanduiden omdat Sasa hiervoor NIET betaald krijgt

.

Hierbij geeft ze lessen en bied ze ‘stage’ plekken aan voor haar studenten. Om het kort uit te leggen; In dit semester van 6 weken (jaar 3 van de 3 jarige opleiding) is het de bedoeling dat de studenten elke week les krijgen in een bepaalde doelgroep en setting. Hierbij kan gedacht worden aan bijvoorbeeld kinderen, ouderen etc. en dan in ziekenhuizen, woonzorg, sociaal werk etc. In deze weken dienen de studenten opdrachten te doen en mogen ze langsgaan bij deze plekken.

Hierbij een groot verschil waar wij van schrokken: niemand wil langskomen op de plekken en kijken liever online naar hoe de therapieën gegeven worden. En zelf voor dat Covid het lastig maakte om langs te komen, hebben meerdere studenten weinig tot geen interesse getoond om op te dagen of om mee te doen met de therapieën.

Iets wat Sasa diep betreurd gezien ze juist graag haar studenten wil stimuleren en introduceren van de vele opties en werkgelegenheden die een ergotherapeut kan doen.Omdat Sasa het beste beeldmateriaal wou geven hebben Ellen en ik 2 uur lang camera man gespeeld tijdens de therapieën voor de online lessen (dan kan je het tenminste van dichtbij zien!).

Tijdens de lessen die ze gaf had Sasa aan ons gevraagd om een presentatie te geven over Sherborne en de EHBR Koffer (vertaald naar OT math box voor het gemak). Dit was wat kort voor dag aangekondigd (15 minuten voorbereiding), maar het was zeker interessant om te doen. Het delen van informatie is dan ook hoe je kan groeien! Wij leren hier over de mogelijkheden en werking van speltherapie, en terug geven wij informatie over rekenvaardigheden en een andere methode om met het kind zijn lichaamsschema te ontdekken. Verder hebben Ellen en ik een gesprek gevoerd met een meisje die misschien ergotherapie wou gaan studeren. Ze liep mee met een van onze collega’s om een beeld te krijgen van ergotherapie. er werd hier aan ons gevraagd of we onze ervaringen en redenen wouden uitleggen.

Ook zijn deze week de tussentijdse evaluaties genomen. Hieruit kwamen ook gesprekken uit voort over het grootte verschillen tussen de studenten en de school eisen van België en Kroatië. Het is leuk om hierover te praten, hierdoor begrijp je beter elkaars standpunt. We werken namelijk allemaal vanuit een ergotherapeutische blik, maar er kan zeker wel een cultureel verschil in zitten. De waarde en eisen zijn niet per se ‘makkelijker’ of ‘lager’ hier, maar zeker wel anders waardoor het moeilijk kan worden als je het niet gewend bent. Door veel in gesprek te gaan met elkaar kan je zeker gaan groeien als mens (en ergotherapeut) in andere culturen!

Excuus voor de schaarste aan foto’s, het is moeilijk een foto te nemen als je beide bezig bent in de activiteit ;).